Er is mij iets opgevallen. Er staat geschreven dat wanneer wij bidden wij ook moeten geloven dat wij het krijgen. Wanneer wij voor onszelf bidden, lijkt mij, is dat soms heel moeilijk. Om te kunnen geloven dat wij het ook krijgen. Maar, lijkt mij, wanneer wij voor anderen bidden dan is dat vele makkelijker om te geloven dat ze het gaan krijgen. Althans, dat lijkt zo voor mij in mijn eigenste mening. Wanneer ik bid voor een ander, kan ik meer geloof hebben in het feit dat het zo zal zijn. Daarom lijkt mij dat wij minder horen voor onszelf te bidden en meer voor anderen. En dat hetgeen wij nodig hebben, dat anderen daar moeten voor bidden. Zo kan er, denk ik, meer geloof gesteld worden in de kracht van het gebed. Hebben jullie dit ook al ervaren, of ben ik hier de enige in? Het zou wel mooi zijn, dat God het zo gemaakt heeft, dat wij eerder voor een ander moeten bidden, dan voor onszelf. En dat die ander op zijn beurt dan weer voor ons moet bidden. Ik heb veel moeite soms met te geloven als ik ergens voor bid dat ik het zal krijgen. Maar als ik voor een ander bid, dan heb ik daar minder moeite mee. Iemand dit ook al ervaren?
_________________ 1 Korinthiërs 13 13Kortom, er zijn drie dingen die blijven: geloof, hoop en liefde. Maar de liefde is het voornaamste.
|