Koningsdochter schreef:
Dank je wel voor het delen. Ik heb net deel 1 gehoord.
Wat zou ik doen? Gelukkig zou ik niet op mijn knieën hoeven te vallen en om vergeving te vragen. Mij is al vergeven. Prijs de Heer.
De straat opgaan? Dat doe ik al met een vriendin.
Ik geloof dat ik nog eens met alle nadruk mijn zoon zou zeggen hoe belangrijk het is zijn leven aan de Heer te geven. En zijn zonen.
Ik geloof, en dat klinkt misschien erg arrogant, dat ik dan, zoals ook nu steeds, denk aan de verzen in Lukas 21: 26-28:
26 De mensen zullen het besterven van angst, omdat ze denken dat de wereld vergaat. Want de krachten van het heelal zullen uit hun balans raken.
27 En dan, dan zullen zij Mij zien komen in een wolk, met macht en schitterende majesteit.
28 Dus als deze dingen beginnen, ga dan rechtop staan en kijk omhoog! Want je verlossing is niet ver meer!"
Fijn om te lezen. En, er is niks arrogants aan. Je hebt de zekerheid, en je begrijpt dat je de zekerheid hebt! Niet omdat het uit jou"zelf" komt, maar omdat het uit HEM komt. "geloof" is een onderdeel van de vrucht van de geest, en op basis daarvan is het logisch dat je die zekerheid hebt!