Dag Jimmy,
Er is een spreekwoord wat zegt: "Denken en gissen zijn twee onwissen" :).
Maar even in ernst, ik geloof zeker dat ik de betrekkelijkheid van mijn "zeker weten" hoe iets in elkaar steekt, moeten beseffen. Ik besef ook, dat als ik met m'n wijsvinger naar een ander wijs, b.v. om hem/haar van iets te betichten, er drie vingers naar mijzelf wijzen. Dat leerde ik van een Schotse broeder op een internationale christelijke bijeenkomst in Dalfsen in "De Bron".
Men is nooit te oud om iets te leren, ook wat dit betreft. Aan de andere kant geloof ik dat alles wat men "verkondigt" als "waarheid" of als een" gedachte", door een toehoorder of lezer getoetst/onderzocht moet worden, zoals ook Paulus in 1 Thess. 5:19-21 zegt, en ook Openb. 2:2 en 1 Kor. 14:29 en 1 Joh. 4:1-6 herinneren ons daar aan.
Kennis blaast op, maar Liefde bouwt op.
Groet,
Elle
P.S. Ik zag ineens dat ik al gereageerd had op jou bericht in het vorige bericht. Herhaling voor nadruk dan maar.
Jimmy schreef:
De ijdelheid laat ons zeggen: Ik weet het! Maar de wijsheid laat ons zeggen: ik weet het niet... Want in werkelijkheid weten wij niets, maar denken wij veel. Zolang dat iemand iets denkt te weten is deze daarom niet wijs want hij weet het niet. Hij denkt het. Zodra wij inzien dat het enkel maar is wat wij denken, zijn wij in wijsheid gegroeid.