Broeder Gait schreef:
In de evangelicale beweging is het de gewoonte om bij het bidden om genezing ook vooraf wel eens elkaar de zonden te beleiden.
Een predikant van mijn vorige kerk kreeg eens een verzoek om voor genezing te bidden, voor een zieke vrouw, die hem er om vroeg.
Vervolgens belde hij een vriend die in de pinksterbeweging zit hoe hij dat moest doen. Hij gaf hem te kennen eerst elkaar de zonden te moeten belijden, voor je voor genezing bidt. Dat heeft hij toen bij die vrouw gedaan. Die vrouw genas welliswaar niet lichamelijk, maar geestelijk deed het hen beiden veel goeds.
Ik probeer mensen in mijn omgeving altijd op te beuren als ze het even geestelijk niet zien zitten : zorgen om het een of ander of zo ,
stress door het wereldgebeuren , conflicten , ergernissen zelfs lichamelijke lichte pijn .
Door te zeggen : maak je niet te veel zorgen , laat je hart niet verontrusten door dingen die er niet toe doen .
Ik probeer daarin ook een voorbeeld te zijn .En zing soms een liedje om vrolijkheid te laten zien , ondanks innerlijke pijn .
Klinkt wat kinderachtig misschien , maar ik wil met hun iets delen : dat binnen in mij iets groter is dat ondanks alles , mij vreugde in mijn hart legt .
Soms helpen zij mij als ik het minder heb en probeer ik aan hun tegemoetkomingen te be-antwoorden , ook al ga ik veelal naar de Heer met mijn zorgen .
HIJ alleen kan mij verlossen EN optillen .
Jou verhaal is zeer mooi .
Geestelijk gestrekt worden in liefde is het mooiste wat er is .
XXX Waar liefde is , is God in ons midden XXX