|
Wij leggen als mens vaak lasten op onze schouders. Lasten die wij niet hoeven te dragen. Lasten waar wij niets kunnen aandoen. Dat is goed van ons, het laat zien dat wij die fouten van onszelf niet accepteren. Ja u hoort het goed, het is goed om lasten op uzelf te leggen. Maar, moeten wij dan gebukt gaan onder die lasten, die lasten waar wij niets kunnen aandoen, die wij niet kunnen veranderen? Daar dienen u broeders en zusters voor want het is hun job, niet de uwe, om de lasten mee te dragen en als ze kunnen zelfs de lasten er af te nemen! Dat is ieders taak. De lasten van een ander waar deze onder gebukt gaat verlichten. Wij zijn zo vaak bezig met onszelf te ontlasten ervan en ik kan dat begrijpen, dat komt omdat wij als broeders en zusters onze taak niet goed doen. Want dat zouden wij moeten doen. Maar dat doen wij niet, nee meestal zeggen we zelfs dat die lasten daar horen te liggen! Je had maar niet moeten zondigen! Je moet maar stoppen met zondigen! En zo kan de mens niet anders dan zijn vertrouwen ergens anders insteken, namelijk zichzelf. Maar als wij zelf onze lasten van onze rug verwijderen, geven wij er dan nog waarde aan? Beseffen wij dan nog dat het verkeerd is? Vinden wij het dan nog verkeerd? Als wij onszelf ontlasten dan lijkt dat wel alsof we er niks van aantrekken van wat wij misdoen. Ik weet niet of dat correct is. Ik denk dat het beter is dat u broeders en zusters de lasten lichter maken, ze mee dragen en als het mogelijk is ze volledig wegnemen. Ik geloof dat dat de taak is van ons allen.
_________________
1 Korinthiërs 13 13Kortom, er zijn drie dingen die blijven: geloof, hoop en liefde. Maar de liefde is het voornaamste.
|
Inloggen
Registreer
V&A
Zoek
