Forum www.gelooft.com

Mijn Waarheid

Voorwoord.

Ik zou even de tijd willen nemen om een aantal dingen duidelijk te maken. Wat ik schrijf is zeer kritisch over de mens en zijn leefomgeving. Ik kan begrijpen dat velen aanstoot zullen nemen aan het gene waar ik over schrijf. Onthoud alsjeblieft dat ook ik een mens ben. Ik ben met dit boek dus in bepaalde zaken ook over mezelf bezig.
Onthoud dit als je begint te denken : 'Wie denkt die man wel dat hij is, zulke zaken over het menselijk ras zeggen'. Ik praat in vele opzichten ook over mezelf. Dat recht heb ik toch nog hoop ik.

1
Besef is alles, zonder besef bestaat niets.

We zien onszelf als beschaafd, maar zijn we dit ook? Hoe kunnen we beschaafd zijn als in werkelijkheid de wereld rondom ons letterlijk en figuurlijk in duizenden stukken valt. Vat ik de term beschaafd misschien verkeerd op? De Van Dale zegt dit:
beschaafd 1 niet meer in een onontwikkelde natuurstaat verkerend: ~e volken 2 welopgevoed, welgemanierd: ~e manieren,
Kijk, ik geef toe dat ik misschien niet 1 van de slimste ben maar ontwikkeld zijn we als volk al zeker niet, welopgevoed misschien wel maar wat beschouwen we als mens als welopgevoed? Kan het niet zijn dat we daar al de mist ingaan? Bij de definitie van het woord welopgevoed? Wat is welopgevoed zijn? Is het niet boeren na een maaltijd, of misschien juist wel? Is het de deur open houden voor de dame? Altijd met twee woorden spreken? ... Misschien wel, maar misschien horen er nog meer dingen bij waar wij als hedendaagse mens nog niet aan denken en/of ten volle bewust van zijn. We kunnen zelfs dingen weten maar omdat we er niet dieper over nadenken beseffen we niet ten volle wat het betekent. Onze hersenen moeten het nog leren maar wij weten het al. Wat duidelijke bewijst dat geest en verstand verschillend zijn en dat ze er wel degelijk allebei zijn. Maar pas als de hersenen het geleerd hebben dan pas kan er besef ontstaan. En enkel als er besef is kan een mens echt waarlijk, beseffend, weten.
Als er een tijdmachine bestond zou ik voorstellen om ongeveer duizend jaar terug te gaan en de mensen in die tijd vertellen over de hedendaagse “wonderen” zoals computers, gsm, tv,.. Niemand zal je geloven en dat komt door maar 1 reden; omdat we nog niet onontwikkeld zijn. De mens duizend jaar geleden heeft te weinig informatie om tot een logische redenering te komen. Doordat hij de logica niet kan vinden zal hij alles dat je verteld afdoen als fantasie of leugen, zonder besef kan niets bestaan. Hoe kan je dan denken dat je als volk niet meer in een onontwikkelde natuurstaat verkeerd? Hoe kan je tot die redenatie komen als je beseft dat je niets weet en achter alles opzoek moet gaan? Ben je werkelijk intelligent als je opzoek moet gaan? Of ben je dat enkel als je het zou weten? Kunnen we onze vorm van intelligent zijn niet meer vergelijken met een vis die op de oever ligt te spartelen om in het water te raken? Zoekend naar manieren om antwoorden te vinden. Antwoorden waarvan we NOOIT zeker kunnen zijn dat ze ook echt bestaan? Misschien is er helemaal geen vijver en liggen we te spartelen voor niets? Niemand die het ooit zal weten, want dan zouden we simpelweg niet hoeven te zoeken. We kunnen enkel gissen en onszelf misleiden met bewijs dat we in de grond of in de zee vinden. Door dit bewijs te vinden worden we zekerder van onze theorie die in werkelijkheid in ons brein ontstaat als een filosofie/fantasie. We doen alles eraan om deze fantasie te bewijzen omdat we zeker zijn dat het zo is, maar in werkelijkheid weten we helemaal niet hoe het is. Het bewijs hiervan is een soort van evolutie die nu al meer dan 2000 jaar bezig is. Als we 1 ding kunnen leren uit het verleden is het wel dat er altijd grote meneren zullen zijn die zeggen hoe het zit om misschien zelfs nog in hun eigen leven die woorden terug in te slikken. We zoeken nu al zolang naar de waarheid maar de geschiedenis leert ons dat we iedere keer opnieuw fout zitten, Als dat niet zo was dan was de aarde nog steeds plat en de zon het oog van God. Stel je voor dat binnen duizend jaar het zover is gekomen dat de mens terug denkt, en gelooft, wat deze 1000 jaar geleden dacht dat de waarheid was. Dat zou nog iets voor ons mensen zijn. We zouden ons wederom kunnen verhogen en zeggen; zie je wel, wij mens hebben daar duizend jaar geleden al aan gedacht maar omdat we op technologisch vlak nog niet zo ver gevorderd waren dachten we dat het iets anders was. En net als elk intelligent wezen zoek je dan verder. Oh wat zijn wij toch slim. Ja, het zou nog iets zijn voor de mens van deze wereld.
Darwin's theorie bijvoorbeeld, zou mogelijk kunnen zijn maar niet zoals hij deze voorstelt. Deze zou enkel mogelijk zijn als er een Hoger Wezen zou zijn, die de aap laat veranderen in een mens (de stadia naar homo sapiens inclusief). Maar als dit Hoger Wezen zulke kracht heeft snap ik niet waarom deze niet gewoon iets nieuws zou kunnen creëren. Ach, nu vergeet ik de kennis van de wereld alweer, er is helemaal geen Hoger Wezen. Alles is ontstaan uit het niets. Wat dom van mij!
Ik kan begrijpen dat het mogelijk zou zijn met de hulp van een Hoger Wezen maar zelfs dan is Darwin op vele gebieden mis.
Zou het zo bijvoorbeeld is niet eens tijd worden dat we een extra arm krijgen dankzij Darwin's theorie? Wij zijn wel eens aap geweest, er zijn verscheidene zaken van ons afgevallen en onze houding is veranderd. Ik vind dat de voorbije 2000 jaar de mens er altijd hetzelfde uitzag. . Het zou zeer handig zijn dat we meerdere armen zouden hebben. Darwin beweert dat zijn evolutieleer voor zulke “wonderen” kan zorgen. We geloven dit al lange tijd maar Darwin, ik wacht nog altijd op die extra arm. Het is niet omdat dieren zich lijken aan te passen aan hun omgeving (lichamelijk) dat de mens dit ook doet. *** toch, nu vergeet ik weer de wereldse wijsheid! De mens is een dier. Kijk, het is goed mogelijk dat wij ooit dierlijk geweest zijn, ik zou dit kunnen begrijpen maar enkel als er een Hoger Wezen in die redenatie betrokken is. Maar denken dat een aap zomaar in een mens kan veranderen zonder dat daar iets achter zit, ik weet het niet, ik vind dat maar een dom idee. Uiteindelijk praten we dan nog altijd over een evolutie, een verandering. Iets dat gepland was. Zelfs als we ooit dier waren dan zijn we dat nu zeker niet meer. Waarom zouden we dan in Godsnaam geen aap gebleven zijn? Je kan van een auto toch geen bromfiets maken en zeggen dat het nog altijd een auto is. Hij lijkt in sommige opzichten misschien nog wel op een auto,maar er eentje zijn is hij zeker niet. Ik was een dier kan logischer klinken dan ik ben een (zoog)dier. Maar ja, wie ben ik. Ik begin te snappen waarom ik nooit een diploma hebt behaald, ik snap die wereldse logica helemaal niet. Zoals een computer wel eens kan aangeven als je hem te ver drijft en hij het allemaal niet snapt: Does not compute. Ik heb meer dan 7 jaar in Does-Not-Compute blijven steken. Tot ik besefte dat al die wereldse wijsheid en kennis eigenlijk niet zo belangrijk was. Meer een opsomming van fouten. Als we als mens dan toch gedoemd zijn om fout te denken kan ik dat fout denken beter zelf doen. Dan begrijp ik tenminste hetgeen waar ik in geloof.
We zullen het nooit weten wat het werkelijk is voor deze simpelere reden: als we het zouden weten zouden we niet moeten zoeken,
Dus misschien is de term “welopgevoed, welgemanierd” wel niet 100% datgene wat wij denken dat het is?
Zijn we werkelijk welgemanierd? Toch kwetsen we nog steeds anderen, we kwetsen de natuur, onszelf. Waarom? Omdat we nog niet tot het volle besef zijn gekomen dat we dat doen, en op welke manier. Soms kun je het zelfs”volledig” beseffen en het nog doen, wetende dat wat je doet eigenlijk niet zo goed is. Wij mensen verzinnen ook graag excuses die het besef wegjagen, maar daar heb ik het nu even niet over.
Besef is alles, zonder besef bestaat niets.

2
We doden onszelf als mens, we doden de natuur

Misschien omvat “welopgevoed” wel meer dingen die we als mens moeten doen jegens elkander, onszelf en de natuur (met natuur bedoel ik ook het dierenrijk)? Meer dingen waar we rekening moeten mee houden, dingen waar we misschien liever geen rekening mee houden? Misschien moet ieder van ons persoonlijke dingen opgeven in zijn leven en ieder van ons heeft dingen die hij/zij moet opgeven. Als dat niet was ging die persoon in kwestie nooit dood. We doden onszelf als mens, we doden de natuur. En op een geheel subtiele manier. Sommige van de dingen die we graag doen als mens kunnen misschien wel een heel negatief effect creëren op onszelf en onze omgeving. Simpele dingen waar we elk onze bijdrage aan hebben. Dingen waarvan we nu nog geheel niet beseffen zelfs dat ze niet goed zijn. Het kan werkelijk alles zijn.
Het bewijs is er, we gaan dood en de wereld rondom ons gaat dood. Iedereen zal zeggen dat dat pure logica is maar dat is het niet, Mits goede regels en leefomstandigheden is het goed mogelijk dat ons lichaam niet verouderd/ziek word. Ik zeg niet dat het zo is, ik kan het uiteindelijk niet weten, even min als dat jij kan weten dat het fout is. Zo is bij honden alreeds getest geweest op een originele wijze: twee honden werden gevoed, 1 net genoeg, waar je als mens van zou zeggen geef dat beest ocharme meer en de andere hond gaf je af en toe iets meer. Die arme hond die “te weinig” eten kreeg leefde wel degelijk langer dan de andere hond. Uiteindelijk bewijst dit niet noodzakelijk dat dit ook zo voor de mens is. Maar als we al zo verkeerd denken door de verkeerde emotie te volgen, al is het over een dier, dan bewijst dat toch zeker dat wat de waarheid is, goed mogelijk net datgene kan zijn dat sommige van onze emoties en gedachtegang probeert te verdoezelen. Door je te laten denkend dat zoiets totaal verkeerd is, wanneer het in werkelijkheid eigenlijk goed is. Denken dat iets slecht goed is, is een kleine, menselijke, stap verwijderd. Ja, menselijk. Dierlijk kan het niet zijn, dieren denken niet zo complex. Wat wederom bewijst dat we geen dier meer kunnen zijn. Onze gedachtegang is duidelijk anders wat resulteert in goed of slecht gedrag. Bij dieren en insecten is dat anders, zij kennen geen goed of slecht. Zij kennen wel degelijke situaties maar ze hebben niet het besef wat goed of slecht betekent. Voor hen is het een meevaller of een tegenslag. Een actie of reactie. Zij zullen zeker nooit handelen uit goede of slechte intenties. Zij zullen primitief reageren, wat soms slecht kan overkomen maar het dier of insect probeert zichzelf te verdedigen omdat je het slecht laat voelen of om een andere reden. Het is niet slecht van het dier maar een instinctieve reactie. Als een hond je bijt zit er een reden achter. Of die reden telkens etnisch verantwoord is is iets anders. Zij weten immers niet wat goed en slecht is. En degene die mij probeert wijs te maken dat dit niet zo is kan voor mijn part een paar jaartjes naar Bierbeek gaan en pilletjes slikken. Het eten valt er wel mee, maak je geen zorgen. Er zitten daar nog goede mensen. Mensen met misschien een alcohol of drugs probleem, of depressieve mensen, maar goede mensen. Mensen die je graag ontdekt.
Ahum, van horen zeggen dan, niet dat ik het echt zeker zou weten, kuch. Voor degenen die het nog niet moesten doorhebben, dat was inderdaad sarcasme in de hoogste graad. Niet dat ik goed ben in wiskunde of eenieder gebied waar het woord graad in word gebruikt, Dat, was dan weer niet sarcastisch.
Heb je je nooit afgevraagd hoe het komt dat we ouder en ouder worden? Is het misschien omdat we meer besef krijgen van wat niet zo goed is voor ons en het veranderen? Kijk, misschien zijn sommige van die dingen die slecht zijn voor ons wel dingen die we MOETEN doen in deze wereld. Zelfs een religieus iemand, de paus bv, gaat dood. Hij zal het dus ook niet helemaal goed doen. Ik ben er zeker van dat binnen duizend jaar we minstens 50 jaar langer leven, simpelweg omdat we meer kennis hebben verkregen over dingen die eigenlijk niet zo goed zijn. Als die dingen duidelijk waren dat ze niet goed voor ons waren zouden we geen duizend jaar moeten wachten. Doordat we ouder worden met de jaren die verstrijken is het bewijs geleverd dat het goed mogelijk is dat we onsterfelijk kunnen zijn. We moeten er enkel nog naartoe groeien, kortom ons ontwikkelen. Als we niet onsterfelijk kunnen zijn is het ook niet mogelijk dat onze gemiddelde leeftijd dat we kunnen leven stijgt. Als we op de top van de berg zouden zitten zou er nooit een nieuw stuk bijkomen. Zolang we nog hoger kunnen klimmen is het een teken dat we de top nog niet bereikt hebben.

3
We leven wel degelijk in het verleden want binnen 100 jaar zullen ze veel meer weten dan wij nu weten. En zelfs dan, weten ze eigenlijk niets.

Stress is iets waar we deze tijd besef beginnen over te krijgen. Als ze in de Egyptische Tijden daar zouden aan gedacht hebben zou er geen enkele piramide gebouwd zijn, maar de mens zou wel langer geleefd hebben.
Zelfs simpelweg slapen naast een drukke autobaan kan gevaarlijk zijn voor je lichaam. Dat is werkelijk de stille dood. Je lichaam sterft op een zekere manier langzaam af terwijl je rustig ligt te slapen. Kan het nog subtieler? Iedereen denkt natuurlijk direct aan de slechte dingen( tot nu toe zijn ze “zeker” dat het slechte dingen zijn) zoals sigaretten, teveel alcohol, drugs,... maar wie zegt dat sommige van die slechte zaken niet te maken hebben met alledaagse dingen waar we nu nog totaal geen besef van hebben dat ze ons kwaad doen zoals bijvoorbeeld water (ik zeg hier NIET mee dat er iets fout is met ons water, het is gewoon een voorbeeld). Stel je voor dat ons water op een andere manier moet gefilterd worden? Wie kan werkelijk bewijzen dat water in deze staat dat we het nu krijgen echt goed voor ons is? We gaan toch nog altijd dood hé? We leven wel langer maar we sterven toch hé? Het zal dan toch wel iets zijn. Maar wat, daar hebben we het gissen naar. Je kan daar zelfs voor gaan studeren. Stel je voor. Leren gissen. En zelfs dat doen we niet goed.
Waarom krijgen studenten filosofie van alles voorgeschoteld terwijl filosofie juist gaat over het zelf redeneren? Ons brein is als een spons. Het absorbeert alles dat van buiten afkomt. En daar komt veel van buiten af, meer dan we tot nu beseffen. Geluid, zicht, herinneringen, leerstof, simpelweg eten, drinken, lopen, ... Waarom stop je dan in je studenten allerlei gedachten die aan een ander toebehoren? Snapt u niet dat u dan die gedachte laat opzuigen door een spons? Een gedachte waar hij rekening gaat mee houden tijdens zijn eigen redenatie? Hoe kan het dan nog een eigen redenatie zijn? Het hoofd moet over bepaalde dingen “leeg” zijn. Enkel als het volledig leeg is kan er een eigen redenatie ontstaan. Als het dat niet is staan er al minstens twee redenaties op die plek in het brein, de jouwe en de andere. Je kan toch geen appel en een peer naast elkaar leggen en zeggen dat er enkel een appel ligt?
Maar ja, wie ben ik om te zeggen hoe alles in elkaar zit. Ik weet enkel dat ik uiteindelijk niets weet maar dat ik zie dat de mens en natuur sterft. Dat is genoeg.
Zodra we ALLES wat niet goed is voor ons, de wereld en natuur, TEN VOLLE zouden beseffen zou de wereld al iets meer kans hebben op verbetering. We moeten er nog altijd verandering in brengen natuurlijk ook. Je kan denken dat we aan zulke dingen toch direct iets zouden doen? Maar niets is minder waar. Hoelang rijden er nu al auto's rond waarmee we de natuur letterlijk kapot maken? Nu na zoveel jaren gaan ze er eindelijk iets aan trachten te doen door elektrische auto's te maken. Die bestaan eigenlijk al ettelijke jaren maar zijn niet zo in omdat de mens hard wilt rijden en een motor in een auto mooier van geluid vind bijvoorbeeld. Altijd maar dingen die WIJ willen, misschien niet iedereen van ons dezelfde dingen, maar ieder van ons heeft zijn/haar dingen. Onthoud dat er nog steeds zaken slecht voor je zijn waar je nog geheel geen besef van hebt, waar niemand enig besef van heeft. Dood ga je, je kan het alleen maar rekken. Eeuwig leven duurt lang en we zitten nu nog maar gemiddeld aan plus minus 70-80 jaar, denk ik. Nog een heel eind te gaan dus, we doen nog veel dingen verkeerd. In het begin denken we dat die dingen nog niet zo erg zijn maar geleidelijk aan beginnen we te snappen dat het eigenlijk wel zo is. Net zoals elektrische auto's. Maar zelfs dan, wanneer de mens eindelijk aan de natuur denkt, zelfs dan werkt hij nog altijd onwetend en zelfs dan gaat het nog mis. Iedereen die een ongeval veroorzaakt zal claimen dat hij/zij het niet heeft gezien, dit kan zelfs volkomen de waarheid zijn. De hedendaagse auto zal altijd de mens blijven doden. Men kan botten in de grond vinden en zeggen dat het een neanderthaler is maar men kan de problemen van vandaag totaal niet oplossen. Dat kunnen ze pas binnen ettelijke jaren. Dat is zo de gewoonte bij ons mensen. Onze kennis reikt enkel tot niveaus uit het verleden. Er moet bij wijze van spreken eerst een bom ontploffen en paniek veroorzaken wat ons in de toekomst bombardeert, om daarna kennis te verkrijgen van wat er nu eigenlijk, in het verleden, gebeurd is. Als we dat weten zitten we al VER in de toekomst en kunnen we enkel trachten te zorgen dat het niet wederom gebeurd. De kennis die we verkregen hebben is kennis uit het verleden. Kennis van de toekomst zou er voor zorgen dat zulke dingen in de eerste plaats helemaal nooit gebeurd zouden zijn. De mens snapt niet dat er ook misschien nog andere dingen kunnen misgaan, dingen die ze nog niet kunnen aanpassen hebben omdat ze er geen besef van hebben. Daarom dat ik onze kennis plaats in het verleden. Wat nu een probleem is, zal pas binnen ettelijke (tientallen) jaren kunnen ontdekt worden. Dan hebben we het nog niet over oplossen. We leven wel degelijk in het verleden want binnen 100 jaar zullen ze veel meer weten dan wij nu weten. En zelfs dan, weten ze eigenlijk niets.
4
We “weten” niets. Al dat wij kunnen is ons ontwikkelen.

Kunnen we ons dan wel degelijk beschaafd noemen? Wie heeft dat eigenlijk beslist dat wij een beschaafd volk zijn? Willen we dat misschien zijn? Ik weet het niet. Alles heeft zijn reden.
Je weet wel dat het erg is geworden als de mens zichzelf in een raket stopt om andere oorden te gaan opzoeken in de kosmos. Laten we nog een planeet en onszelf vernielen, want hier op aarde hebben we niet zoveel tijd meer en dan is de planeet kapot. En dan noemen wij ons beschaafd. Als onze vrouw vraagt of haar gat niet te dik is in die broek/rok dan liegen we soms door te zeggen wat ze willen horen. De wereld is zo hard naar de kloten dat je moet liegen om iemand niet te kwetsen. Waarom hebben we zulke emoties die ons aanzetten tot slechte zaken? Waarom zijn sommige van die emoties zo noodzakelijk? Ik weet het niet, en binnen 100 jaar weten ze het nog altijd niet, ook al denken ze dat dat ze het weten. De mens is een ironie op zichzelf maar is zich daar gelukkig niet bewust van. Daar zorgt de emotie “trots” genaamd wel voor. Ik zou die emoties toch liever niet meer hebben.
Dus in mijn ogen zijn we niet beschaafd nee, niet dat ik veel beter ben. Niemand van ons is beschaafd en degene die het wel claimen te zijn hebben teveel trots en zijn leugenachtig, bewust of onbewust.
We hebben allemaal onze fouten en doen allemaal wel domme dingen in het leven. We worden vele malen misleid in onze gedachte. Iedereen heeft van die momenten dat ze een beslissing nemen en vervolgens een slechte afloop krijgen. Achteraf snap je niet hoe je zo dom had kunnen zijn en soms komt er al is een 'ik had het kunnen weten.' uit. We “weten” niets. Al dat wij kunnen is ons ontwikkelen.
Stel het voor als een foto. Eerst is er niets en na een tijd is er het gehele plaatje. Wij zitten nog ver van het gehele plaatje, ons plaatje ziet nog op veel plekken wit. En dat zal in deze wereld altijd zo zijn, we doen het onszelf aan.



Noodzaken in het leven & Menselijk Denkpatroon.

1
Het lijkt of geld wel alleen bestaat zodat je het niet zou hebben.

Wij kunnen de wereld niet verbeteren want hoe wij de wereld op dit moment bewonen gaat hij er gewoon aan via dingen waar je nog geen eens besef van hebt, of willen hebben. Geld is al zo iets, pure vuiligheid, geld had nooit moeten bestaan. Het lijkt of geld wel alleen bestaat zodat je het niet zou kunnen hebben. De enige reden waarom geld echt hoeft te bestaan is zodat er verscheidenheid tussen de mensen kan komen. Niemand denkt er echt bij na maar het bestaat. Het is het kwaad dat op aarde is. We moeten leren delen, de planeet kan genoeg geven voor iedereen. En als dat niet zo is, DAN kunnen we met ons raket is naar een ander planeet vliegen om daar aan UITBREIDING te doen. Iedere mens zou recht moeten hebben op hetzelfde als zijn naaste. Geld hoeft niet te bestaan, noem mij is 1 dier op dat gevoederd moet worden met een geld biljet of munt? Ja, je moet daarmee het eten kopen maar hoef je dat geld werkelijk aan het dier te geven zodat het overleeft? Moeten we het in die zin ook werkelijk aan een boom of plant geven zodat deze zou overleven? We zouden moeten leren delen, maar onze emoties en gedachtegang laten dat niet toe. Dit is altijd zo geweest, en zal altijd zo zijn in deze wereld. De mens wil te vrij zijn in zijn vrije wil. Vrij zijn in hun doen en laten. Doch is deze denkwijze niet altijd goed voor iedereen. Sommige mensen willen simpele dingen zoals gitaar spelen bijvoorbeeld, dingen die niet veel ophef maken. Anderen willen bijvoorbeeld macht,velen daarvan willen geld en allen daarvan krijgen geld. Als ieder doet wat hij/zij wilt zal alles fout gaan, alles is dan uit balans. In dat zijn we uniek, maar dat zou niet zo moeten zijn. We zijn zo trots om uniek te zijn op een niet universele manier dat ook wij niet volmaakt zijn. Volmaakt is 1 vorm. Volmaakt is eenheid. Volmaakt is gelijk. Volmaakt is 1. Ieder heeft zijn talent en ieder is anders op zekere goede manieren maar spijtig genoeg ook slechte manieren. Werkelijk ieder van ons. Het talent maakt ons uniek op een geheel andere manier dan we “uniek” nu omvatten. Wat “uniek” nu betekent. Enkel ons talent zou uniek moeten zijn en in de rest zouden we een vorm van gelijkdenken moeten bezitten. Er zal dan veel minder conflict zijn. Dit zal nooit zijn in deze wereld. De mens zal dit nooit toelaten. Zelfs als de mens dat in deze wereld zou bereiken zou het enkel misbruikt worden. Deze wereld is werkelijk rot. Geef een bacterie iets dat ze wil overheersen en bewijs mij dat het niet gebeurt. Hoe kan de mens dan goed zijn als zijn leefomgeving niet goed is? Hoe kan een mens werkelijk volmaakt zijn in een wereld die verre van volmaakt is? Kunnen we werkelijk iets aan de dingen van vandaag doen of kunnen we enkel trachten ons geweten te sussen? Is het in deze wereld dan echt normaal geworden om oogkleppen op te zette om het onrecht niet te zien? Als ik dit aan mensen vraag zeggen ze me simpel dat je dat moet doen om te voorkomen dat je gek word. Snapt die mens dan niet dat hij/zij zelf de werkelijke dwaas is? We leren liegen vanaf de moment dat we ons bewust worden dat er nog andere als ons zijn. Vanaf het moment dat communicatie tussen soortgelijke mogelijk is leren we om te liegen. Vanaf kleins af aan dus. We weten niet beter maar zelfs als we de waarheid zouden weten zouden we ze in deze wereld nooit aanvaarden. Wij lijken enkel leugens te kunnen aanvaarden. Wij zijn daar bijna letterlijke op getraind. Niet dat de ouderen onder ons zoveel beter zijn. We vinden het als ouders zelfs leuk om ons kind te misleiden met te zeggen dat figuren zoals de Kerstman/ sinterklaas, paashaas bestaan. We vinden het schattig om ons kind te laten uitkijken naar iets dat niet waar is. We vinden liegen al schattig. Nu zullen velen zeggen dat dit niet zo erg is, dat er over ergere dingen worden gelogen, maar die denkwijze ligt aan de basis van de problematiek in deze wereld: we denken dat het allemaal niet zo erg is.
Wat in ieder geval heel duidelijk is voor mij, is dat we niet zoveel aan onszelf zouden moeten denken en ook eens aan degene die bij ons zijn op de gehele planeet. Als we dat zouden doen zou er geen geld hoeven te bestaan en zou iedereen gelukkig zijn. Je kan denken dat geld wel degelijk nodig is om mensen aan het werk te zetten. Je kan die theorie zelfs staven door te zeggen dat veel mensen niet graag naar hun werk gaan en wel degelijk iets moeten krijgen om te werken, is het niet geld dan is het wel iets anders. Maar ik zeg u dat als je ieder mens zou laten doen wat hij/zij in zich heeft om te doen, deze mens het gratis zou doen en voor niets. Hij zou er plezier aan beleven en het zelfstandig doen waardoor de mens werkelijk vrij is in tegenstelling tot wat we nu vrijheid noemen. Ga opzoek naar het talent in ieder mens en laat de mens dat talent ontwikkelen. Ieder mens zou als beroep kunnen doen wat hij/zij wilt, en alle jobs zouden worden ingevuld. Alle echt noodzakelijke jobs, geen jobs die alleen maar dienen om 1 mens (en zijn gezin/familie) rijk te maken zoals fabrieken voor dingen waarvan we nog geen eens besef hebben dat ze niet goed zijn voor ons, zoals plastic verpakkingen bijvoorbeeld. Jobs waar de mens zijn talent niet kan benutten en gewoon ervoor moet zorgen dat haar/zijn baas veel geld verdient. Geld zou niet hoeven te bestaan maar sommige onder ons denken daar anders over. Enkel en alleen zodat al dat geld voor hun zou zijn en ze zich zo zouden kunnen verhogen en tonen als een ander/beter mens. Misleid is de mens veel en soms denk ik dat deze er nog duidelijk voor kiest. De mens is zelfs zo misleid en belust op geld dat hij werkelijk een moord zou plegen om het zijne bij hem te houden. Wat zou jij doen als er een inbreker bij je binnenkomt? Hem zijn gang laten gaan of er tegen in gaan? De mens heeft het materiële zoveel waarde gegeven dat het onmisbaar lijkt in zijn/haar leven en het grappige is dat een aantal jaar later sommige materialistische zaken verouderd zijn en niets meer waard zijn in hun ogen. Zo onmisbaar zijn onze materiële zaken. Ze beveiligen hun auto, hun huis en sommigen gaan zelfs zo ver dat ze met het pistool onder hun hoofdkussen slapen. De mens zou een ander mens doden zodat deze niet met zijn persoonlijke bezittingen zou gaan lopen. Is een leven echt evenveel waard als je tv? Zelfs als deze mens niet vermoord word door jouw hand of van de politie, is die tv of zelfs heel je inboedel echt waard dat deze man zijn verdere leven in gevangenschap moet uitzitten? Waarom is het woord rechtvaardigheid enkel maar een mooier woord voor wraak? We lijden nochtans allebei aan dezelfde ziekte, zowel de inbreker als de brave burger. Die ziekte noemt egoïsme. Zo niet zou de inbreker niet in jouw huis inbreken. En als jij als burger niet egoïstisch zou zijn zou je simpelweg alles afgeven dat de inbreker nodig heeft. Begrijp me niet verkeerd, dit is geen uitnodiging om bij me te komen inbreken. Ik zal je zeker verhinderen om al mijn o zo materialistische dingen mee te nemen. Ik ben, tenslotte, ook nog altijd een mens. Ben ik dan hypocriet? Men excuses in dat geval, ik was alweer eens vergeten dat het beter is om je eigen daden allemaal goed te keuren en enkel op anderen te vitten. Jullie hebben wel een mooi leven precies. Een makkelijk leven. Een leven zonder besef en enkel zelf belang. Een leven vol egoïsme en trots. En daar maak ik deel van uit, erger nog, ik heb ook mijn eigen fouten. Beschaafd, zou ik ons zeker al niet noemen.

2
We denken al dat we zo slim zijn, hoe zouden we ooit kunnen denken en geloven dat we helemaal niets weten.

Als we niet zo vies van sommige zaken zouden zijn, zouden we geen afval produceren van voedsel producten/drank verpakkingen. Zelfs de hond met zijn vele malen beter ontwikkeld reukorgaan ruikt geregeld eens aan een drol. Wij mensen hoeven het nog geen eens te ruiken om het vies te vinden. Waarom voelen we ons vies als zelfs de hond zich er niets lijkt van aan te trekken? Ik ben nog altijd erin geïnteresseerd waarom onze emoties ons lijken te drijven. Waarom wij zoveel op die emoties afgaan, zonder er eigenlijk over na te denken of dat wel goed is. Waarom drijven onze emoties ons op een manier waar we ons geheel niet bewust van zijn? Waarom geloven we nog altijd dat wijzelf in controle zijn van ons leven? Bepaalde emoties zijn raar en toch zo gewoon in onze samenleving. We zouden melk en water kunnen drinken wat misschien goed voor onze gezondheid zou zijn. Groente, fruit en aardappelen kunnen we zelf planten waardoor verpakkingen overbodig worden. Zin in vis? Vang dan die dag net genoeg vis om jezelf en anderen te eten te geven. En stel je eens voor dat 1 van de vele dingen dat ieder mens af en toe zou moeten doen, wat ons werk zou moeten zijn, een fruitboom planten is. Stel je voor dat je werk ook omvat; elke boom/plant die je onderweg tegenkomt een beetje verzorgen. Deze bomen plant je tussen die wandeling door, ieder persoon. Wees maar zeker dat er dan nooit meer hongersnood zal zijn. Stel je voor dat je werk taken zijn die iedereen ten goede komen zoals bijvoorbeeld de mensen die je op je wandeling tegen komt helpen als zij hulp met iets nodig hebben. De andere dag oefen je dan bijvoorbeeld je “beroep” uit, dat ontstaan is uit je eigenste talent en help je je gemeenschap zo verder. Maar dat kan in deze wereld niet. Het Hoger Wezen is niet in deze wereld. Deze wereld aanvaard geen God. Zij aanvaard een valse god. En zelfs dat is nog een te hoge titel voor hem. Alles met God/god in zijn titel is te hoog. Maar hij is ijdel. Het is beter honderd bomen te zetten en de vruchten van het land te plukken en voor jezelf te houden zodat anderen je iets kunnen geven in ruil/geld. Waarom moeten we altijd zelf iets hebben? Zijn die bomen dan werkelijk van ons? Is de zee en haar vruchten werkelijk van ons? Of bevinden deze zich enkel op dezelfde planeet als ons? Waarom kan 1 mens een hele groep van deze zaken dan tot zich eigenen, en concurreren met anderen, die enkel dingen bezitten die in werkelijkheid niet van hun zijn? Waarom kunnen we niet gewoon delen? Behoort alles op de wereld niet in werkelijkheid toe aan ons allen? Nee, dan ben je naïef. Liever naïef en wijs dan trots en dwaas. Snapt de mens dan niet dat als ieder het zijne zou delen, allen meer zouden krijgen dan wat ze gaven? In deze wereld is het beter om 100den vissersboten hun werk te laten doen om vervolgens alles in een koelcel te steken. Zitten ze misschien niet goed in dat water? Blijkbaar niet. Er moest is iemand anders met die vis gaan lopen. Mijn vis! Beschaafd noemen we ons dan. Zelfs onze vorm van beleefdheid is doorgeven van slechtheid. Om mensen niet te kwetsen, of andere redenen, is het zelf al beter om je mond te houden en het te denken dan het recht in die persoon zijn gezicht te zeggen. Nee dat is niet beleefd. Zelfs in beleefd zijn zit er een vorm van liegen. Het is beter om te liegen tegen je naaste dan om eerlijk te zijn. Want om eerlijk te zijn, dan heb je niet veel naasten. Mensen willen niet dat je eerlijk en oprecht bent want dat is onbeleefd. Het is echt veel beleefder om jou te beliegen. Ja dat is waar.
In de Bijbel liet God het ook alleen maar manna regenen en toen de mens vroeg waarom ze niet van het ander voedsel mochten eten van de aarde zei God simpel: “Waarom zou ik u laten eten van het mindere als ik u het betere al geef?”
Onze wil is altijd datgene wat WIJ willen doen, altijd hebben willen doen en werkelijk ALTIJD zullen doen in deze wereld. Op goede en slechte manieren. We zouden duidelijkheid moeten krijgen in hoe we die wil het beste gebruiken maar er is niemand op de gehele wereld die dat kan zeggen. Eerst moeten bepaalde emoties en principes van de baan geruimd worden. Emoties en principes die in deze wereld perfect normaal zijn. Stel je de foto terug voor vanuit het vorige hoofdstuk, waar de foto moet ontwikkelen van leegte naar een volledige foto. Als wij de inkt zouden zijn zou de foto, die volmaaktheid voorstelt, nooit in het geheel zichtbaar zijn. We doen wat we willen op verkeerde manieren, inkt doet dat niet. Inkt doet wat het hoort te doen wat resulteert in een heel plaatje. Zolang wij ons niet gedragen zoals wij ons horen te gedragen zal ons plaatje nooit afraken. We kunnen er simpelweg totaal niets aan doen. Een mens heeft nog altijd recht op zijn vrije wil maar deze is verre van volmaakt.
We denken al dat we zo slim zijn, hoe zouden we ooit kunnen denken en geloven dat we helemaal niets weten. Trots. Een emotie, die ik liever kwijt dan rijk ben. Een emotie die de mensheid beter kwijt dan rijk is.

3
We zijn anders omdat we anders willen zijn.

Waarom liggen er zoveel emoties aan de basis van vele hedendaagse problemen? Soms denk ik dat vele van onze emoties niet echt noodzakelijk zijn en zo wel, in beperkte mate. Zo kan trots op een bepaalde manier niet slecht voor de wereld zijn. Fier zijn op je werk bijvoorbeeld of op iets dat je in je leven bereikt hebt. Maar trots kan ons ook weerhouden om toe te geven in momenten dat we misschien fout zijn, trots kan ons vele malen heel kwaad laten worden wat meestal resulteert in ruzie of conflict in enige vorm. Misschien moeten we ons eens gaan verdiepen in onze emoties. Eventjes stoppen met onze vingers in de aarde te graven en onze hersenen gebruiken om in ons zelf te graven. Misschien dat dan de wereld ook een betere plaats zou zijn, maar wie ben ik, een mens net als jij. Mijn gedacht is evenwaardig aan jouw gedacht en daarvoor geen discussie waard. We zijn het al teveel oneens over zovele zaken. We zijn toch zo graag uniek en elk “speciaal” op onze manier. Blijkbaar beseffen we niet dat dit gedrag tot conflict leid. Conflicten die dagelijks gebeuren en op de mens zijn psyche & lichaam hun wonden achterlaten. Als puntje bij paaltje komt moet je toegeven dat er altijd maar 1 waarheid is. 1. Meestal zullen we die waarheid nooit te weten komen. We zijn anders omdat we anders willen zijn. In werkelijkheid zijn we allemaal gelijk. Aan de Hitlers onder mijn lezers zeg ik dit: Wees niet misleid, de wereld waar ik over praat zal nooit bestaan in dit tijdperk. De mens is te ver ontwikkelt naar een staat van onvolmaaktheid. En we zullen ons wel degelijk verder ontwikkelen, maar zelden tot nooit op de goede manier. Ik wil niet dat iemand ooit me verkeerd begrijpt en bijvoorbeeld het Derde Rijk weer wilt boven halen. Zulke zaken en pogingen tot “een betere wereld” zullen nooit waarlijk goed zijn in deze wereld. Ze lijken enkel maar zo. Soms denk ik dat we in het Derde Rijk zitten. Iedereen vind het leven mooi terwijl het dat enkel voor hen zelf is. Ik ben ook gelukkig maar ik vind het leven toch niet mooi. Ik kan niet tegen onrecht. Zelfs al is het aan de andere kant van de wereld,
We hebben allemaal een hart en hersenen. We hebben allen voedsel, drank, kleding en onderdak nodig. We zijn allemaal gelijk. Enkel onze gedachtegang is anders.
Wie zal het ons zeggen hoe we moeten omgaan met zulke zaken. Zijn gedachten dan niet belangrijk? Is weten hoeveel pi in het kwadraat is, werkelijk belangrijker dan te weten wat een goede beslissing en wat een slechte zou zijn? Zou het niet beter zijn om te weten naar welke gedachten we moeten luisteren, en naar welke beter niet? Zou dit niet meer waard zijn dan al het goud dat te vinden is op de aarde? Zou er niet beter een handleiding zitten bij dit leven? Hoe je moet omgaan in bepaalde situaties en hoe je met jezelf moet omgaan? Hoe je met elkaar moet omgaan. Zulke handleiding zou leuk zijn doch interesseert ons dit in het geheel niet. We zouden een deel van onze vrije wil moeten opofferen voor het groter goed. Een deel dat we geheel niet willen opofferen. We zijn zo graag uniek en toch wenen we elk op een begrafenis van een bekende. Niet wetende dat de echte oorzaak van alle dood wijzelf zijn. Soms denk ik, dat dat nog niet zo slecht is.
Uiteindelijk is dit allemaal ook maar een gedachte, die ontstaan is in het menselijk brein. Zodoende is die gedachte evenwaardig aan de uwe. Dit om enige discussie te voorkomen.
Ik kan enkel maar proberen uit te drukken wat voor mezelf o zo logisch is. Ik ben ook maar een mens, net als jij. Ieder zijn waarheid en zoals de titel al zegt, dit is de mijne.

4
De waarheid is, dat we elk onze eigen waarheid maken in het leven.

De gedachtegang van ieder mens is gebaseerd op de beslissingen die hij/zij neemt in hun gehele leven. Wij bepalen hiermee zelf wat voor ons waarheid is en wat niet. Wij zijn hiertoe genoodzaakt omdat er niemand is die die beslissingen voor ons neemt. Wij hebben dit zo gewild. Wij hebben hier zelf om gevraagd maar was dit verstandig, dat is een andere zaak.
Waarom staan we niet stil bij deze zaken, is er te weinig besef op aarde om de werkelijke zaak van alle kwaad onder ogen te komen? Waarom gebruiken we het kwaad der aarde en geven we het “waarde” door er een menselijk iets aan te verbinden? Waarom is het zo normaal om in sommige omstandigheden verkeerde dingen te doen? Alsof het allemaal toch geen rol speelt? Toch gaan we allemaal dood. Het zal dan toch wel een beetje “een rol” spelen. Nee, we zijn teveel bezig met ervoor te zorgen dat ons eigen leven “goed” is en dat we tevreden kunnen zijn. Als we maar gelukkig zijn dan is het goed. Maar hoe kan je gelukkig zijn in een miserabele wereld. Kan een vis overleven in een tank met vuil water? Snappen we dat dan niet? Zijn wij hier niet van bewust? Zijn we werkelijk teveel met onszelf bezig om in te zien dat de wereld rondom ons sterft? Hoe kunnen we zo misleid zijn om te denken dat we gelukkig zijn. In een wereld vol onrecht. Is het misschien omdat het met ons opeens goed gaat dat de rest van de wereld opeens beter is? De mens is zo dwaas omdat hij zich enkel baseert op de wereld die hij/zij kent. Word de wereld mooier voor hem/haar dan is opeens de gehele wereld mooi. Het omgekeerde is ook waar. Toch is de wereld niet van ons alleen, hij is van iedereen. Zolang we ons enkel blijven concentreren op hoe het met onszelf gaat zal de wereld nooit volmaakt zijn. Volmaakt is 1 wereld, geen miljarden verschillende denk werelden.
De waarheid is dat we elk onze eigen waarheid maken in het leven. Maar uiteindelijk is er maar 1.
Als we die ieder tot ons eigen zouden maken zou de wereld al een beter plaats zijn. Maar er is geen één mens die die waarheid zeker weet, dus is er apartheid en “uniek zijn”.
Goede dingen die worden omgezet tot iets kwaad, de wereld is er vol van. Als het ons een goed gevoel geeft dan is het goed. Geeft het ons een slecht gevoel dan is het slecht. Dan denken we nog dat wij in controle zijn maar geen enkele van onze verrichte acties kan ontstaan zonder een gevoel of gedachte. Er is niets dat je doet zonder er eerst aan te denken. Je gaat veel op je gevoel af, of juist niet omdat het soms niet zo goed lijkt te zijn dat te doen. Toch worden we geleid door gevoelens en gedachten maar dat beseffen, dat doen we niet. Erger nog, dat willen we niet.
Als we iets echt willen, zorgen wij als mens er dan niet voor dat het zo is. Is het dan niet belangrijk om na te gaan of datgene wat wij willen wel echt goed is alvorens het te doen?
En dan zijn we zo gezegd ontwikkeld. Beschaafd. Als dat zo was zouden we niet naar onze gedachte en gevoelens moeten luisteren. Dan zouden we het zelf weten. Net zoals ons onderbewustzijn werkt. We knipperen met onze ogen, ademen. In ons lichaam speelt er zich van alles af waar we niet bewust van zijn. Stel je voor dat je daar ook nog eens moest over beslissen: is het oké om die loempia van gisteren te laten verwijderen door een neerwaartse druk vanuit het darmkanaal? Heb ik nu al geblinkt met men ogen want die moeten vochtig blijven. Stel je voor.
Doch ben ik er zeker van dat er beslissingen in de hedendaagse wereld kunnen geklasseerd worden onder bovenstaande zaken. We zouden deze moeten doen zonder erover na te denken. We zouden het moeten weten.
Pas dan, en dan alleen, zal de wereld verbeteren. En daarom, zonder er bewust van te zijn, krijgt het geen gehoor.
De wereld die nodig is voor leven, is een geheel andere wereld dan de wereld waar wij ons nu in bevinden. Dit is de wereld die nodig is voor dood. Dit is de wereld die zichzelf dood. Wij zijn geen wezens van leven want het leven dat wijzelf creëren gaat dood. Wij zijn ons hier niet van bewust omdat het besef er simpelweg nog niet is. Op vele zaken zal dat besef er nooit zijn in deze wereld. Maar zelfs dat zal voorbijgaan. Als de dagen van de week zijn ook de dagen van deze wereld geteld. De wereld kan anders zijn en ooit zal deze ook anders zijn. Ik weet dit omdat ik hier niet in hoef te geloven of over te beslissen, maar omdat ik het weet. Ik weet dit net zoals ik weet hoe ik moet ademen. Net zoals ik weet hoe ik moet blinken met men oog om ze vochtig te houden.
Ik kan enkel maar concluderen dat deze gedachtegang heel veel logica bevat. Ik moet men eigen waarheid maken, net zoals iedereen.
Het is wel zo dat ik alle slechte zaken die ik zelf doe niet goed praat omdat ik ze gewoonweg zelf doe. Wij mensen doen dat vaak. Zoals ik eerder vermeld heb misleiden we onszelf maar al te graag.
We misleiden onszelf zodat iets slecht uiteindelijk niet meer zo slecht is en we praten het dan maar goed. Hoe kan je daar dan in Godsnaam uit leren? Ontwikkelen op een goede manier? Je jaagt alle besef weg, en zonder besef heeft niets een bestaan. In onze denkwereld dan, in de echte wereld, waar niemand zich van bewust is dat die bestaat, is het misschien wel zo. Je kan niet iets oplossen door het te negeren. Je kan niet bewust over iets worden als je niet de moeite doet om er over na te denken. Kijk, stel je voor dat je een dokter bent die zich midden in de jungle bevind op een klein onbewoond eiland. Naast je ligt iemand dood te bloeden door een kogelwond in zijn maag. Het probleem is echter, dat deze persoon zich onder een, bijvoorbeeld, glazen koepel bevind, waardoor je er onmogelijk lijkt aan te kunnen. Ik kan begrijpen dat het makkelijker is om je om te draaien, om het enge gevoel van hulpeloosheid te verdringen (negeren) maar het probleem is dat je dan niet meer met het probleem geconfronteerd word. Je ziet de man niet meer. Je vergeet de man. Maar in werkelijkheid ligt de man nog altijd achter jou. Is het niet beter om de confrontatie onder ogen te zien waardoor er misschien een oplossing uit te bus kan komen? Als de man in je gezichtsveld ligt kan je niet anders dan nadenken hoe je hem kan helpen. Helpt confrontatie niet het probleem op te lossen? Hoe kan negeren daar dan voor zorgen?

Lees verder in comments

_________________
1 Korinthiërs 13 13Kortom, er zijn drie dingen die blijven: geloof, hoop en liefde. Maar de liefde is het voornaamste.

Emoties & Gedrag.

1
We leren van elkaar.

Laat het ons nu eens hebben over ons gedrag. Soms lijkt het alsof we vergeten dat de anderen op aarde ook een mens zijn. We doen dan dingen en liegen erover om de eventuele problemen die aan de waarheid hangen te vermijden. We doen dit dan jegens andere mensen en denken dat ze het niet doorhebben. Een voorbeeld hiervan: Op het werk is er een collega die elke week dinsdag ziek is en daardoor niet komt werken. Je weet dat deze collega al is te lang op café durft te hangen en dat deze soms veel moeite heeft met naar het werk te komen. Maar als je iets vraagt zegt hij duidelijk dat hij ziek was. Ook al ben je zelf de baas niet en doet het er eigenlijk niet toe, de persoon zal bijna nooit toegeven dat hij/zij niet echt ziek was.
Kijk, ik ben ook een mens. Ik snap dat allemaal wel.
Zo is het op vele zaken, doch liegen we erom en denken we door simpelweg niet toe te geven dat je het niet kan weten. We zijn allen mens. Snap dat nu toch eens.
We zijn zo veel met ons zelf bezig dat we letterlijk dreigen te vergeten dat er nog anderen rondom ons zijn. We denken allemaal dat deze geheel niet zoals ons zijn maar niets is minder waar. Elke mens zet een soort van gezicht op en/of sleutelt aan zijn/haar gedrag op de moment dat deze zijn/haar eerste voet heeft buiten gezet. Dat maakt ons allen anders voor elkaar. We kunnen allen enkel echt onszelf zijn als we alleen zijn. Waarom zijn we enkel onszelf als we alleen zijn? Omdat we allen denken dat niemand ons kan begrijpen. Hoe ironisch kan het zijn. We zijn allen mens, we kunnen allen elkaar begrijpen. Elkaar begrijpen is onszelf begrijpen. Het besef omtrent het woord mens is verre van volmaakt. Als we ten volle zouden beseffen dat we allen mens zijn en wat dat betekende dan zou de wereld al een vele beter huis zijn. Doch deze wereld laat dit denkpatroon niet toe en speelt zijn kans op een paradijs op aarde daarmee kwijt.
De mens ligt liever rijk en machtig in een riool zijn geld te tellen. De mens kan zichzelf een mooi huis kopen en dit in volle luxe bewonen. Doch leeft deze nog steeds in een riool. Hun huis is als het huis van de rat. De mens zegt tegen mij dat ik positief moet leren denken maar ik zeg tegen de mens dat ik ervoor kies om niet tegen mezelf te liegen.
Weet je waar de wereld onder andere aan kapot gaat? Aan volgend menselijk gedrag.
Iedereen komt wel eens in een situatie te zitten die eigenlijk niet zo goed is maar die je toch doet omdat iedereen het lijkt te doen. Als voorbeeld nemen we terug de zieke collega. Stel je voor dat de “zieke” collega tegen je zegt dat anderen ook veel ziek zijn en dat hij vind dat hij dan ook al is mag ziek zijn. Hij zegt er dan wel bij dat hij wel echt ziek was. Maar ergens geeft hij ook wel toe. Hij denkt dat hij anderen iets kan wijsmaken. Dat maakt de persoon in kwestie enkel zichzelf wijs want uiteindelijk zijn wij allen nog altijd een mens. Dit gedrag maakt de wereld tot een slechte plaats. Ik heb er begrip voor en er zullen waarschijnlijk momenten in mijn leven zijn dat ik het denkpatroon “ja maar als die dat mogen mag ik dat ook” voor mezelf toepas, maar het is slecht gedrag. Het is niet omdat anderen het doen en er nog lijken voor beloond te worden ook dat jij of ik dat ook moet doen. Kijk, in deze wereld is het zo moeilijk om goed te doen en beloond te worden. Het is vele makkelijker om slechte dingen te doen en rijkelijk beloond te worden. Ik zie veel goede mensen hierdoor slechte eigenschappen ontwikkelen. We leren van elkaar. We beseffen enkel nog niet ten volle wat dat betekent.
Dit gedrag is 1 van de oorzaken van deze slechte wereld. Deze wereld vol onrecht. Alle problemen liggen aan dezelfde basis. En of we het nu willen toegeven of niet, die basis, dat zijn wij.

2
Alles heeft een reden.

De mens doet dan ook soms al is iets slechts om zijn zin te krijgen. Als deze dan beloond word door niet in de problemen te raken denkt de mens dat alles goed is. De mens is dwaas.
Ziet de mens nu niet voor wat een dilemma hij/zij staat? Snapt de mens het dan niet? Is het dan niet logisch? Vraagt de mens zich dan echt niet af waarom kleine slechte dingen doen werkelijk beloond word? Vraagt niemand zich af waarom dit gedrag ons aangeleerd word. Beseft werkelijk niemand dat wij allen zelf de leraar van dit soort gedrag zijn? Vind niemand dit dan belangrijk?
Vind niemand het raar dat een leugentje om bestwil soms wel is leuk kan uitdraaien? Waarom is ons zicht van een rechtvaardige wereld helemaal anders dan de wereld dat wij creëren? We leren ons elkander het zelf aan. Voor sommige kleine leugentjes gaat het niet zover dat je voor een rechter/politie komt te staan. De mens denkt dan werkelijk dat hij ongestraft te werk kan gaan, niet wetende dat hij word beproeft. Vind dan werkelijk niemand het raar dat het slechte loont?Vind niemand het raar dat we sommige slechte dingen al niet meer zo erg vinden? Niet meer zo slecht? Ik vind dat raar. En de uitleg: dat is nu eenmaal zo, is niet genoeg voor mij. Alles heeft een reden. De weg naar onvolmaaktheid, die wij bewandelen, is niet bezaait met goedheid maar met verderf. Het is dus zeer logisch dat het allemaal alleen maar slechter en slechter word. Als een appel rot dan is dat ook beetje bij beetje. En éénmaal dat hij rot zal hij nooit terug gezond worden. De weg naar onvolmaaktheid is net hetzelfde. We zijn gedoemd om te blijven “rotten”, om slechte dingen te blijven doen. Stel je dan ook even voor dat we al zeker meer dan 2000 jaar slechter en slechter aan het worden zijn. Minder belang hechten aan moraal en werkelijke rechtvaardigheid. We kunnen nooit op een zeer kleine tijd opeens volmaakt zijn of terug in de perfecte wereld leven. Althans niet zonder een Hoger Wezen.
Ik weet waarom het zo is, ik vraag me enkel af waarom anderen de waarheid lijken te negeren. De waarheid is dat er een “God” is. Ik kan begrijpen dat in deze wereld het veel makkelijker is om dat compleet te negeren. Als je dit niet zou doen zou je de wereld heel anders zien. Je zou geen oogkleppen hoeven op te zetten, je zou begrijpen waarom datgene is zoals het nu is. Ieder mens word geleid. Geleid door zijn/haar gedachtegang en emoties. Zodra we dat ten volle zouden beseffen zouden we weten dat er een “God” moet zijn. Vraagt niemand zich af waarom ieder van ons over iets moet nadenken/redeneren om tot een oplossing te komen? Denkt de mens dan echt dat hij de oplossing op het einde zelf heeft gevonden?
Als hij de oplossing zelf had gevonden had hij niet moeten zoeken. Dan had hij de oplossing zo geweten. Kan je dan werkelijk een huis bouwen (oplossing vinden) als je moet wachten tot iemand anders je de middelen (gedachtegang in je hoofd) geeft? Kan je dan eenmaal dat huis gebouwd is zeggen dat het jouw huis is? Of kan je enkel zeggen dat je het gebouwd hebt? Hoe kan de mens dan geloven dat als hij zoekt achter een oplossing hij deze gevonden heeft met eigen middelen (eigen gedachtegang). Kijk, als je het wist stond het huis al recht. Als je het nog moet bouwen en ten rade gaan bij “jezelf” dan is dat een teken dat je het enkel maar kan verkrijgen. Vraag je je nooit af waarom ieder in zijn/haar gedachtegang de dingen wikt en weegt? We worden geleid door onze gedachten en emoties, neem beide weg van een mens en er blijft zo goed als een plant over. Ik noem dat nu God anderen misschien gezond verstand. Het maakt niet uit, het is aanwezig. Ik ben zelf zeer gelovig. Ik snap niet hoe de mens zo dwaas kan zijn om te geloven dat als geen enkel mens het doorheeft niemand het te weten komt. Dat je niet gestraft zult worden. Als je niet gestraft of beloond zou worden op het einde van je leven, als je sterft, dan zou je niet voor zulke keuzes komen te staan in deze wereld. Dan zouden er geen dilemma's zijn. We worden allen beproeft.

3
Waarom, is de vraag. En het antwoord.

Het is allemaal heel eenvoudig. Het enige probleem is dat wij de waarheid niet willen aanvaarden. Waarom? Omdat de waarheid ieder van ons moet terechtwijzen en dat hebben wij mensen niet zo graag. We doen het wel graag. We zien anderen ook graag zo bezig tegen elkaar. We zeggen dat zulke mensen mensen naar ons hart zijn omdat ze zo hard achter hun mening blijven staan. Mensen vinden dit leuk tot het tegen hun keert. Ik vind dit grappig maar ja, wie ben ik.
Kijk, ik geloof in het feit dat er achter alles een reden zit. Als de ene moment je nieuwe tv nog in het midden van je huis staat en de andere opeens niet meer, dan zit daar iets achter. Zo is het met alles.
Alles heeft zijn reden, zo niet, dan is alles nutteloos.
Vraagt de mens zich dan niet af WAAROM hij/zij zoveel beslissingen moet maken in zijn/haar leven? Hoe kan de mens denken dat hij/zij vrij is? Hoe kan je vrij zijn en verantwoordelijkheid hebben? Hoe kan je werkelijk claimen van vrij te zijn als je er constant moet voor zorgen dat alles een beetje in goede baan loopt? Hoe kan je claimen vrij te zijn als je eigenlijk continue bezig bent met aan je leven te werken? Geld dat dan ook voor normale werksituaties? Ben ik dan eigenlijk ook vrij als ik op mijn werkplek ben? Zeg me niet dat dit domme vragen zijn want het enige domme eraan is de gehele menselijke gedachtegang. Maar daar gaan we het niet over hebben, positief blijven hé, lachen he. Dat is altijd het antwoord. Als ik een dieper gesprek met een persoon wil hebben dan lijkt elke mens dit niet te willen. Als ik met hun wil praten over dingen die ik in dit boek beschrijf dan merk ik dat ze ongemakkelijk worden. Het is allemaal niet zo positief wat ik zeg. Dat is niet zo goed want dat maakt het positief denken wel heel moeilijk. Mensen hebben mij niet graag. Ze hebben liever een ander mens dat liegt en zegt dat het allemaal niet zo erg is. Positief denken gaat boven de waarheid. Positief denken lijkt de waarheid te zijn. En zo lieve mensen, zo is het mogelijk dat deze wereld een plaats van bedrog en misleiding is. Zo is het mogelijk, dat de mens gelooft dat deze beschaafd is wanneer deze in werkelijkheid nog geen eens ten volle beseft wat het woord “beschaafd” betekent. De mens is misleid en kiest hier vele malen zelf voor.
Kijk, zou het niet beter zijn dat iemand ons zou zeggen hoe we de planeet Aarde moeten bewonen? Dat zou veel beter zijn, niet?Doch kan geen enkel mens op de gehele aardbol ons dat zeggen. Alles heeft zijn reden dus vraag je af waarom dat zo is. Ik weet dat je dat niet leuk vind om te doen als mens maar vraag je wederom af waarom je dat eigenlijk niet leuk vind. Waarom, is de vraag. En het antwoord. Waarom is het zo belangrijk dat wij als mens moeten beslissen en oordelen over zaken met goed en kwaad? Waarom is dit zo belangrijk als in realiteit het veel beter zou zijn als we dat niet zouden moeten doen. Zou het niet veel beter zijn dat iemand ons dat duidelijk maakt? Zou dat niet een vele aangenamer manier van leven zijn?
Waarom is het zo moeilijk om te geloven dat de mens en het universum gecreëerd zijn? Neem een houten eettafel. Wat is logisch: dat iemand/iets ze gemaakt heeft of dat ze uit het niets is ontstaan? Zelfs als ze uit het niets zou ontstaan zou dat enkel zo lijken. Dan zouden er piepkleine werkingen zijn waarvan wij als mens het besef niet hebben dat deze er zijn. We zijn al op de hoogte van verscheidene zaken waarvan we pakweg 1500 jaar geleden nog niet van gehoord hadden. Straling in de microgolf. Hoe een foto maken werkt. Radio luisteren via golflengtes. Magnetisme. Allerlei zaken die er wel zijn maar die we niet lijken te kunnen zien. Maar toch zijn ze er, anders zou het bepaalde subject in de eerste plaats geheel niet kunnen bestaan. Ook al zien we ze niet ze zijn er. Maak de tafel onzichtbaar en zorg ervoor dat mensen er door kunnen wandelen als lucht en je kan enkel tot de volgende conclusie komen: Iemand of iets heeft die tafel nog altijd eerst gemaakt.

4
Onze wil is de basis van de wet.

Vanaf de geboorte word ons bewustzijn gemanipuleerd. Dit gebeurt niet in het donker maar daar waar iedereen het ziet. Manipulatie in het menselijk brein is normaal geworden, sterker nog, het is een noodzaak geworden. We worden van kleins af aan naar school gestuurd waar anderen ons vertellen wat wij moeten geloven. Wij vinden dit normaal maar niemand beseft dat dit een vorm van manipulatie is. Alles in deze wereld is een vorm van manipulatie, zelfs de raad van je vriend(in). Nog denken we dan dat we vrij zijn. We denken dit enkel en alleen omdat de wereld wilt dat we dat denken. Media is een voorbeeld van manipulatie waar normaal wel de overgrote meerderheid me gaat in gelijk geven. De tv “leert” ons aan wat in is en wat niet. Wat in de mode is. Hoe we ons huis zouden moeten decoreren. Wat we zouden moeten eten. Met wat we ons zouden moeten wassen. Maar het gaat nog veel verder. ZO heb ik persoonlijk als roker heel veel last als iemand op tv een sigaret op steekt. Ik krijg dan op de 1 of andere manier ook zin om een sigaret te roken. Ons hele leven is omgeven door manipulatie. We geven het misschien niet zo graag toe als mens, maar een mens moet leiding krijgen. Wij zijn zo gemaakt. Of de leiding in deze wereld goed is is natuurlijk een andere vraag. Zo goed zal ze niet zijn als de mens moet worden gemanipuleerd om ze te aanvaarden. Koop jij niet minstens 1 van de zaken die op tv verkocht worden in de reclames? Al is het een aldi of lidl merk ervan? Wat is het bekendst? Het product dat je dagelijks op tv ziet en in de schijnwerper staat, of het product dat ergens in het donker in de winkel zelve ligt? Wij mens zijn wezens van manipulatie, we passen dit zelf toe in ons leven. Wij willen altijd onze zin en meestal krijgen we deze ook. Veel maal komt dat omdat we de zaakjes, is het al dan niet, licht manipuleren. Onze wil is de basis van de wet. Begrijpt dan niemand dat de wet iedereen omvat en jouw wil jouw alleen? De mens kan niets aan dit gedrag doen. De mens is al veel te ver, en het slechte is een normaliteit geworden. Je kan een appel die aan het rotten is nooit terug gezond laten worden. Je kan de rotte plekken eruit snijden. Maar wat als het de rotte plekken zelve zijn die het mes in handen hebben? De mens zal dit niet graag horen maar hij/zij is genoodzaakt om te lijden. Niemand kan mij zeggen dat elk mens niet lijd. Wij vechten daar tegen als mens waaronder positief denken een “effectief” wapen lijkt te zijn. Begrijpt dan niemand dat wij misschien horen te lijden? Nee, dat is waarschijnlijk niet positief genoeg. Het is beter om jezelf te misleiden, letterlijk tegen jezelf te liegen, en gelukkig te zijn nu, in dit vergankelijke leven. Dat is veel beter dan eerlijk tegenover jezelf te zijn en de wereld en de mens te zien zoals hij/zij is. Het ene is positief, het andere niet. Maar er is maar 1 van beide rechtvaardig. En datgene zal beloond worden. Denk je echt dat diegene die zichzelf nu belonen met macht en geld en andere zaken die op een onrechtvaardige manier zijn bekomen nog zullen beloond worden door God? Waarom zou dat nodig zijn? Hebben zij hun beloning al niet gehad? Doch was deze beloning vergankelijk waartegenover Gods beloning voor eeuwig zal zijn. Ik ben liever “ongelukkig” nu maar eerlijk tegenover mezelf over de wereld en mens inclusief mezelf. Je kan me daarvoor een dwaas noemen maar ik heb geduld op God om mij te belonen. Ik hoef dit niet zelf te doen door mezelf te misleiden door middel van positief denken. Ik weet dat ik die beloning in dit leven nooit hoef te verwachten want dan heb ik mijn beloning al gehad. Ik heb Gods beloning in zijn wereld veel liever dan al het goud en al de macht dat in deze wereld te vinden zijn maar ik weet goed genoeg dat mijn kans om in zijn wereld te zijn heel klein is. Ik ben tenslotte een zondig mens. Ik heb men eigen fouten en ik kies ervoor om die niet te bedekken met de mantel der liefde. Het zou beter zijn dat ik die fouten niet heb, punt uit. Ik weet dat mijn kans om in Gods Koninkrijk te zijn miniem tot niet bestaande zijn, al dat ik kan doen is hopen op enige vorm van vergeving. Al dat ik kan trachtte te doen is mezelf een beetje onder controle te houden. Ik ben uiteindelijk een zondig mens. Ik heb liever 1 zandkorrel van God in zijn wereld dan een kluis vol geld en macht in deze wereld. De zandkorrel in Gods wereld zal voor eeuwig blijven bestaan maar al het geld en macht in deze wereld zal voorbijgaan.

5
We moeten aan onszelf werken en daaruit het leven laten voort stromen in plaats van aan ons leven te werken en wie we zijn daar uit te laten voort stromen.

Heeft niemand zich ooit afgevraagd waarom onze emoties ons lijken te drijven. Is dit niemand nog niet opgevallen?Ik kan begrijpen dat het zeer moeilijk is om te beseffen dat deze ons drijven omdat we dan simpelweg zouden moeten toegeven dat wij helemaal niet in controle zijn over onszelf.
Dit willen we GEHEEL niet dus misschien is het daarom dat we dat besef steeds wegjagen als een fabeltje. Als we niet willen dat het zo is dan is het simpelweg niet zo. En als je dan vraagt om er even serieus goed over na te denken dan zal de mens dit bijna nooit doen omdat deze mens geheel niet wilt dat het zo is.
Als de hond niet wilt buiten plassen is het goed dat je binnengaat wanneer het begint te regenen. Hij zal toch niet plassen.
De mens maakt zijn eigen waarheid en als iets in deze realiteit niet in dat beeld past dan is het simpelweg niet waar.
Maar is het dan werkelijk niet waar of misleiden we ons gewoon alweer eens al te graag?
De mens denkt niet graag na over dit soort dingen, ik heb men vermoedens hierover maar kan die enkel op mezelf baseren. Ik weet dat, als ik niet wil nadenken over iets ik die gedachten dan gewoon verdring. Deze wereld is daar ideaal voor. Negeren is enkel een muisklik weg.
Deze hele wereld is gevuld met zaken die je verhinderen na te denken. Zaken die je de mogelijkheid geven om niet meer te hoeven na te denken over waarschijnlijk heel belangrijke dingen. Is het niet makkelijker om gewoon de tv op te zetten in plaats van eens diep na te denken over iets waar je geheel niet wilt aandenken? Is het misschien niet TE makkelijk? Is dit niet hetzelfde als de kinderlokker die zijn prooi lokt met een zakje snoep? Zorgt het snoep er niet voor dat we niet meer aan gevaar denken? Zorgen zaken zoals de tv, computer, radio, werk, ontspanning mogelijkheden zoals allerlei sporten, verenigingen, fuiven, festivals en ga zo maar door, er niet enkel voor dat we geen tijd meer hebben om ons te ontwikkelen? Of denkt de mens al die zaken nodig te hebben om zich te kunnen ontwikkelen? Snapt de mens niet dat de wereld is gevuld met zaken van ontspanning en entertainment. Hoe kan iets dat ontspannend is zoals tv kijken een bijdrage leveren aan ontwikkeling? Kan ik dan echt slagen op mijn proefexamen morgen als ik de boeken dicht houd en me afleid door diezelfde tv?
Of andere dingen zoals gaan werken of intensief sporten: hoe kan je aandachtig aan het ene werken als je eigenlijk al je concentratie en krachten nodig hebt voor het andere? Hoe kan je jezelf ontwikkelen als je enkel maar tijd hebt om je leven te ontwikkelen? Snapt de mens dan niet dat deze zichzelf niet ontwikkelt maar enkel zijn leven ontwikkelt. Hoe kan je in godsnaam een perfect gebakken taart (volmaakt leven) verwachten als je meer dan 3/4de van je tijd besteed aan allerlei andere dingen(werk, sport, ontspanning, vrije tijd in algemeen, hobby, verenigingsleven, uitgaansleven, etc.) dan het maken van die taart. Wat maak jij werkelijk? De taart, of al die andere dingen? Het leven begint bij jezelf . Het leven is wie jij bent. Niet wat jij doet, dat is hetgeen dat daar uit voort stroomt. Wie jij bent is de potgrond (basis) van waaruit het zaadje (leven) zich kan ontwikkelen tot een bloem (Wie je wordt). Afhankelijk van de potgrond zal de bloem zich ontplooien tot een mooi of lelijk iets. Leg het zaadje op tafel en de bloem zal er zelfs nooit zijn. De potgrond is het ALLERBELANGRIJKSTE.
Het leven zijn de keuzes die je maakt. Het leven gaat niet over werk, ontspanning, hoe goed je kan voetballen, wie je kent, hoeveel geld je hebt; ect. Het gaat om wie je bent. Velen zullen zeggen dat wat je doet bijdrage levert aan wie je bent maar dit is niet in het geheel altijd waar. Nogmaals, de dingen die je doet zijn de zaken die voort stromen uit wie je bent of wilt zijn. Niet het compleet tegenovergestelde, zoals vele mensen denken, dat wat je doet iets vertelt over wie je bent. Het lijkt alsof we als mens dan geheel niet weten wie we zijn, en via zulke activiteiten de kans krijgen om onszelf te leren kennen. Ja, dat is hoe de wereld denkt, maar de wereld is niet wijs. Je kan jezelf wel kennen, als je je tijd er eens zou insteken. We moeten aan onszelf werken en daaruit het leven laten voort stromen in plaats van aan ons leven te werken en wie we zijn daar uit te laten voort stromen. We zouden moeten leren nadenken in plaats van gewoon ondergaan en zien hoe het ons bevalt. Vele van de zaken die we doen hervormen ons zelfs tot een persoon die we eigenlijk niet zijn. Zonder dat wij het weten ontwikkelen wij ons op de verkeerde manieren. Hoe kan je in godsnaam zulke rampen/ongelukken/fouten tegengaan als de mens van gedacht is dat hij het eerst nog moet ontdekken dat er iets niet juist is. Dat hij daarvoor letterlijk moet wachten tot de ramp/ongeluk, fout in het algemeen, zich voor doet. Hij moet het nog ontdekken. Want energie steken in het nadenken alvorens iets misgaat zit er niet in. Er zijn zoveel leukere dingen. Zo zit de mens de dag van vandaag in elkaar. De mens denkt zelfs dat hij intelligent is als hij een "goede" oplossing weet te vinden op dat probleem. Als je werkelijk intelligent was was er helemaal geen probleem. Maar hebben we tijd en het besef om daar mee bezig te zijn? Weet het niet, er is straks een goed programma op de tv.
Waarom denken we dat dingen zoals bv werk of sport/ontspanning(wat werk/sport bij ons betekent) een bijdrage leveren aan onze ontwikkeling? Hoe kunnen we ons concentreren op onze ontwikkeling als we altijd bezig zijn met andere zaken. Bezig zijn met te proberen om DIE zaken in goede banen te leiden. Als we aan het werken zijn aan de ontwikkeling van ONS leven, en niet HET leven in het algemeen en dat van IEDEREEN, kan het nooit volmaakt goed zijn. We moeten allen aan onszelf werken en dat aan onszelf laten toebehoren door te zeggen 'mijn persoonlijkheid', in plaats dat ieder over 'mijn leven' praat en het verschil dan ook hierin steekt (het leven zelve). Ons individu mag verschillend zijn op sommige vlakken, op het leven mag het dat geheel niet. Dan en dan alleen kan het leven volmaakt goed zijn voor iedereen. Want dan, en dan alleen werken we allen samen aan 1 leven. Het Leven omvat IEDEREEN, zelfs het dierenrijk en de natuur! Zelfs de Kosmos! Het leven omvat wat de mens ervaart. Wij zijn allen mens. Enkel en alleen als wij ons 1 maken als mens en ons fixeren op een algemener levensbestaan kan het volmaakt goed zijn. Enkel als we ALLEN als mens aan de taart werken in plaats van aan al die andere dingen.
De term "mijn leven" is feitelijk quasi onbestaand. Het Leven is in werkelijkheid geheel niet van ons. Het is een geschenk van God voor ons allen. De term “mijn leven” is de allergrootste misleiding in het hedendaagse Leven. Je praat niet over “mijn leven” je praat over Het Leven. De mens moet nog veel leren. Ja, een raket naar de maan sturen dat kunnen ze, maar begrijpen wat de woorden betekenen die ze gebruiken in het alledaags Leven (Let goed op het feit dat er weer geen 'mijn' voor Leven staat), dat kunnen ze niet. Misschien komt dat omdat ze de technologische middelen er nog niet voor hebben. Laat ons nog eens even een robot of zo gaan bouwen! Als het nog niet moest zijn opgevallen; dat was sarcastisch bedoeld. Nog begrijpt de mens niet waarom er zoveel ellende is op de wereld. Ik, begrijp dat wel. Kan een kind dan al lopen nog voor het kan kruipen? Is het niet normaal dat er zoveel fout loopt. Misschien zouden we beter eens goed nadenken over alle dingen in plaats van zoveel bezig te zijn met ons eigen leventje. Misschien dat we dan vele dingen konden voorkomen in plaats van er "uit te leren". De mens werkt aan zijn leven, maar hij zou aan zichzelf moeten werken. Het leven zou iedereen moeten omvatten en niet alleen ons zelve. Nadenken en nog eens nadenken. Maar zoals ik al zei laat deze wereld dat allemaal niet toe. Waarom zou de mens zich nog bezig houden met minder leuke dingen zoals nadenken over iets waar je niet wilt over nadenken.
Als er een tv in de wildernis zou bestaan voor dieren, dan zou de leeuw wachten tot zijn prooi naar die tv kijkt om vervolgens aan te vallen.

6
Goede daden die belust zijn op geld komen niet uit God de Vader maar uit de wereld. Niet God is belust op geld, het is deze wereld dat daar belust op is.

Maar ja wat is dan wel goed aan deze wereld hoor ik je zeggen, wel om eerlijk te zijn, zo goed als niets. Ik geloof wel dat er mensen bestaan die hun best doen om zo goed mogelijk te zijn. Maar hun goede daden zijn klein in de ogen van de wereld en daarvoor het belonen niet waard. Doch zijn zij zeer groot in Gods ogen. En hun beloning wacht. Kleine daden zoals je medemens helpen zonder zelfs iets terug te verwachten, een oude vrouw helpen met een zware koffer te dragen, vriendelijk zijn tegen de mensen. Daden die geen geld gewin opleveren.
Goede daden die belust zijn op geld komen niet uit God de Vader maar uit de wereld. Niet God is belust op geld, het is deze wereld dat daar belust op is.
Waarom zou God belust zijn op geld? Wat is hij in Godsnaam met dat geld? Hij krijgt het zelfs nog niet van ons terwijl Hij ons Het Leven gegeven heeft en alles dat wij kunnen ervaren. God is niets met geld, maar wel met liefde. God is in ieder van ons. Als God op iets belust is, dan is het liefde.
Een goede daad kost helemaal geen geld. Zovele mensen geven zo vlug geld aan een goed doel, ik doe dat zelf ook. Maar is dit niet een vorm van gemakzucht? Zouden we dan niet beter zelf tot ginder gaan en onze bijdragen proberen te leveren?
Maar nee, dat zou te moeilijk zijn dus laten we maar wat geld storten en denken dat we goed zijn als mens. Herinner je nu a.u.b. ook dat ik tevens over mezelf aan het praten ben. Ik geef zelf bijvoorbeeld aan elke zwerver wat geld zodat deze eten kan kopen. Ik beschouw dit als een 'goede daad'. Maar zou het niet beter zijn dat ik die zwerver in mijn huis onderbracht en hem te eten gaf. Een douche en een warm bed. Ja dat zou veel beter zijn, het zou waarlijk goed zijn. Maar waarlijk goed, is moeilijk in deze wereld. Als het zelfs in bepaalde situaties niet quasi onmogelijk is.
Laat ons als voorbeeld geven het voorval van Haïti dat is voorgevallen in 2010.
Massaal sms'en want anders ben je een slechte mens. Heb je misschien geen medeleven. Dat is toch het minste dat we kunnen doen. Inderdaad. Dat is het minste....
Hoor je nu nog iets van Haïti. En als je er iets van hoort lijkt het dan alsof het daar nu met al dat geld van heel de wereld beter is?
Maar niemand lijkt het zich te interesseren Want daar over nadenken? Over zulke zaken? Dat is niet goed hoor, daar kan je gek van worden. Misschien ga ik beter wat tv kijken zodat de wereld mij kan verhinderen om enige realistische logica te bekomen.

Lees verder in comments

_________________
1 Korinthiërs 13 13Kortom, er zijn drie dingen die blijven: geloof, hoop en liefde. Maar de liefde is het voornaamste.

Mens & Wereld.

1.
Realiteit, is relatief.

De mens gelooft maar al te graag dat hij in controle is over zijn lichaam en leven. Doch heeft de wetenschap alreeds bepaald dat dit geheel niet zo is. De wetenschap noemt dit bewijs DNA. DNA is iets dat in ieder van ons zit en bijvoorbeeld bepaald hoe je eruit ziet en andere zaken. Ik zal een aantal zaken hiervan opnoemen die onherroepelijk bewijzen dat wij als mens in het geheel geen controle hebben over onszelf op bepaalde gebieden. Zo kan je DNA stukken bevatten die bepalen dat je vlug dik kan worden. Zet een mens met dit stuk in zijn DNA naast eenzelfde mens zonder dit stukje, geef beide dezelfde hoeveelheid eten en je zal duidelijk zien dat de ene dikker word dan de andere. Je moet mij eens uitleggen hoe het in Godsnaam mogelijk is om in twee dezelfde plastiek flessen van 2 liter water dezelfde hoeveelheid water te doen en een duidelijk verschil qua bolheid te ontdekken. Ons DNA zorgt daarvoor. Niet wij, niet onze eetgewoonten, ons DNA.
Zo kan je DNA ook bepalen of je vatbaar bent voor zaken zoals bijvoorbeeld Alzheimer, hartinfarct, allerlei verslavingen, etc. Al deze dingen worden bepaald door ons DNA. Zegt ons DNA dat we verslaafd moeten raken aan alcohol, dan gebeurt dat ook. Daarom dat het zo belangrijk is om onszelf te leren kennen en daar aan te werken. Ons ontwikkelen eigenlijk.
Ik geloof stellig dat als we ons DNA grondig onderzoeken binnen ettelijke (tientallen) jaren het mogelijk zal zijn om te kunnen voorspellen aan wat je zal sterven. Als dit zelfs al niet mogelijk is. Ik moet toegeven dat ik van het wetenschappelijke gebied van de mens niet veel af weet. Vanaf de moment dat we ons DNA kunnen aanpassen zal onsterfelijkheid een zucht verwijderd zijn. Het is te hopen dat ze nooit zo slim worden in de wereld. Welk rechtvaardig mens wilt nu eeuwig leven in deze wereld...
Ons DNA is als de harde schijf van een computer. Alles staat erop. We zullen zijn wie we horen te zijn, of we dat nu willen of niet.
Nog iets dat ik zo grappig vind (tevens ironisch) is het onderwerp realiteit. De mens denkt letterlijk dat hij 1 totaal beeld kan creëren over de wereld wanneer de wereld in feite miljarden verschillende levens bevat, aldus miljarden verschillende realiteiten. Hoe kan een mens dan niet in de realiteit leven? Leefde Columbus dan ook niet in de realiteit als hij zei dat de wereld rond was? Waarom niet? Enkel en alleen omdat hij iets zei dat niet bekend was? Dat niet de realiteit was? De realiteit was dat de aarde plat was. Realiteit, is relatief.
2
Door jezelf te sussen dat wat je doet niet zo erg is, of door het te negeren, kan je jezelf niet ontwikkelen, aldus verbeteren.
Kijk , in 1 van de vorige hoofdstukken had ik het er al over dat we van elkander leren. Daar is een goede reden voor. Het maakt het normaal makkelijker om te leren een goed mens te zijn, In deze wereld waar apartheid aan de top van de to-do list staat maakt het het heel moeilijk. Zo leren we onszelf ook slechte dingen aan, omdat andere mensen, die we misschien zelfs graag hebben rondom ons, deze ook doen. Zo kunnen we iemand worden die we eigenlijk geheel niet zijn. Er is dus duidelijk een goede en slechte manier (om ons te ontwikkelen). Er is ook een middenweg, grijze zone genaamd. Dit is wanneer we ervoor kiezen om dingen gewoon te negeren. Niet altijd goed, maar ja, wie ben ik om aan de vrije wil van de mens te zitten. Die grijze zone is menselijk territorium, een denkbeeldige wereld. De goede manier is God. De slechte is diens tegenstander. Zij zijn beide in ons. Bij elke keuze staan ze ons bij met raad en daad. Het is echter niet altijd even makkelijk voor ons mens, door gebrek aan kennis waar enige zekerheid van is, om te onderscheiden wie God is en wie de tegenstander is. Daarom dat we fouten maken. Daarom dat we dingen inzien. Als we de goede raad(Gods wil) zouden opvolgen zouden we nooit fout zitten. Iedereen zou het goede doen en door de handige leer functie die ik hierboven al beschreef zouden we dat van elkaar leren. God zou in ieder van ons zitten omdat zijn kennis groots is. God is groter dan de mens, dan alle mensen. God is diegene die het wel degelijk weet. Degene naar wie wij moeten luisteren. Ik kan overkomen als een priester maar ik vraag u geheel niet om naar de kerk te gaan. Ik doe dat ook niet. Mijn vader zei vroeger dat de pastoor zelve het gezegd had dat naar de kerk gaan niet het belangrijkste was. Ik geloof mijn vader. Ik vraag u om ZELF op zoek te gaan naar God. Niet naar een priester, een imam of dergelijk mens maar naar God. Er is maar 1 leider en dat is Hij. Zoek naar God en gij zult vinden, zo is het geschreven in de Bijbel. Maar vergeet nooit, maar dan ook nooit, streng te zijn voor jezelf en niet te veel naar sussende gedachten te luisteren wanneer je iets hebt fout gedaan. Er is maar 1 Leider maar er is nog altijd ook Diens tegenstander. Luister dus niet teveel naar de gedachten die enkel maar in jouw belang praten. Er staat ook dat je altijd voor raad naar de ouderlingen kan gaan die in die tijd leefden. Maar zoek eerst zelf zodat je jouw bevindingen op spiritueel gebied kan vergelijken met hen om te zien wat er in jouw hoofdje waarheid is en wat niet. Ga niet opzoek naar antwoorden in de wereld maar ga eerst op zoek naar God. Zoek daarna God op de wereld. In de Bijbel lezen kan ook geen kwaad, maar gebruik het niet als studie object. Zoek eerst naar God en lees dan de Bijbel. Gij kunt niet weten wat de woorden betekenen. Kan de leerling werkelijk begrijpen wat er in het handboek wiskunde staat zonder leraar? De Bijbel staat vol met keuzes, en wat goed is en wat slecht. Al onze keuzes staan er in, niet dezelfde, maar de redenen zijn hetzelfde. De oorzaken zoals teveel trots bijvoorbeeld, ontrouw, diefstal, etc. Maar zoek eerst naar God, de Leraar, zodat Hij je kan uitleggen wat er eigenlijk staat. Doe je dat niet, dan krijg je jouw visie van het verhaal. En dat is niet altijd Gods Visie(de goede manier). Gods Visie vereist wel degelijk opofferingen, maar zijn deze werkelijke een last? Ooit zullen we weten dat ze dat in het geheel niet zijn. Er is nog een derde visie ook dat is die van Gods tegenstander. Blijf altijd zoeken naar God, ook al denk je Hem te hebben gevonden. Gods tegenstander misleid ons vele malen door in te spelen op onze verlangens en verleidingen. Hij is vaak de sussende gedachte die je verteld dat het allemaal niet zo erg is. Ik geloof zelfs stellig, maar wie ben ik, en sorry als ik hier iemand mee kwets, dat vele gelovigen die zich laten leiden door die gedachte, daardoor in de ban zijn van Gods tegenstander. Vele gelovigen zeggen: “Wees vrij! Jezus is gestorven voor onze zonden, wij zijn vergeven!” Zo praten zij hun fouten goed. Het is juist wat zij zelf willen, hun wil in plaats van Gods Wil. Dankzij Jezus zijn dood hebben we de kans gekregen om vergeven te worden. Ik vind het zeer logisch dat er iemand moet sterven voor al onze zonden. Wij hebben er namelijk veel. Zonder Jezus zijn dood had geen enkel mens het Koninkrijk Gods betreden. Jezus heeft de optie vergeving gekocht, zo simpel als de airco in je wagen. De kans op die vergeving. Tracht altijd het goede te doen en heb berouw over de slechte keuzes in je leven. We hebben die vergeving echt nodig. Want zoals Jezus zei voor Hij aan het kruis genageld werd: “Vergeef hen God, zij weten niet wat ze doen.” We kunnen er niks aan doen, maar we kunnen er wel trachten iets aan te doen. We kunnen trachten om ons op een goede manier te ontwikkelen. In de Bijbel staat ook geschreven dat het niet goed is om de dood van Jezus te gebruiken als excuus. Men moet trachten om zo goed mogelijk te zijn. Door jezelf te sussen dat wat je doet niet zo erg is, of door het te negeren, kan je jezelf niet ontwikkelen aldus verbeteren. Ik geloof stellig dat deze gelovige hun beloning alreeds hebben gekregen. Ze zijn vrij in hun doen en laten, maar ze zitten gevangen in een gouden kooi. Wie is er vrij? Degene die wel naar zichzelf kijkt en worstelt met wie hij is? Degene die dagelijkse strijd levert om te trachten het goede te doen terwijl hij weet dat hij wel degelijke fouten gaat maken? Ik denk het niet. Vrij zijn diegene die geen geweten of schuldgevoel hebben. Sommigen geloven dat God het schuldgevoel wegneemt omdat Hij ons alreeds vergeven heeft. Het zorgt er alleen maar voor dat je je fout nooit zult inzien waardoor je ook niet slimmer kan worden op dat vlak. Berouw zorgt daarvoor. Dat schuldgevoel is je enige kans op verbetering. Werkelijk letterlijk en figuurlijk. Vrij zijn diegene die geloven dat God hun alreeds verlost heeft van de zonde. In de Bijbel staat nochtans dat onze dood de verlossing is van onze zonden. Wat zeer logisch is. Het lijkt wel of sommige gelovigen niet meer weten dat we gestraft zijn. Zijn Adam & Eva niet uit het paradijs gegooid, als straf? Zijn we ooit het aards paradijs terug in gegaan als mens? Is het dan niet logisch dat de dood misschien Gods manier is om te zeggen; je hebt lang genoeg geleden om er daarna voor te zorgen dat Zijn Kinderen in Zijn Koninkrijk zullen zitten? Misschien moeten we mentaal op een zeker niveau van goedheid zijn om Gods Wereld al niet direct naar de kloten te doen vanaf de eerste dag dat we erin zitten. We moeten misschien eerst groeien/ontwikkelen tot een zeker niveau van goedheid waarna we sterven. Ik geloof stellig, maar wie ben ik, dat we pas werkelijk vergeven kunnen worden na onze dood. DAAR heeft de dood van Jezus voor gezorgd! De kans! Aan deze gelovigen, die enkel hun eigen begeerte na streven, wil ik vragen om verder te zoeken naar God. Naar wat Hij wilt.
3
Onze keuzes zijn top prioriteit in het leven, meer dan we dezer dagen beseffen.
We moeten stoppen om te denken dat de gedachtegang in ons hoofd van ons alleen is. Dat denken zou werkelijk dwaas zijn. De Bijbel zegt dat ons lichaam een tempel voor de Heilige Geest is. Hoe kan de gedachtegang in je hoofd van jou alleen zijn? Waarom moet je in Godsnaam overleggen met jezelf? Zou je het dan al niet weten? Hoe kan je claimen te weten hoeveel 250+354 is, als je een zesjarig kind bent op dat gebied van kennis. Kan je het niet alleen weten als iemand anders je het zegt? Of iemand je leert om te rekenen? Hoe kan je dan denken dat de keuzes die je maakt,de overwegingen in je hoofd, het wikken en wegen van de dingen niks te maken hebben met een externe bron? Maar eigenlijk al in je zit? Kijk, als het al in je zou zitten zou je weten hoeveel het is, je zou niet meer moeten gaan zoeken. Kan je werkelijk iets in jezelf vinden dat er niet alreeds eerst ingestopt is? Ons brein is een halve computer, het slaagt dingen op, wat er op wijst dat wijzelf zo goed als niets WETEN. Anders zouden we niets moeten opslagen. Dan zou de data er al opstaan. Soms vinden we als mens het wikken en wegen van iets in ons hoofd te moeilijk, te pijnlijk. We gaan dan naar die grijze zone. Naar ons werkelijke zelve. Weg van God en buiten besef van diens tegenstander. Er gebeuren dan soms slechte dingen. Niet onmiddellijk, maar wel ooit in ons leven. In die grijze zone is God niet aanwezig en loop je meer dan de helft van je tijd bij diens tegenstander. Hij kan dat probleem, dat je hebt genegeerd, nog altijd benutten om je te kloten. En hij heeft tijd. Onze keuzes zijn top prioriteit in het leven, meer dan we dezer dagen beseffen.
We beïnvloeden alles en iedereen telkens we een keuze maken. Al is die keuze zo simpel als naar de bakker gaan, het leven wordt beïnvloed. Stel je voor dat die bakker jou mis begrijpt omdat hij in het leven juist iets heeft meegemaakt dat zwaar op zijn gemoed ligt. Jij als persoon kan nooit ten volle weten dat wat je doet wel degelijke het juiste is. Omdat te weten moeten we afwachten tot heel de boel in ons gezicht ontploft. Je zou het moeten weten. Maar dat kunnen we niet als mens. Wij kunnen als mens nooit weten hoe al de mensen op de gehele planeet zich voelen, wat zij doormaken, hoe jij als persoon het leven beïnvloed door bijvoorbeeld simpelweg te glimlachen naar iemand tijdens je wandeling over de straat. Zijn we dan werkelijk gedoemd om te blijven falen tot in de oneindigheid? Want elk mens moet toegeven dat hij/zij nooit volledig kan weten wat voor invloed hun acties/gesprekken teweeg zullen brengen. Alleen God kan dat, want Hij is alwetend. Wij hebben God harder nodig dan we denken. Alleen met God zal de mens en wereld volmaakt zijn. Want Hij is alwetend. En wij als mens niet, wij zoeken. Laat ons de antwoorden zoeken bij Diegene die alwetend is. En zo, zo is er maar 1.


Bindingen en Misleiding.
1
De vrouw en man vechten om op nummer 1 te staan, niet wetende dat die eerste plaats een gedeelde eerste plaats is.

Van de os op den ezel, zou je kunnen zeggen, maar ik zou het nu eventjes willen hebben over de man & de vrouw. Wij zijn allen menselijk, toch is er een zeer klein verschil tussen ons beide. Dit verschil, hoe klein het ook is, word echter uitvergroot in deze wereld tot proporties waarin het eigenlijk alleen maar tot conflict kan leiden. Er is wel degelijk een verschil van uitzicht. Maar er is wel degelijk ook een innerlijk verschil. Dingen waar mannen/vrouwen beter in zijn. Deze dingen worden uitvergroot in deze wereld waarbij het kan lijken dat deze minderwaardig zijn. Deze wereld bekijkt man/vrouw als 2 uitdagers die dingen naar de titel van onafhankelijk slim wezen. Dit gevecht is geen slimme zet, doch is het het pad dat deze wereld verkiest om te bewandelen. Als een vrouw bijvoorbeeld te horen krijgt dat je liever hebt, als man, dat ze thuis blijft, niet gaat werken maar voor eten zorgt, voor het huis zorgt, de kinderen, dan zal ze je in deze wereld vies bekijken. Ze vind dat minderwaardig. Snapt de vrouw nu niet dat dit EEN GEHEEL vormt. Dat dit een TEAM vormt? Snapt de vrouw dan niet dat ze samen sterker staan als ze elk hun opdracht uitvoeren?
Is dit werk werkelijk minderwaardig? Kijk, ik ben een man, als ik thuis zou moeten blijven voor het huis op te kuisen, eten te maken etc dan weet ik dat er niet veel eten op tafel zal komen (of ik moest iets gaan halen, microgolf is ook een toffe uitvinding voor de man) en dat het huis er niet zo netjes zal bij liggen. Laat een vrouw alleen thuis en het zal wel zo zijn. Is dit dan minderwaardig? Of gaat dit enkel over het feit: de juiste man (vrouw in dit geval) op de juiste plaats? Vrouwen zeggen me dan dat ze ook niet graag kuisen en al die andere dingen, net zoals wij als man. Het verschil is echter dat vrouwen het TOCH doen en achteraf fier zijn op hun werk. Mannen doen het ook,maar duidelijk minder grondig en ze zijn ook minder fier achteraf, voor hen is het iets dat moet, voor de vrouw is het iets dat een functie, doel heeft. De man ziet dit doel niet, of in mindere mate dan de vrouw. Sommige “mannen” zijn dan weer grondiger als een vrouw. Ze geloven dat ze een vrouw zijn en om hiervan volledig overtuigt te zijn zal deze “man” zeer vrouwelijke trekken hebben, tot in het extreme zelfs. Ik kan enkel naar mezelf kijken. Ik geef toe dat als ik kuis er al is een pluchke ergens kan liggen. Weet je, dat interesseert mij zo niet, Een vrouw daarentegen, interesseert dat wel. Een vrouw ziet duidelijk een reden. Een motivatie. Waarbij het bij de man, gewoon werk is. De man ervaart hetzelfde met te gaan werken en geld verdienen om de vrouw te kunnen onderhouden. Dat is dan weer mijn taak. Als man. Ik ga ook niet graag werken, ik zou ook liever andere dingen doen, maar toch doe ik het. Ik heb daar een reden voor, een doel, een motivatie. Denk je dan echt dat werken zo leuk is? Je had het zo goed, vrouw, maar door een misleidende gedachte willen jullie nu net datgene waar wij, als man, jullie willen van vrijwaren? En dan zijn jullie kwaad op ons?Waarom is het in deze wereld zo normaal geworden dat man en vrouw van taak wisselen of zelfs delen? Kan een fiets hersteller werkelijk een goed vliegtuig in elkaar zetten? Is het misschien niet enkel zo, dat het feminisme de deur heeft opengezet naar het vreemd geaard zijn? Homoseksueel? Lesbisch?
Zijn dit geen bewijzen van het feit dat we geen team meer hoeven te vormen? Dat we alles zelf goed kunnen en elkaar niet nodig hebben? Dat we alles dat de vrouw kan of alles dat de man kan ook zelf kunnen? De stap naar zelf een vrouw zijn als we eigenlijk man zijn of vica versa is enkel een kleine, misleidende, gedachte verder.
In deze wereld is het geheel niet meer duidelijk waar de lijn tussen man/vrouw ligt. Men gelooft dat er geen lijn is maar toch is deze er wel. Het lijkt wel dat de vrouw net hetzelfde is als de man, behalve de uiterlijke kenmerken dan. Het innerlijk,... dat is weg. Verdrongen. De vrouw verdringt letterlijk haar natuur om hetzelfde te kunnen zijn als de man, want anders, voelen ze zich minderwaardig. Vrouw, nu ben je juist minderwaardig. We hebben elkaar niet meer nodig, het gaat zelfs zo ver dan we elkaar niet meer kunnen “gebruiken”. Niet meer werkelijk nodig hebben, want alles dat de ander kan, kan ik ook. Toch kunnen we dat niet, maar vrouwen lijken hun trots en egoïsme boven het groter goed te willen zetten. Ze zijn nu datgene dat ze vreesde: minderwaardig. Maar dat beseffen, dat doen ze niet. Het feminisme heeft de rollen omgedraaid. Ik snap dit niet. Vroeger deed de man het woord, nu de vrouw. Dat noemt de wereld dan een verbetering maar in werkelijkheid zijn de rollen omgedraaid en bewijzen meerdere vrouwen nu dat zij zelf ook zo zouden handelen. Als wij dit deden als man dan voelde ze zich onderdrukt, gekwetst. De gehele wereld is misleid en dat zal zo nog doorgaan voor ettelijke jaren.
De wereld aanvaarde deze denkwijze natuurlijk meteen. Het zorgt er immers voor dat er meer armoede kan ontstaan. Doordat beide kiezen om te gaan werken kan alles dat we nodig hebben om te overleven, de kostprijs ervan, ook omhoog gaan. Bouwgronden worden duurder, voedingsproducten kostelijker. Dit gebeurt enkel en alleen omdat de overgrote meerderheid van gezinnen bestaat uit meerdere kostwinners. De wereld aanvaard enkel datgene waar ze misbruik kan van maken en zorgt ervoor dat we zulke slechte gedachtegang nodig hebben in de toekomst om te “overleven”
De vrouw en man vechten om op nummer 1 te staan, niet wetende dat die eerste plaats een gedeelde eerste plaats is. Ik vraag me af of de vrouw niet beter zou moeten weten. Jarenlang hebben wij als man ze slecht behandeld. Door het feminisme is dat veranderd, waar ik zeer blij om ben. Doch word ook dit misbruikt. De vrouw behandelt de man nu zoals de man de vrouw vroeger behandeld. Mannen worden letterlijk vrouw, en het omgekeerde is ook waar. We hebben zelfs klinieken waar ombouwen enkel een geldbedrag verwijderd is van realiteit. We leven in een wereld waar je zelfs al zelf kan kiezen of je nu vrouw of man bent, iets dat de natuur duidelijk voor ons beslist. Dit is 1 van de zovele bewijzen die duidelijk maken hoe graag we onszelf misleiden, en hoe de wereld ervoor zorgt dat we hier ver in kunnen gaan.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb niets tegen homoseksuele of lesbische mensen. Het zijn ook mensen. Alle mensen zijn misleid, alsook ik. Ik heb niets tegen een mens, ik heb enkel iets tegen datgene dat de mens dezer dagen lijkt te (mis)leiden. Ik ben tegen datgene dat misbruik maakt van onze gedachtegang en emoties. Niet tegen de mens.
Ik ben tegen hun acties, waar ik duidelijk in moet zijn en toegeven dat ze hier meermaals niets kunnen aandoen zelve. Ik vergeef alle mensen hetgeen waar ze lijken mis mee te doen. Ik doe zelf ook dingen mis. Ik ben ook een mens. Begrijp me dus niet verkeerd en koester geen haat jegens mij vanwege hetgeen dat ik zeg. Ik koester helemaal geen haat of misnoegen op de 1of andere manier tegen zulke mensen. Ik oordeel niet over hen. Ik oordeel het liefst over niemand want in mijn ogen zit er goeds in ieder van ons. Of dat de kans krijgt om eruit te komen is een andere zaak. Ik weet dat ik hier een gevoelig onderwerp aankaart maar ik kan niets anders doen dan de waarheid te zeggen.
Homoseksuele mensen kunnen zeer goede eigenschappen bevatten. Ik heb al meerdere homoseksuele mensen tegengekomen waar ik versteld van stond hoever ze op mentaal gebied zaten qua ingesteldheid over goedheid en rechtvaardigheid. Kijk, ook zij zijn mens en daarom niet anders dan ons. Hun keuzes zijn anders, maar ze zijn nog steeds mens. Wij hebben ook verkeerde opvattingen, geloven, gedachtegangen, keuzes. God zegt dat er in zijn wereld geen homoseksuele mensen zullen zijn, maar dit wilt geheel niet zeggen dat mensen die nu homoseksueel zijn, niet in zijn wereld zullen komen. Ze zullen er misschien wel komen maar niet als homoseksueel. Ik kan enkel maar verder gaan op ontmoetingen met zulke mensen die ikzelf gehad heb. Ik vind veel goeds in zulke mensen, als ik ermee praat. Het zijn mensen, net zoals jij en ik.
Misleiding is een begrip dat we als mens goed genoeg kennen maar het besef niet van hebben hoe vaak het voorvalt. Niet beseffen dat dit niet momentopname van het leven zijn maar een constante. Anders zou er niet zoveel misleiding zijn. Dan zou er niet zoveel conflict zijn. We zijn allen misleid.

2
We zouden een voorbeeld moeten nemen aan de allerjongsten en niet aan de alleroudsten.

Er is iets in de wereld dat me zwaar verontrust. En deze keer ligt het probleem geheel niet bij de jeugd. Dit wil niet zeggen dat deze probleemloos is. Maar voor eenmaal ligt het nu eens aan de ouderen onder ons. Ze zullen dit nooit toegeven want hetgeen dat ik zeg is niet zo fraai om te horen. De mens voelt zich direct aangevallen om wat ik zeg, alsof ik hen duidelijk persoonlijk aanspreek. Wilt dit dan ook zeggen dat ik hen wil verwijten? Is terechtwijzen letterlijk het zelfde als verwijten?
Ouderen kunnen dit niet van de jeugd aanvaarden, want zij zijn toch wel ouder. Zij hebben toch wel ervaringen en blablabla. Naar de jeugd word niet geluisterd, toch zouden de ouderen dan beter eens doen. De jeugd is namelijk nog niet aangetast door deze corrupte wereld. Hoe ouder men word des te corrupter word de ziel. De wereld leert zich dat zo aan. Ouderen zijn kleine kinderen evenwel als de jeugd dat is. Ik ben ouder dan u, is duidelijk een kinderachtige trek die al eens kon voorvallen in de kleuterklas. Ik praat nu met sommige ouderen en ik zie dat, uit zelfbehoud voor een goed leven, hun gedachtegang niet goed is. Ik begrijp dat de mens hier niets kan aandoen, hij word als het ware gedwongen maar het probleem is dat de ouderen dit dan nog is doorgeven aan de jongere als “goede raad”. Die raad is meestal alleen maar goed voor jezelf en rechtvaardigheid is er ver in te zoeken. Ze hebben zichzelf dit zo aangeleerd omdat dat het beste is voor jezelf. Omdat je er anders misschien slecht uitkomt. Problemen krijgt of “naïef dwaas gedrag” vertoont. De wereld is nu eenmaal slecht en het is duidelijk dat de mens met het ouder worden ook “slechter” word. Ze zijn hiertoe genoodzaakt omdat dit overduidelijk het beste is voor hunzelf, om een “goed” leven te hebben. De jeugd stribbelt tegen tot ze ontdekt dat het de waarheid is. Dat het inderdaad beter is om zo te leven. En zo blijft de wereld slecht. Zo leren we onszelf aan om enkel te zien dat ons eigen leven goed is, rechtvaardigheid en moraal overboord te gooien wanneer je leven in gevaar is, het leert je om egoïstisch te zijn. Omdat dat het enige is dat loont in deze wereld. Dit is geen verwijt want ik begrijp dat de mens hier niets kan aandoen. Het is enkel hoe ik de wereld zie.
We zouden een voorbeeld moeten nemen aan de allerjongsten en niet aan de alleroudsten.
De mens denkt echt dat hij met het ouder wordend lichaam ook geestelijk ouder word. De mens weet niet beter. Ze denken dat ze “volwassen” worden in de geest en verstand, door de ervaringen dat ze meemaken maar dit heeft er niet veel tot niks met te maken. Het is niet omdat we onze visie aanpassen dat we ook onmiddellijk over een oudere geest en verstand praten. De mens denkt dat, omdat hij duidelijk zichtbaar langs de buiten kant ouder word, dit ook wel het geval binnenin zal zijn. In de geestestoestand. We zijn nochtans allemaal kinderen van God. Zelfs de oudste mens is nog altijd Zijn kind. Ze hebben hun ervaring om het te bewijzen maar dit bewijst enkel dat ze al dingen hebben meegemaakt. Ze denken dat die wijsheid dan ook automatisch een antwoord is op al die bepaalde problemen die ook anderen overkomen. Fier door onze ervaring gaan we het dan is uitleggen hoe wij het gedaan hebben. De ouderen onder ons zijn zulke kinderen dat ze hun macht misbruiken en zich verhogen tegenover de allerkleinste. Het leven heeft hen zo gemaakt. Het leven zal ons zo maken. Dat is logica. Zodra wij de kans krijgen dat we kunnen zeggen dat we ouder zijn en ervaring hebben zullen we dit zeker doen. Zulke dingen zijn kinderachtige streken waar de wereld vol van is.
De ouderen onder ons snappen niet dat die gedachtegang aan de basis ligt van alle kwaad op aarde. Wanneer men enkel ziet naar de beslissing die goed is voor hun eigen leven dan kan het werkelijke leven nooit goed zijn. Die beslissing is zelden rechtvaardig voor anderen. Zo creëert men een slechte wereld. Door rechtvaardigheid onder zelfbehoud te zetten.

3
Hoe kan God ons liefhebben als hij ons maar laat doen? Hoe kan God ons liefhebben als Hij ons laat zondigen terwijl Hij weet dat dit slecht is voor ons?

Het lijkt dus alsof we niets aan de hedendaagse toestand kunnen doen. In grote mate is dat ook zo maar we kunnen wel verandering brengen in onze eigen manier van leven. Er zullen altijd dingen zijn die we niet aan onszelf kunnen veranderen maar er zullen ook vele dingen zijn die we wel kunnen veranderen. Door de mens te vertellen dat het er eigenlijk allemaal niet toe doet, dat we allen fouten hebben, leren we de mens te vergeven. Dit is een zeer goed iets maar natuurlijk, zoals met alle goede dingen, hangt er ook een negatieve kant aan. De mens gaat door deze gedachtegang te volgen zichzelf te veel vergeven. Hij gaat geen moeite meer doen om de dingen die hij wel kan veranderen te veranderen. Hij gaat zichzelf constant vergeven. Je kan pas weten of je iets aan jezelf kan veranderen of niet door het te proberen. Het is goed om over vergeving te praten maar enkel over de zaken waar we tot het einde van ons leven hebben aan willen werken en niet gelukt zijn. Het is de wil om te veranderen dat uiteindelijk belangrijk is en de wil om te veranderen zorgt ervoor dat je er dagelijks mee bezig bent. Het kan een geruststelling zijn om te weten dat die slechte eigenschappen die je niet veranderen kon zullen vergeven worden maar niet alvorens men eerst geprobeerd heeft om ze te veranderen. Dan kunnen we niet spreken van een wil om te veranderen dan spreken we meer over een gemakzuchtige wil. Dit is een geheel andere wil dan de wil waar ik over spreek.
Ikzelf heb al een aantal dingen verandert in mijn leven, dingen die niet goed voor me waren. Wel, bij vele van die dingen dacht ik dat ik ze nooit zou kunnen laten. Als ik een gemakzuchtige wil had gehad dan was dat ook zo geweest. De gemakzuchtige wil is niet de wil van God in mijn ogen. Want die wil zorgt ervoor dat je niet verbetert. Gods wil zorgt ervoor dat je wel verbetert. Niet omdat God een dictator is die eist dat je zijn wil doet maar omdat God een liefhebbende Vader is die het beste met je voor heeft. Veel, al dan niet alle, dingen die God liever heeft dat je niet doet zijn er om jouw een gelukkige en goed leven te bezorgen, ook al lijkt dat op het eerste zicht niet zo. Dit bewijst eens te meer hoe misleid we zijn. God de Vader is als jouw moeder en vader. Ze zullen je terechtwijzen als ze vinden dat wat je doet niet goed is voor jouw. Gaven wij vroeger, toen het nog mocht, niet een tik tegen de poep van ons kind als het iets verkeerd had gedaan? Was dit uit haat of liefde? Hoe kan God ons dan liefhebben zonder die tik uit te delen? Hoe kan God ons liefhebben als Hij ons maar laat doen? Hoe kan God ons liefhebben als Hij ons laat zondigen terwijl Hij weet dat dit slecht is voor ons? God zal altijd proberen om die zonde weg te krijgen, zelfs als het over een zonde gaat die niet weg te krijgen is. God zal je werkelijk altijd helpen. God zal de moed nooit opgeven want Hij weet dat je beter af zult zijn zonder die zonde. Dit wilt niet zeggen dat God iedereen zomaar gaat straffen als deze niet veranderd. God zal hen vergeven die daadwerkelijk moeite hebben gedaan en naar Zijn terechtwijzingen hebben geluisterd en hebben gehandeld. Ook als het op het einde van je leven op sommige gebieden niet veel heeft uitgehaald. Zelfs als je op het einde van je leven nog vol fouten zit zal God je deze vergeven ALS je tenminste de wil hebt gehad om te veranderen. Zomaar zeggen dat Jezus voor ons is gestorven en dat allen vergeven zijn kan lijken alsof we de mens liefhebben maar dat is niet zo. Vele van die zaken doet de mens in zijn binnenste niet graag. Van vele zaken weet de mens dat ze niet goed zijn, ook al doen ze ze zelf. Heb je de mens echt lief als je hem laat worstelen met zichzelf? Of heb je de mens lief als je hem wilt helpen om die fouten uit te wissen zodat deze zich niet slecht meer hoeft te voelen? Vele zeggen dat God groter is dan dat en dat God de mens maar laat doen en dat het allemaal niet veel uitmaakt voor zij die in God geloven. Dit is gedeeltelijk waar, maar ze schijnen te vergeten dat God diegene helpt die hun zonden willen verbeteren. Dit kan niet gebeuren als je de mens gewoon maar laat doen. Denkt de wereld nu echt dat God zulk egoïst is die zegt: Ook al zondigen zijn, Ik zal hen vergeven. Die mensen weten niet hoe een rechtvaardig persoon met zichzelf in de knoei kan liggen. Die mensen weten niet dat zelf als God hen alles zou vergeven ze toch nog zouden worstelen met hun eigen zonden, zelfs als ze zouden weten dat ze vergeven worden. Die mensen weten niet wat het is om God te eren. Zij eren enkel zichzelf. God weet goed genoeg dat er mensen zijn die toch nog worstelen met hun slechte eigenschappen. God weet heel goed dat er toch mensen zullen zijn die Hem willen eren met zichzelf te verbeteren. Voor die mensen schenkt God hulp. Die mensen wijst hij als een liefdevolle Vader terecht. Die mensen mogen gelukkig zijn want vele van hun fouten zullen verdwijnen. Zij kunnen gelukkig zijn want hetgeen dat hen ongelukkig maakt neemt God weg. Niet door sim sa la bim te zeggen maar door de mens er te laten aan werken. De vrucht van het harde werk is zoet en lekker maar de vrucht van gemakzucht is bitter en hard. Ze is niet te verteren en ligt het gehele leven lang op onze maag. Er zijn er die daar genoegen mee nemen maar er zijn er ook die dat niet doen. God zal hen helpen, door middel van werken, dat zij die goede vrucht mogen ontvangen. En God zal ook hen niet helpen die liever de vrucht van de gemakzucht verkiezen. Niet omdat God hen haat, of omdat God hen niet graag ziet maar omdat dat hetgeen is dat zij willen. Op het einde is dat belangrijk voor God, wat wij willen. We zouden blij moeten zijn met zulke liefdevolle God die alles voor ons wil doen of niets. Wat hij doet hangt af van wat jouw gelukkig maakt. God gaat niemand dwingen om te veranderen. God wilt enkel dat jij gelukkig bent en Hem eert.
Het is niet aan ons om de mens te belasten door te zeggen: God wilt dit niet en wilt dat niet. Gij moet stoppen met dit en dat te doen. Dat is aan God. Enkel God weet tegen wie Hij dat kan zeggen en tegen wie niet. Enkel God kent ons diep vanbinnen, in ons hart en ons verstand. Enkel God weet hoe hij elk mens apart moet aanpakken. Wat we wel moeten doen is de mens liefhebben. En je kan niet de mens liefhebben en veroordelen tegelijkertijd. Wij zouden letterlijk het goede in elke mens moeten zoeken. Zelfs in die mensen waar wij misschien van vinden dat ze beter niet hadden bestaan. Enkel God mag zich zo voelen, alsof iemand niet mag bestaan. Wij, wij moeten het leven eren, we moeten de mens lief hebben en het oordelen aan God overlaten. Ik geloof zelfs dat het niet God is die van de mens weg gaat, maar dat de mens van God weg gaat. Ik geloof zelfs dat het niet God is dat oordeelt over de mens, maar dat ieder mens, door middel van zijn keuzes en gedachtegang, over zichzelf oordeelt. Als een mens echt door en door slecht is dan zal hij niet veel kunnen zoeken in Gods Koninkrijk, waar alles goed is. Deze mens zou daar ongelukkig zijn. Zo kan het zelfs zijn dat God in zijn liefde die mens nooit zal toelaten in zijn wereld, wat als een straf kan overkomen. Maar is dit eigenlijk werkelijk een straf? Zou het niet eerder een straf zijn als God hem toch in zijn wereld laat leven, ook al verschilt die compleet met wat die mens nu eigenlijk wilt? Ik geloof niet dat God ons zal straffen. De mensen die een straf krijgen zullen hier zelf voor gekozen hebben. Ik geloof zelfs stellig dat deze wereld er net is voor die andere mensen. Zo dat zij ook eens gelukkig zouden kunnen zijn. Spijtig genoeg is hun geluk van korte duur. Niet omdat God dit wilt maar omdat de acties van deze mensen er letterlijk voor zorgen dat we dood gaan. Zij hebben hun beloning reeds gehad wanneer die van ons nog moet beginnen.

4
De mens moet geloven dat hij zelf slechter is dan alle andere mensen op de wereld.

Alles is omgeven van zonde en misleiding. Vele vegetariërs eten geen vlees omdat ze vinden dat het erg is dat die beestjes moeten sterven. Dit is een zeer goede eigenschap maar spijtig genoeg heeft deze een negatieve uitkomst. Nu sterven de dieren voor geen nut, want nu moet men het teveel aan vlees weg gooien. Gelooft de mens echt dat ze 1 dier minder gaan slachten omdat er vegetariërs rondlopen? Ik geloof dat niet, ik geloof dat ze nog liever het teveel aan vlees weg gooien dan het dier vrij te laten rondlopen. Dat dier heeft hun geld gekost en moet geld opbrengen. Het laten leven zou hun enkel maar meer geld kosten. Maar als je het zo bekijkt dan merk je op dat die dieren waarvan het teveel aan vlees word weggegooid eigenlijk letterlijk voor niets gestorven zijn. Dat hun dood geen enkel nut had. Is, als je het zo bekijkt, het dan nog altijd goed om geen vlees te eten? Ben je dan, als je het zo bekijkt, echt een dierenvriend? Je zou beter het vlees wel op eten, dan is het dier tenminste niet voor niets gestorven.
Ja maar, zeggen ze dan, als iedereen geen vlees zou eten dan zouden ze wel moeten stoppen met dieren af te slachten! Het spijtige is dat dit niet zal gebeuren. De mens zal altijd de dieren blijven op eten. Deze actie heeft dus geen enkel nut. Maar dat willen we niet graag geloven dus geven we het nut, daar waar geen nut is. Ikzelf eet ook geen vlees maar ik doe dit om God te behagen. Ik weet dat God liever niet heeft dat wij dieren eten, ook al heeft Hij het later toegestaan. Hij heeft dit enkel toegestaan omdat Hij zag dat de mens er niets kon aandoen. Ik eet geen vlees om God te behagen maar ik denk zelfs dat dit niet nodig is omdat God het toegestaan heeft. Toch wil ik dit proberen. Ben ik daarom beter dan zij die wel vlees eten? Bijlange niet, in de verste verte niet. Ik ben zelfs slechter dan hun. Want zo hoort de mens te denken. De mens moet geloven dat hij zelf slechter is dan alle andere mensen op de wereld. Ja zelfs slechter dan zij die duidelijk dingen doen die heel erg zijn zoals bijvoorbeeld moord. Enkel door te denken dat je slechter bent word je beter. Niet door te denken dat je beter bent. Velen zullen zeggen dat mijn keuze nutteloos is want God heeft het toegelaten. Ze zullen me sussen en zeggen, eet toch maar vlees. Maar dat is niet wat mijn keuze is, ik bekijk het zo: stel je voor dat je vader of moeder bent van twee kinderen. Je zegt tegen die kinderen dat je van een bepaalde zaak niet graag hebt dat ze het doen. Beide kinderen kiezen er toch voor om het te doen. Omdat je hen zo graag ziet pas je je visie aan en laat je het toe. Op het moment dat je het toelaat kiest 1 van je kinderen om het niet meer te doen. Om je te behagen. Als vader zul je je twee kinderen graag zien, wat hun keuze ook is, maar ik ben er zeker van dat je liefde voor 1 kind ietsje groter is dan voor het andere. Dit wilt niet zeggen dat je het andere kind niet graag meer ziet, anders had je het nooit toegelaten. Het ene kind zal het gevoel hebben dat het iets goeds doet en het andere kind niet. Dat gevoel is van levensbelang want dat gevoel zorgt ervoor dat je ook jezelf op andere vlakken gaat aanpassen. Hoeveelste verder je hierin groeit des te meer dingen je zal verbeteren in je leven. Enkel en alleen omdat gevoel te krijgen dat je iets goeds doet. Dit wilt niet zeggen dat het andere kind dat gevoel nooit zal kennen want het andere kind doet dit misschien al op andere vlakken. Zo zijn we gelijk, ook al lijkt het alsof we zelf meer dingen doen om vader te behagen. In werkelijkheid is dit niet altijd zo. Het zijn enkel andere dingen. Van de moment dat je jezelf hoger acht dan de ander ben je slecht bezig. Al doe je zoveel goede dingen, ze betekenen niets. Al ben je de paus, het betekent niets. Zelfs de zwerver die niets goed lijkt te doen zal hoger zijn dan de paus die zoveel goede dingen lijkt te doen. Enkel en alleen omdat de zwerver zichzelf verlaagt en de paus zichzelf verhoogt. Ik zeg u dit: die zwerver zal veel grootser zijn dan die paus. Want de goede dingen die hij doet zal hij niet voor zichzelf doen, om zichzelf te verrijken en te verhogen tegen over anderen. Hij zal het doen, wetend dat hij slecht is. En zij zullen van grote waarde zijn. De paus die zichzelf verhoogt zal zichzelf belonen maar de zwerver die zich dagelijks verlaagt zal beloont en verheven worden door God. Ik ben er zelfs zeker van dat diegene die nu niets betekenen van groot belang zullen zijn in Gods wereld. En dat diegene die nu al veel betekenen niet veel meer zullen betekenen in Gods wereld. Zij hebben dat allemaal al gehad waartegen de zwerver nog niets heeft gehad. De 1 heeft zijn beloning alreeds gehad, de andere niet. God behandelt ons gelijk, hij zorgt ervoor dat we beiden een beloning zullen ontvangen. Ofwel in dit leven, of wel in het volgende. Het is aan ons om te kiezen voor een vergankelijke beloning of een eeuwige beloning.
We doen er goed aan om een dienaar van anderen te zijn. Ook al zal de hedendaagse mens je uitlachen en zeggen dat je meer aan jezelf moet denken, luister niet naar hem. Hij spaart voor beloningen in deze wereld. Luister niet naar hem, want jouw beloningen zullen beginnen waar zijn beloningen eindigen. Wees een dienaar van anderen in dit vergankelijke leven en de anderen zullen jouw dienaar zijn in het eeuwige leven. Doe dit niet om die status te ontvangen want dan zijn jouw daden niets waard. Maar doe dit uit de grond van je hart, zonder een beloning in het hiernamaals te verwachten. Doe dit en uw beloningen zullen zeer groot zijn! Want hoe groot is de beloning van diegene die geduldig wacht. Hoe groot is de beloning van diegene die zichzelf alles ontzegt. Ik zal u zeggen hoe groot ze in het hiernamaals zijn. Immens groot. Ze zullen groter zijn dan al het goud dat te vinden is op aarde. Ze zullen zelfs groter zijn dan al het geld dat op aarde circuleert. Zij zullen groots zijn omdat ze onverwachts komen. Ze zullen groots zijn omdat we vinden dat we ze niet verdienen. We zullen voor God op de knieën vallen en niet uit angst zoals de anderen dat zullen doen, maar van gelukzaligheid. De tranen zullen uit onze ogen dwarrelen bij het aanschouwen van zulke genade volle God. Want onze God is groots en Hij zal ons verheffen!

Lees verder in comments

_________________
1 Korinthiërs 13 13Kortom, er zijn drie dingen die blijven: geloof, hoop en liefde. Maar de liefde is het voornaamste.

Regeringen en het rechtsysteem,

1
Zodra het verkiezingen zijn doet het me denken als naar de markt gaan. Daar roepen ze ook tegen elkander op dat hun vis beter is terwijl ze allemaal dezelfde vis verkopen. En als je het nog niet moest weten, vissen stinken.

Laat ons het nu eens hebben over regeringen en machthebbers. Er is maar 1 regering die het regeren waardig is en dat is God. Alleen Hij kan regeren over de mens want alleen Hij is zonder zonden en alleen Hij kent elke mens apart. Een menselijke regering in deze wereld is gedoemd om te mislukken. Die regering bestaat zoals ik al zei uit mensen, en mensen maken nu eenmaal fouten. Een regering zou niet probleem oplossend moeten werken maar probleem vermijdend. Dat is iets dat wij niet kunnen. Wij kunnen enkel maar reageren op datgene wat gebeurt. En als er al een vorm van probleem vermijdend regeren is dan is dat omdat we onze lessen uit het verleden hebben geleerd. Zolang de mens over de wereld regeert in deze tijd zal er niets goeds van komen. Zij weten niet wat ze doen. Eerst beloven ze je alles, dit doen ze om verkozen te worden. Zij maken hier een waar spel van en schudden handjes met iedereen. Hun visie kan dan misschien wel goed zijn soms maar de manier waarop ze die visie willen naar voren brengen is als de manier van iemand die iets wilt verkrijgen zonder dat hij er eigenlijk recht op heeft. Deze persoon zal letterlijk alles doen om dat te bekomen in plaats van alles te doen voor de mens. Hij denkt dat hij het voor het goed van de mens doet maar niets is minder waar. Hij doet het voor het goed van zichzelf. Zodra ze verkozen worden komt er meestal niet veel meer in huis van datgene dat ze beloofd hebben. Zelfs als ze het willen verwezenlijken zal het in de meeste gevallen niet lukken. Ze zitten nooit alleen in een regering en hun woord hangt af van hoeveel zetels ze hebben. Het is net zoals een kind al zijn pionnetjes in the thuis vlak wilt hebben staan in het spel mens-erger-je-niet; Hij schrikt er niet voor terug al is een andere pion, die voor hem staat, uit de weg te duwen. De mens is niet gemaakt om te regeren of te leiden, hij is gemaakt om leiding te krijgen. Als dat niet zo was dan waren we allemaal politieker. De aardse regeringen zijn niets waard, ik kijk nu al uit naar de regering God die alle mensen op aarde goed zal behandelen. Enkel Hij kan dat. Waarom zou ik voor een mens stemmen die mij nog geen eens kent? Hoe kan hij dan goed doen voor mij? Zelfs al ken ik de politieker, er zullen altijd mensen zijn die hem niet kennen. Hoe kan die politieker goed doen voor iedereen? Dat kan hij letterlijk niet maar dat houd hem niet tegen om het te proberen. Ik ga hier niet zeggen dat alle politiekers slechte voornemens hebben. Ik zeg hier enkel dat zelfs als ze goede voornemens hebben ze het simpelweg niet kunnen. Het zijn diegene die goed kunnen praten die verkozen worden. Niet diegene wiens handen goede daden doen. Het is door woorden dat men verkozen word, nog voor men 1 daad gedaan heeft. Dat is net hetzelfde als een televisie kopen zonder dat je hem hebt zien werken. Je gaat af op wat de verkoper zegt en je vertrouwt hem op zijn woord. Maar die verkoper denkt enkel aan zijn stock en hoe goed een product verkoopt. Zo is ook de politieker, hij verkoopt zijn visie door middel van woorden zonder dat je 1 daad hebt gezien. Maar als puntje bij paaltje komt moet de politieker ook naar zijn stock gaan kijken en meestal is zijn product datgene wat niet verkocht raakt. Hij zal praten en praten tot het product goed lijkt. Soms vraag ik me af of de politieker al zijn gebrabbel zelf gelooft. Het kan gewoon weg niet goed gaan als we het regeren aan de mens over laten. Ieder mens is anders. Ieders visie is anders. Behalve wanneer het verkiezingen zijn, dan zijn onze visies meestal hetzelfde. Enkel God kan regeren want God denkt niet aan zelf belang. Hij alleen kan regeren want Hij alleen weet werkelijk wat goed is voor ons en dat is meestal niet wat wij willen. Politiekers beloven ons dingen die wij willen. Dingen die waarschijnlijk niet goed zijn voor de mens maar hun een zetel extra in het parlement kan opleveren. Ze zijn helemaal niet bezig met wat goed is voor ons maar met wat goed is voor zichzelf. Een menselijke regering kan enkel slagen als ze van God afkomstig is. Als God mensen aanstelt om te regeren. Maar geloof maar niet dat dit in deze wereld ooit het geval zal zijn. God heeft mensen nodig die volmaakt zijn. Enkel zij kunnen de juiste beslissingen nemen. Enkel in hen kan Hij zijn vertrouwen steken.
De mensen halen hun neus op voor andere landen die geen democratie hebben. Er zijn landen waar dictators heersen, alhoewel ze nu aan het democratiseren zijn. De mensen van die landen willen democratie omdat ze gezien hebben dat de manier waarop hun land geregeerd werd niet zo goed was. Ze denken dat democratie dat allemaal gaat oplossen maar ze zijn mis. Democratie bestaat niet. Wij Belgen zouden nu al beter moeten weten. Na anderhalf jaar is er nu eindelijk een regering. In die regering zit nog geen eens de partij die wij massaal verkozen hebben. Met wij bedoel ik de mensen die er op gestemd hebben. Ik stem niet. Ik trek er een streep door zodat het ongeldig is. Ooit ga ik er de naam God eens opschrijven denk ik en daar een bolletje bij zetten. Ik vrees enkel dat men stem dan naar de meerderheid gaat gaan en eerlijk gezegd wil ik er helemaal niets mee te maken hebben. Zolang alles goed gaat kan je partij redelijk goed regeren maar zodra er iets mis gaat zitten ze met de handen in de haren. Ik dacht dat regeringen er juist waren voor als het mis ging? Blijkbaar niet. Volgens mij zijn verkiezingen er gewoon zodat de verscheidene partijen kunnen zeggen achteraf dat het de kiezer zijn schuld is geweest. Ze hadden maar op ons moeten stemmen en dan had het allemaal beter geweest. Loop toch niet te zeiken man, dat is wat ik wil zeggen tegen hun. Democratie is een grap maar bij gebrek aan beter moeten we het er nu maar mee doen. Uiteindelijk zou het misschien nog erger zijn als er geen regering zou zijn. Het is een noodzakelijk kwaad. Maar laat ons niet vergeten dat na het noodzakelijk nog altijd kwaad geschreven staat. Laat ons dat alstublieft niet vergeten. Het verschil tussen democratie en een dictator is dat een dictator alle rijkdom voor zich houd en een regering deze rijkdom onder hun allen verdeeld. Ben jij de zoon van dan heb je veel kans om te delen in deze regering. Ben je een voormalig judo coach dan is de kans miniem tot niet bestaande. Zodra het verkiezingen zijn doet het me denken als naar de markt gaan. Daar roepen ze ook tegen elkander op dat hun vis beter is terwijl ze allemaal dezelfde vis verkopen. En als je het nog niet moest weten, vissen stinken.

2
Denk je echt dat je kan gaan solliciteren als je net uit de gevangenis komt? Niemand neemt je aan want jij hebt in de gevangenis gezeten, jij bent niet zuiver hoor. De crimineel word gedwongen om in zijn oude patroon te hervallen. Als hij dat niet zou doen zou hij nog geen maand in leven kunnen blijven.

Al maar geluk dat de politie nog onze vriend is. Ja hij is werkelijk onze vriend. Als we 1 pint teveel uit hebben dan moeten we betalen. Als we tegen een boom staan te plassen mogen we betalen. Als er ergens een inbreker rondloopt dan komen ze af met hun sirenes loeihard op zodat de dief dat goed kan horen en kan gaan lopen. Ja ze zijn werkelijk onze vriend. Ik ga morgen ook een vriend van mij beboeten omdat ik hem tegen een boom heb zien plassen, want dat is blijkbaar wat vrienden voor elkaar doen. Ja ze houden het veilig pas op, maar als er teveel gevaar is dan beginnen ze te wenen. Dan gaan ze staken omdat hun job te gevaarlijk is. Ja ik kan veronderstellen dat het niet leuk is als ze schieten op jouw maar ja dat had je kunnen weten toen ze je bij het agent worden een pistool cadeau deden. Of dacht je dat dat enkel was om de kruimeldief schrik aan te jagen? Het is net hetzelfde met de gevangenis bewaking. Kom, laat ons nog eens staken want die gevangen worden gevaarlijk hoor. Ik denk dat dat normaal is da die gevangen gevaarlijk zijn; anders zouden ze toch niet in de gevangenis zitten? Dat is net hetzelfde zoals mensen die in de buurt van een luchtmaatschappij gaan wonen omdat de grond daar goedkoop is maar dan beginnen te klagen omdat er een vliegtuig over vliegt. Allemaal larie en apekool, zoals de Nederlander het zou zeggen. Je wist waar je aan begon toen je met dat werk begon, of dacht je nu echt dat al die moordenaars en verkrachters je beste vriendje gaan worden? Dacht je nu echt dat ze respect zouden hebben voor diegene die in de dag de macht komen uitoefenen over hen, en s'avonds doodleuk naar huis gaan? Dacht je nu echt dat je respect ging krijgen van iemand die zijn hele leven lang in de gevangenis moet zitten? Zolang er nog vooruitzicht is op vrijlating wel en daarom laten ze zulke mensen elk jaar bij hun komen om te bespreken of ze toch niet vrijgelaten mogen worden. Niet dat dat ooit gebeurt, het is enkel om hun hoop te geven zodat ze zich kalm zouden houden. Hiermee breken ze het leven van die gevangene nog harder af maar dat interesseert hun niet. Het is niet zo dat ze in de gevangenis zitten om te verbeteren, ze zitten daar om te boeten. Dat is al een zeer grote fout van het hedendaagse systeem. Ze steken die mensen vast en na zoveel jaar laten ze sommige terug vrij en dan verschieten ze ervan dat ze na een paar maand misschien al terug in de gevangenis zitten. Ze denken dat straffen genoeg is om de mens inzicht in zichzelf te laten krijgen, voor sommigen is dit zo maar voor de meeste geheel niet. Kijk naar Amerika bijvoorbeeld, daar zijn steden die letterlijk in de handen van bendes liggen. Waar de politie al zelfs niet meer durft komen. Als er iemand van die stad in de gevangenis terecht komt leert hij echter nog meer slechte dingen dan hij alreeds kende, want zodra hij uit eruit komt komt hij terug terecht in zijn oude wijk waar bendes de macht hebben. Zelfs als je deze mensen wilt opleiden kan het gewoonweg niet goed gaan. Het leven dat zij hebben is niet dat leven wat ze zouden moeten hebben. Zij leven in een ander milieu. In plaats van te leren werk zoeken leren ze liever hoe je een auto moet stelen in de gevangenis want dat levert hun, bij hun vrijlating, meer op. Veel van die steden liggen onder de armoede grens, ze kunnen letterlijk kiezen tussen verhongeren of criminele feiten plegen. Wat verwacht je dan dat deze mens doet als hij vrijkomt? Denk je echt dat je kan gaan solliciteren als je net uit de gevangenis komt? Niemand neemt je aan want jij hebt in de gevangenis gezeten, jij bent niet zuiver hoor. De crimineel word gedwongen om in zijn oude patroon te hervallen. Als hij dat niet zou doen zou hij nog geen maand in leven kunnen blijven. Hij moet geld hebben om te eten en drinken. Maar niemand trekt zich daar iets van aan, neen, het is zijn eigen schuld zeggen ze. Hij had dat maar niet moeten doen. Maar ze lijken niet te begrijpen dat wij even veel schuld als zij hebben aan het feit dat ze terug criminele activiteiten doen. Ze begrijpen niet dat soms wij het zijn die een crimineel terug op het slechte pad brengt. Eens een dief altijd een dief. Zulke mensen kun je niet vertrouwen. Nee pas op voor hun, loop weg van hun als je hen ziet. Hen een job geven? Ben je gek, dan ben je binnen de kortste keren al je geld kwijt! Nee nee, laat hen maar moorden en stelen waar ze goed in zijn, en zodra ze opgepakt worden zullen wij wel met onze vinger naar hun wijzen en zeggen: kijk eens wat een slechte mens! We zouden beter in de spiegel zien. Dan zien we ook een slechte mens.
Maar nee dat is allemaal niet waar, de crimineel kiest ervoor om crimineel te zijn. In sommige gevallen is dat misschien waar maar in vele gevallen niet. Een dief bijvoorbeeld die uit is op geld kan ook al is per ongeluk iemand neerschieten, ook al was dat eigenlijk niet de bedoeling. Ze leven heel hun verdere leven met het schuldgevoel dat ze iemand vermoord hebben en al wat wij doen is ze allemaal over dezelfde kam scheren en zeggen: jij, jij bent een moordenaar. De maatschappij wenst u niet. Ja dan ben je heel goed bezig met die mens te verbeteren. Ja hoor dat gaat helpen. Maar ja het gaat niet echt over helpen maar meer over straffen. Dat is net hetzelfde als de wiskunde leraar die het kind telkens op de vingers tikt als het een fout antwoord geeft. Hem helpen doet hij niet, hij straft hem enkel als hij verkeerd zit. Dat kind zal telkens opnieuw verkeerd zitten, want niemand leert het hem. Ze straffen hem enkel maar.

3
Sommige advocaten zijn niet veel beter dan de criminelen die in de gevangenis zitten. Zij oordelen elke dag over leven en dood. Zij beroven anderen ook van het leven maar zij mogen dit. Zij worden hier zelfs voor betaalt.

Het rechtssysteem is een lachertje. Het is nu al zover dat sommige rechters ervan verschieten dat sommigen over hun leven willen oordelen door hen te vermoorden. Zij zien niet in dat zij dat dagelijks doen, iemands leven vermoorden. Als je zulke dingen doet moet je niet verschieten dat er is iemand over jouw leven wilt oordelen. Doet tegenover anderen zoals gij wilt dat ze tegen u doen. Je moet er niet van verschieten dat, als je andere mensen op sluit en hun leven wegneemt zij dit ook bij u willen doen. Ja dat had niemand verwacht, waar gaat dat toch heen met die criminelen van deze tijd. Ze hebben echt geen respect voor diegene die over hen oordeelt. Hoe zou dat nu komen. Hoe kan je nu respect hebben voor iemand die eigenlijk gelijkwaardig is aan jezelf, want we zijn allen mens, maar wel de macht heeft om zich te verhogen en over jouw leven te beslissen. Ja ik begrijp niet hoe dat kwaad bloed kan opzetten. Inderdaad u begint me te kennen, dat was alweer sarcastisch bedoeld. Sommige advocaten zijn niet veel beter dan de criminelen die in de gevangenis zitten. Zij oordelen elke dag over leven en dood. Zij beroven anderen ook van het leven maar zij mogen dit. Zij worden hier zelfs voor betaalt. Uiteindelijk maakt het geen reet uit wat je gedaan hebt, wat uitmaakt is hoeveel je advocaat heeft gekost. Wat zijn prijs is. Ik krijg het schijt van media geile advocaten. Ik moet de mens liefhebben maar zijn acties mag ik afkeuren. Ik keur hun mediageilheid vlakaf af. En hun nood om te oordelen. Eerst veroordelen ze iemand voor tien jaar gevangenisstraf en 5 minuten later staan ze buiten handtekeningen uit te delen. Het doet hen niets, dat ze juist iemand veroordeeld hebben. Zij zullen op dezelfde manier veroordeeld worden. God zal hen een eeuwigheid opleggen en daarna lachend vertrekken. Hij zal hen in de ogen zien en zeggen dat Zijn Maatschappij hen niet wenst. Dat zij niet normaal zijn. Dat zij een probleem hebben. En als zij durven te smeken voor genade zal God hen zeggen: ga weg, ik ken u niet! Daarna zal Hij zich “naar buiten” begeven en de mensen die staan te wachten om Hem te verheerlijken belonen voor hun interesse in Hem. Zij zullen weten op die moment wat zij heel hun leven veroorzaakt hebben bij andere. En Hij zal hun dezelfde hoeveelheid genade geven als zij zelf aan anderen gaven. Dat ze maar is durven zeggen dat ze het voor het goede deden, omdat slechte mensen niet goed zijn voor de samenleving. Daar zal Hij op antwoorden met dezelfde woorden: Gij bent niet goed voor de samenleving, ik doe enkel wat Goed is.
Ik ga niet beweren dat alle advocaten en rechters zo behandeld zullen worden, zeker niet. Enkel diegene die zelf zo handelde. Die zal hij met dezelfde prijs betalen. En niets dat die mens te bieden heeft zal God zover kunnen krijgen om zich van gedacht te veranderen. God is niet om te kopen. Zij hebben hun beloning reeds gehad. Zodra ze buiten komen staan de camera's klaar om hun te overstelpen met aandacht en eer. Maar niets van dat zullen zij kennen als ze voor God komen te staan, zij hebben het alreeds gehad.
De enige goede advocaat is de advocaat die strijd in wat hij gelooft dat goed is. Die niet beter weet. Enkel de advocaat die pleit voor genade zal genade ontvangen. Enkel de advocaat die zijn eigen leven wilt opofferen om iemand anders zijn leven te redden zal gespaard blijven. Nee ik ben niet mild voor de anderen, want zij zijn nooit mild geweest voor hun klanten. Want zo zien zij hen, als een klant die brood op het tafel brengt. Zo zullen zij zelf het voedsel worden van diegene die zij onterecht veroordeelt hebben. Zij zullen in stukken gesneden worden zoals zij het leven van onterecht beschuldigde in stukken hebben gesneden. En zij zullen voor de wolven gesmeten worden zoals zijzelf velen voor de wolven hebben gesmeten. Nee ik ben niet mild voor hen, ookal moet ik de mens liefhebben. Ik kan niet mild voor hen zijn want zij weten zelf niet wat het is om mensen lief te hebben. Zij hebben het geld lief, het enige deel van de mens dat ze liefhebben is zijn broekzak. Het enige deel van de mens dat zij liefhebben is zijn portefeuille. God zal dat deel ook enkel liefhebben maar al bulkt hun portefeuille van het geld, God zal er geen goedheid in vinden. En dat is hetgeen waar je God tevreden kan mee stellen, maar het zal ontbreken. De hoeveelheid geld dat zij beschikken zal garant staan aan hoeveel liefde zij ontbreken. Nee ik ben niet mild voor hen maar kan enkel hopen dat God dat wel zal zijn. Al heb ik grote twijfels daarover. Maar ik ben tenslotte niet volmaakt en kan mis zijn in mijn gedachten. Ik heb geen recht van spreken, dat weet ik, Maar ik kan niet anders dan hen waarschuwen. Dat is ook een vorm van liefhebben.
God oordeelt en niemand anders en als gij dat toch doet dan zult gij ook geoordeeld worden, meer wil ik hier niet over kwijt. Ik heb al teveel slechte zaken er over gezegd. Maar, ze moesten eens gezegd worden. En tenslotte moet iemand het opnemen voor hen die niemand hebben. Voor hen die alleen in een donker hok worden gesmeten. Zij mogen gelukkig zijn want zij zullen de kans krijgen God te leren kennen. Want God is bij diegene die niemand wilt kennen. Hij zal hun een kans geven om te verbeteren, want wij mensen kunnen alleen maar straffen.

Arm en Rijk

1
Om het in Jezus Zijn woorden te zeggen: het is voor een kameel nog makkelijker om door het oog van een naald te gaan, dan voor een rijke om het Koninkrijk van God binnen te gaan.

Laat het ons nu eens hebben over de armen dewelke eigenlijk rijk zijn, en over de rijken die eigenlijk arm zijn. Geld is iets dat er kan voor zorgen dat je hier goed kunt leven. Zo denken de rijken dat ze alles hebben maar ze hebben niet wat de armen hebben. De armen hebben geloof omdat zij simpelweg geloof moeten hebben. De rijke zijn geloof zit in zijn portefeuille. Hij moet niet bidden, hij moet God niet vragen om hulp. Hij opent zijn portefeuille en alle hulp dat hij nodig heeft is daar. We zullen zien hoeveel dat geld betekent voor God als ze voor Hem staan. Nee, de arme is rijk want hij gelooft/vertrouwt in God en de rijke is arm want zijn geloof/vertrouwen ligt in de valse god. We treuren allemaal om de arme mensen in Afrika maar we zouden om onszelf moeten treuren. Hun beloning ligt al lang te wachten waar wij de onze al hebben gekregen. Hun geloof zal hun redden net als onze portefeuille ons red van de rekeningen. Uiteindelijk is er maar 1 rekening die belang heeft bij het betalen en dat is die rekening die geen geld aanvaard. Zo zullen de armen rijk worden en de rijke arm want de rijke zijn rijkdom zal verdwijnen waar de arme zijn rijkdom zal beginnen. Het is niet goed om te sparen in dit leven want op een dag ben je dood en heb je niets meer aan al je bezittingen. Het is beter om al je geld af te geven zodat je geloof moet hebben om te overleven. Ik kan op dat vlak ook nog fel verbeteren, ik denk dat we dat allemaal kunnen. Het is beter om 7 euro af te geven aan een arme wanneer je 10 euro in je hand hebt. Maar dat is moeilijk, omdat ons geloof te klein is. Dat is iets waar de armen geen enkel probleem mee hebben. Zij hebben veel geloof wat er voor zorgt dat ze ook veel vertrouwen hebben in God. Zij zijn helemaal niet arm, ook al lijkt dit zo in deze wereld. Zij zijn het grootst van allemaal bij God want zij hebben niets en geven zo veel. We kunnen veel meer leren van de armen dan van de rijken want de rijke met zijn vele geld geeft niets maar gebruikt dat geld enkel voor zichzelf. Ze vinden dat ze er voor gewerkt hebben en het dus ook verdienen, maar die arme mens die ook werkt maar veel minder verdient heeft er ook voor gewerkt, en toch kunnen zij veel geven. Je hebt nog nooit gehoord van een gierige arme maar al veel gehoord van gierige rijken. God is niet bij hen, zij hebben God immers niet nodig. Zij zijn zo blij dat ze voor zichzelf kunnen zorgen en letterlijk niemand anders nodig hebben. We zullen zien, op de dag dat ze sterven, of dat werkelijk ook zo is. Ik weet zeker dat het niet zo zal zijn, niet omdat ik dat wil maar omdat God dit zelf heeft gezegd. Om het in Jezus Zijn woorden te zeggen: het is voor een kameel nog makkelijker om door het oog van een naald te gaan, dan voor een rijke om het Koninkrijk van God binnen te gaan. Ja de armen zijn werkelijk rijk en ik heb heel veel liefde voor hen. Ik ken een man die niet veel had, bij dewelke ik meermaals gaan eten ben. De gastvrijheid die zij bezitten is er eentje dat werkelijk niet van deze wereld is. Niets kwam ik tekort als ik wilde kon ik zelfs nog blijven slapen. Ik zweer u, wat nochtans niet mag maar ik heb niets te vrezen, dat ik niet mocht vertrekken voor ik gegeten had, ik ben daar vele malen gewoon op bezoek geweest, niet met de intentie van iets te eten, maar telkens kwam ik met een overvolle buik buiten. En o wee als ik durfde zeggen dat ik iets heel lekker vond. Ik werkte met die collega samen, en ik moest er niet van verschieten dat hij de volgende dag de overschot bij had van wat ik gezegd had dat zo lekker was. De liefde voor die mens overstelpte men hart en hele wezen. Zelfs de oversschotjes, die veel waren want zij maakten niet weinig eten klaar, zelfs daar mocht ik in delen. Deze mens die niets had deelde zo goed als elke dag zijn eten met mij terwijl hij goed genoeg wist dat dat niet nodig was. Toch deed hij het met de glimlach op de mond. En als ik durfde te weigeren dan kijk hij me aan en legde het stuk zelf op men bord. Discussiëren was uit den boze. Eten zou ik. Ik weet dat ik het al meermaals gezegd heb maar wat is mijn liefde toch zo groot voor zulke mensen. Wat is mijn liefde immens groot voor hen. En ik geloof stellig dat Gods liefde voor hun nog honderd duizenden malen groter is! Deze mens was wat wij zouden zeggen, maar zulk lelijk woord is, een vreemdeling. Gevlucht van zijn eigen land. Als er mij nu nog 1 iemand zegt dat alle vreemdelingen de oorzaak van problemen in België zijn dan zal ik veel zin hebben om hem op zijn gezicht te slagen. We kunnen *** meer van die mensen leren dan dat zij van ons kunnen leren. Want al dat zij van ons kunnen leren heeft te maken met egoïsme en zelf belang. Maar van hun kunnen we leren wat gastvrijheid en nederigheid is. Alle mensen zijn gelijk, er zijn ook veel blanke mensen die dingen mis doen. Wie weet zijn er daarvan nog meer.

2

De mens kent blijkbaar het verschil tussen goed en kwaad niet meer. Ze wisselen beide meermaals om.
We moeten stoppen met geld op de eerste plaats te zetten en we moeten leren om hen die het harder nodig hebben dan ons het te geven. Ik vind het bijvoorbeeld erg dat er nu mensen zijn die bijvoorbeeld ons land zouden kunnen helpen met uit de crisis te raken. Al dat zij hoeven te doen is 1 luxe jacht minder te kopen. Maar dat doen zij niet. Nee zij kopen liever dat luxejacht. Maar de arme zal zijn laatste euro geven voor te helpen, hij hoeft geen luxe jacht, hij wilt dat anderen gelukkig zijn. Hij kijkt niet naar zichzelf want hij heeft geleerd dat mensen elkaar moeten steunen. De rijke heeft dit nooit geleerd want hij heeft nooit mensen nodig gehad om hem te steunen. Hij is daar zelfs fier over en blij om maar hij weet niet dat hij een dwaas aan het worden is. Ik zal blij zijn als Gods koninkrijk eindelijk is gekomen, zodat diegene die nu niets hebben alles zullen hebben en diegene die nu alles hebben niets zullen hebben. De armen zullen geduld moeten hebben en vertrouwen, iets dat zij gaande weg geleerd hebben. De rijke heeft geen geduld. Het enige geduld dat hij kent is een jarenplan om de intrest op te strijken van zijn fortuin. Maar de arme zijn intrest zal pas gestort worden na zijn dood. En hun rijkdom zal groots zijn. Het is spijtig dat mensen zo vlug denken dat alle armen er zelf voor gezorgd hebben dat ze arm zijn door bijvoorbeeld gokschulden op te stapelen. Wat zijn we toch goed als mens als we vinden dat zij hun verdiende loon hebben gehad terwijl we eigenlijk medelijden zouden moeten hebben. Al heeft iemand al zijn geld verbrast, we zouden medelijden moeten hebben met die mens. Maar nee, het lijkt alsof we blij zijn dat hij al zijn geld kwijt is. Ja dat maakt ons werkelijk een goede mens. De mens kent blijkbaar het verschil tussen goed en kwaad niet meer. Ze wisselen beide meermaals om. Als we een zwerver zien zitten op straat dan halen we onze neus op. We vinden wel een reden om niets te moeten geven. De mens is zo slecht geworden dat hij al niet meer beseft waar hij mee bezig is. Vandaag bijvoorbeeld zat er iemand op de trein van vreemde origine. Hij had een raar instrument in zijn hand dat gedeeltelijk op een viool leek waar nog is een trompet op aangesloten was ook. De klanken dat uit dat gedrocht van een instrument kwamen waren hemels! Toen de man rond ging met zijn pet hoorde ik een mevrouw zeggen dat hij voor haar geen muziek hoefde te spelen. Hiermee praten ze goed waarom ze geen geld gaf. Ik heb de man toen iets gegeven en mijn duim opgestoken naar hem zeggende: heel goed gedaan man! Ik heb niet naar de vrouw meer gekeken. Ik vond het zelfs spijtig dat hij niet verder speelde want ik vond het echt mooie muziek. Arme mensen zijn simpele mensen waartegen rijken denken dat ze intelligent zijn. Maar het is voor de eenvoudige mensen dat God het meeste liefde heeft. Het is voor diegene die niets hebben dat God veel liefde heeft. Het zijn die mensen die een grootse beloning van God zullen krijgen. En ik gun het hen van harte, ze hebben het werkelijk verdiend! Ik verafschuw mensen, terwijl ik ze moet liefhebben, die een zwerver of arme mens vies bekijken. Ik zou graag hebben dat de toorn van God op hen komt maar ik weet dat ik dat eigenlijk niet mag willen. Ik zou eigenlijk voor hen moeten bidden, maar ik bid liever voor die arme mens. Want in mijn ogen verdient hij het meer dan die ander. Dat God alle armen mag rijk maken en alle rijken arm. Dat is mijn wens. Het is erg dat dezer dagen mensen nog altijd op straat moeten leven. We kunnen onszelf zoveel wijs maken als we willen dat de wereld goed in elkaar zit maar zij bewijzen dat het niet zo is. Deze wereld is voor de goddeloze. Deze wereld is, volgens mij, in handen van Gods tegenstander. Deze wereld is gemaakt om er geld aan te verdienen terwijl hij in werkelijkheid eigenlijk gemaakt is om ons allen een goed en gelukkig leven te geven. Deze wereld is in de handen van zij die het niet verdienen. Maar dat zal veranderen. En daar zal God voor zorgen. Geld heeft in werkelijkheid geen waarde. Ik mag bekeken worden als een dwaas omdat ik zulke dingen zeg. Het maakt mij allemaal niet uit. Ja, we hebben geld nodig in deze wereld maar dat geld heeft geen enkele waarde. Mensen vragen zich af hoe ik zo dom kan zijn dat ik langs de ene kant zeg dat je het nodig hebt en langs de andere kant beweer dat het geen waarde heeft. Dat komt omdat ik een onvolmaakt iemand ben want eigenlijk hebben we dat geld in het geheel niet nodig. We hebben God nodig. Maar mijn vertrouwen en geloof in Hem zal te klein zijn om daar onmiddellijk aan te denken. Ik hoop dat God me dat kan vergeven. Nee, ik hoop dat God mijn geloof zal versterken. Dat is nog beter.

3
Ze zeggen dat kinderen veel fantasie hebben? Nee, ze hebben veel geloof.

Het is zoals Jezus zegt: “Kijk naar de vogels, zij hebben eten en zijn vrij. Als God zoveel liefde voor die simpele vogel heeft, hoeveel liefde moet hij dan niet hebben voor de mens?” Jezus heeft dat goed gezien, die vogel heeft helemaal geen geld nodig om eten te kopen. Zo zet mijn moeder in de winter een standaard buiten waar men vogelzaad kan in strooien. Soms gooit ze ook nog wat oud brood op de grond. Een feestmaal voor de vogel en deze heeft er niets voor moeten betalen. Als God dat voor die vogel kan doen, waarom zou hij het dan niet voor de mens zelve, die veel groter is dan de dieren, kunnen doen? Het is zoals Jezus zegt: “Waarom maakt u zich zorgen over kleding? Kijk naar de bloemen in het veld. Die staan daar te bloeien zonder zich ergens druk over te maken, en toch zag koning Salomo met al zijn pracht en praal er niet zo mooi uit.” Als God de bloemen zo mooi maakt voor een korte tijd want zij verwelken, wat zal hij dan niet voor de mens zorgen en deze kleding geven, de mens die vele zomers en winters meemaakt. De mens kan niet twee heren dienen. Want u zal de ene haten en de andere liefhebben. Zo kunt u ook niet God dienen en tegelijkertijd uw hart op geld zetten. Ja de armen zijn werkelijk rijk want zij dienen God harder dan de rijke die zijn geld in zijn hart steekt. Ik weet dat ik sommige dingen vele malen herhaal. Dit komt omdat ik het belangrijk vind. Een kind dat naar school gaat moet de leerstof ook vele malen herhalen want als hij dat niet doet zal hij simpelweg niet leren. Ik zeg het u dus nogmaals, wat misschien tot ergernis zal leiden: ja de armen zijn rijk en de rijken zijn arm! Laten we een voorbeeld nemen aan de allerkleinsten, dewelke de vloek van het geld nog niet kennen. Laten we een voorbeeld nemen aan hoe zij willen dat de wereld in elkaar zit. Zij zijn niet bezig met de armen te veroordelen, zij wensen hun een goed leven toe. Zij zijn niet bezig met redenen te zoeken om de arme te kunnen beschuldigen en zichzelf te kunnen veroorloven van niets te geven. Nee zij vragen enkel waarom het zo is en zij zeggen dat ze liever hadden dat het niet zo was. Hun wens is dat iedereen gelijk is, het doet er niet toe wat de mensen misdaan hebben, sterker nog, zij denken daar zelfs niet aan, het zijn wij die het hun telkens zeggen. De mens gelooft dat hij met het ouder worden volwassener word maar ik denk soms dat het net andersom is. Wanneer we klein zijn zijn we volwassen en met het groter worden worden we een kind. Onze definitie van een kind is iemand die naïef is en de wereld ziet als 1 groot paradijs. Maar dat is niet wat kind zijn is, een kind is diegene die een ander niks gunt, een kind is diegene die altijd zijn zinnetje wilt enz. Een kind ben je niet volgens leeftijd maar volgens karakter. Als we de wereld zouden schenken aan diegene die wij kinderen noemen zou hij tienduizend keren beter zijn. Hoe kan je dan zeggen dat wij als “grote” mensen volwassen zijn? Hoe kan je dan beweren dat een kind niet beter weet en een “volwassen” mens wel. Het is het kind dat het beter weet. En wij zouden een voorbeeld moeten nemen aan hen. Ze zeggen dat kinderen veel fantasie hebben? Nee, ze hebben veel geloof.
Heb je ooit al 1 rijke zien staken? Nee het zijn de eenvoudige mensen die staken. Het is de rijke die ervoor zorgt dat de simpele mensen misnoegd zijn. Het zijn de simpele mensen die niet gelukkig zijn met bepaalde zaken. De oorzaak zijn de rijken en hun beslissingen. Er is nog nooit een rijke op het straat gekomen om te staken wegens een beslissing van degene die onder hem werken. Zij kunnen niets beslissen terwijl zij letterlijk voor een hongerloon werken. Het grote geld gaat naar de grote baas. Maar in werkelijkheid zou het andersom moeten zijn want zijn werkers zijn het belangrijkst, zonder hen verdiend de rijke geen geld. Zij zijn belangrijker en toch zijn zij degene die men steeds ziet staken. Het zou andersom moeten zijn. Maar dat zal nooit gebeuren want de simpele werkmens zit niet in de zakken van de rijke. Het is de rijke die in de zakken van de werkmens zit terwijl zijn eigen zakken uitpuilen van het geld. Ja het zal werkelijk makkelijker zijn voor een kameel om door het oog van een naald te kruipen dan voor een rijke om het Koninkrijk Gods te betreden. Ik heb niet veel liefde voor de rijke, zij hebben alreeds liefde genoeg. Althans dat denken zij. Als zij opeens geen geld meer zouden hebben zouden ze inzien dat de liefde die zij van anderen kregen niets betekende. Dat de liefde niet naar hunzelf gericht is maar naar hun geld. Ik denk zelfs dat velen dit beseffen en ervoor zorgen dat ze veel geld blijven hebben. Ik zou eigenlijk medelijden moeten hebben voor de rijke mens. Want hij is ziek. Hij is als een zieke die niet genezen wilt worden. Zijn lichaam word zieker en zieker maar bij de rijke is het de geest. Die geest word rotter met de tijd die verstrijkt. Om hiermee om te kunnen gaan hebben ze een medicijn nodig, dewelke net datgene is dat hen zieker maakt namelijk geld. Ik zou medelijden met hen moeten hebben maar ze maken me het moeilijk. Te moeilijk. En voor de armen zou ik geen medelijden moeten hebben want zij zijn de gelukkigen. Hoe kan de wereld zo misleid zijn dat we medelijden hebben met de verkeerde? Omdat we ons laten leiden door onze ogen. Door wat ze denken te zien. Maar ik zeg u dat u oog niets kan zien zonder dat uw hersenen zeggen wat ze zien. Uw oog ziet niets, het is uw verstand dat uw oog laat zien. Daarom zijn we zoveel misleid. Want ons verstand word beïnvloed. Zowel door God als door diens tegenstander.

4
Een rijke heeft nooit genoeg terwijl een arme al blij is met 5 euro.

Laat de armen dus maar arm zijn en laat de rijken rijk zijn. Ik kan er niet hard genoeg op aandringen om zelf niet zo ingesteld te zijn om aardse rijkdom te willen. Er rust een vloek op geld. Deze vloek is de ziekte waar ik van sprak. Een rijke heeft nooit genoeg terwijl een arme al blij is met 5 euro. Ik wil niet rijk worden, ik heb zelfs schrik om rijk te worden. Want dan zal ik ook ziek worden terwijl ik net denk dat ik goed bezig ben. Ik ben al blij als ik net genoeg heb want als ik veel zou hebben zou dat willen zeggen dat ik dat geld moet afgeven aan de minder bedeelden. Ik weet niet dat ik dat zou doen, ik betwijfel het zelfs. Dan heb ik liever net genoeg en toch nog de drang om aan anderen die minder hebben als mij geld te geven. Want die drang is gezonder dan de rijke zijn drang. Die drang is beter dan de rijke zijn drang. Die drang levert geen ziekte op maar genezing. Als ik naar de dokter ga wil ik ook het liefst dat medicijn dat me zal genezen in plaats van een medicijn dat me enkel maar verslaafd maakt. Het medicijn dat me geneest kan al is een slechte smaak hebben maar het medicijn dat me verslaafd maakt heeft dat niet. Daarom is het belangrijk om dingen tegen onze zin te doen. Dingen die we eigenlijk niet willen doen maar wel goed zijn. Je kan niet verslaafd worden aan iets dat je eigenlijk liever niet doet. Het is veel belangrijker om zulke zaken te doen want deze zaken betekenen goede punten bij God. Want diegene die enkel hun zin doen zullen door God aan de kant gezet worden. Het is beter om goede dingen voor je medemens te doen zonder dat je dat echt wilt doen. Een beloning kan je enkel op die manier verkrijgen, door iets tegen je zin te doen. Als dat niet zo was zou er helemaal geen beloning nodig zijn. Dan zou je het automatisch doen. Als God dus over beloningen spreekt dan wilt dat niet zeggen dat deze vanzelf sprekend zijn. Men zal er voor moeten werken en vele dingen doen die ze niet willen doen. Dan alleen kan men beloond worden. In deze wereld word de rijke rijker en de arme armer terwijl het net andersom zou moeten zijn. Maar alles is goed zoals het is want uiteindelijk zal de arme rijker zijn dan de rijke en uiteindelijk is dat het gene dat ik wil. Wat zal ik verblijd zijn als die tijd gekomen is. Ik kan enkel maar hopen dat ik die tijd met men eigen ogen zal mogen aanschouwen. Met mijn eigen ogen en mijn eigen hart. Want dan pas zal het vervuld zijn van vreugde. Dan pas, als Gods wil geschied.

Lees verder in comments

_________________
1 Korinthiërs 13 13Kortom, er zijn drie dingen die blijven: geloof, hoop en liefde. Maar de liefde is het voornaamste.

Geloof en zekerheid.

1
Waar zekerheid is kan geen geloof zijn.

Wat is geloof? Velen zeggen dat dit de zekerheid is dat Gods wil zal geschiede, maar zij zijn mis. Als er sprake van zekerheid is dan is er geen geloof. Zekerheid kan niet wankelen maar geloof wel. We moeten geloof hebben omdat dat net moeilijk is. Aan een zekerheid vasthouden is helemaal niet moeilijk want je bent namelijk zeker dat het zo is. Geloof is nodig om in onmogelijke dingen te geloven. Dingen waarvan je zeker bent dat ze niet kunnen. Daar heeft men geloof voor nodig, niet om zeker te zijn. Dat zijn twee aparte zaken. Ik durf zelfs beweren dat diegene die zekerheid hebben geen geloof hebben. Geloof heb je als je al is twijfelt dan pas gebruik je geloof om niet meer te twijfelen. Als het zekerheid zou zijn zou je nooit twijfelen. Waar zekerheid is kan geen geloof zijn. Ik vind het grappig dat de mensen een andere betekenis aan zaken in de Bijbel geven omdat ze te weinig geloof hebben om te geloven wat er in staat. Ze zoeken naar een andere betekenis waar ze wel in kunnen geloven en leren ons dan dat je de Bijbel zo hoort te lezen. Ze zeggen dat het parabels en verhalen zijn die we niet letterlijk moeten nemen. Ze zeggen dit enkel omdat ze het niet kunnen geloven. Omdat wat zij lezen onmogelijk is. Maar ik zeg u dit: NIETS is onmogelijk bij God. Het gaat zelfs nog verder dan dat, zo zat ik een keer op een internetforum voor gelovigen. Ik vertelde hun dat ze vrees voor God moesten hebben maar zij vonden van niet en lieten dat duidelijk merken. Ik probeerde hun uit te leggen waarom dat noodzakelijk is maar ze deden alles af als verzinsels en verkeerde informatie. Nochtans als men vrees voor God heeft gaat men proberen om zo goed mogelijk te zijn, om God zo hard mogelijk te behagen, zonder vrees gaat dat niet. Het is goed om God als vriend te zien maar God is vele malen groter dan ons. Heeft de mens dan geen schrik als hij oog in oog met een dinosaurus zou komen te staan? Ook al heeft hij horen vertellen dat zij geen mensen eten? Het zou goed zijn om er vrees voor te hebben want ook al eet hij u niet op hij kan nog altijd je met zijn voet verpletteren. God is nog tienduizenden malen groter dan een dinosaurus. Ja maar, zeggen ze, waarom zouden we angst voor God moeten hebben? Hij ziet ons graag! Wij hoeven geen angst te hebben! Ja dat zeggen ze maar ze begrijpen niet dat ze met zo te denken God niet behagen maar hun fouten goed praten. Want als de mens is naar zichzelf zou kijken dan zouden ze vrees moeten krijgen voor God. Als ze God echt graag zouden zien zouden ze vrees hebben, want zij zelf zijn zondig . Als ze God echt graag zouden zien zouden ze Jezus dood niet als excuus mogen gebruiken. Als ze God echt graag zouden zien dan zouden ze vrees voor Hem hebben, want ze zouden dan weten dat ze eigenlijk niet goed genoeg zijn voor Hem. Ja dan zouden ze pas veel liefde voor God hebben want dan zouden ze laten zien dat ze Hem willen behagen. Maar zo denken zij blijkbaar niet. Ik haalde dan ook passages uit de Bijbel aan waar duidelijk in staat dat vrees voor God goed is. Zo vertelde ik hun dat ze het verhaal van Job maar eens moesten lezen. Daar staat dat Job een vriend van God was en dat God veel liefde voor zijn knecht Job had. Er staat zelfs letterlijk dat Job een God vrezend man was. Toen ik hen het hoofdstuk en vers in de Bijbel liet zien waar dat stond zeiden zij enkel: ja maar dat bekent dat hij respect had voor God. Zo werken zij. Zij veranderen alles waar ze geen geloof in willen hebben of geven het een andere betekenis want al dat zij willen is dat hun oren gekieteld worden. Al dat zij willen is een God die hen vergeeft en een vriend is van hun. Al dat zij willen heeft te maken met zichzelf en niet met God. Laat ik maar door hen verbannen worden want met hen wil ik niets te maken hebben. Ik wil God behagen, niet mijzelf.

2
De mens gelooft in God omdat dit in zijn hart is gelegd door God zelve.

Geloof is iets dat men kan verkrijgen. Dit wilt niet noodzakelijk zeggen dat het over Gods bestaan gaat. Ik weet zeker dat er mensen zijn die de zekerheid hebben dat God bestaat. Dat er mensen zijn die dat van de geboorte al weten. Ik weet dit omdat ik zelf zulk mens ben. Ik heb nooit moeten geloven in Gods bestaan, ik heb dat altijd geweten. Dit wilt niets zeggen uiteindelijk want zelfs de demonen weten dat God bestaat en ze huiveren bij de gedachte eraan. Ik kan gelukkig zijn dat ik niet huiver bij die gedachte maar dat het mij verblijd. Ik mag zeer gelukkig zijn dat God die zekerheid in mij heeft gestoken, zonder Hem zou ik die zekerheid nooit gehad hebben. Dan was ik nog een slechter mens geweest. God heeft mij hier werkelijk mee gered. Wilt dit zeggen dat ik geen geloof nodig heb? Verre van. Ik heb een gebrek aan geloof dat ik goed genoeg ben voor God. Dit maakt mij nederig en zet mij dagelijks op mijn plaats. Het is dus niet enkel negatief maar heeft ook een positieve kant maar soms zou het toch eens leuk zijn om ook daar een beetje zekerheid in te krijgen. Uiteindelijk ben ik al blij dat ik, recent nog maar, al enig geloof er in krijg. Geloof dat ik kan vergeven worden. Ik ben blij voor dat geloof en dank God met heel mijn hart. Ik heb meer dan 5 jaar geleefd met het geloof dat ik niet goed genoeg was. Dit kan soms een last zijn die zeer pijnlijk is. Maar God heeft me nu van die last verlicht al moet ik toegeven dat ik geloof nodig heb dat daarvoor zorgt. En zoals men weet kan geloof wankelen. Waar ik ook nog aan moet werken is aan het geloof dat alles is zoals het moet zijn. Dit is soms heel moeilijk voor mij omdat ik weet dat de wereld een vele beter huis voor de mens zou kunnen zijn dan hoe hij nu is. Ik heb hier geloof voor nodig. Zo zijn er nog vele zaken. Dat ik de zekerheid heb dat God bestaat wilt dus niets zeggen maar toch weet ik dat dat alreeds van groot belang is. Ik dank God hiervoor want zonder Hem had ik daar ook geloof voor moeten hebben. Als ik die zekerheid niet had gehad dan had alles zeker en vast nog slechter gelopen met mij. Ik weet dat ik geen goed mens ben maar ik weet ook dat ik nog veel erger zou kunnen zijn. Ik dank God om mij die zekerheid te geven. Ja daarmee heeft hij me werkelijk gered. Aan alle mensen die twijfelen dat God bestaat kan ik enkel dit zeggen: Twijfel niet. Hij bestaat. Ik verzeker u dat het zo is en ik spoor u aan om in uw geloof te groeien. Laat u niet leiden door diegene die u van de smalle weg willen brengen. Laat u niet leiden door dingen die in uw dagelijks leven gebeuren die lijken te bewijzen dat God niet bestaat. Al die dingen zijn leugens die door diens tegenstander in ons leven word gesmeten. Het is zijn tegenstander die ons geloof ten gronde wilt richten, verbaast u dus niet als u in u leven dingen meemaakt die dat kunnen verwezenlijken. Die dingen en momenten zijn het bewijs dat Hij wel degelijk bestaat want anders zouden die dingen/momenten nooit voorvallen. De enige reden waarom uw geloof ten gronde gericht wilt worden is om het feit dat uw geloof u kan redden. Dat is de enige reden waarom er soms twijfel kan over ontstaan. Want door te zeggen: Hij bestaat niet, zal er werkelijk niets veranderen. Het is dus nutteloos dat de mens dit zegt. God zal niet opeens verdwijnen omdat de mens dit zegt, verre van. Waarom zegt de mens dit dan al eens als blijkt dat het geen enkel verschil maakt? Waarom twijfelt de mens als God niet bestaat? Dat de mens twijfelt is het grootste bewijs van zijn aanwezigheid. Want als God niet zou bestaan dan zou de mens in het geheel niet twijfelen.
Vele mensen zeggen me dat andere in God geloven omdat ze bang zijn voor de dood. Omdat ze hierna nog willen leven. Dat ze dit doen om hunzelf te sussen. Ik kan al diegene die dat zeggen verzekeren dat dat niet de reden is want ik heb heel lang geloofd dat ik niet in Gods wereld zou komen. Ik heb daar nu soms nog moeite mee. Ik kan dus al zeker niet in God geloven omdat ik wil verder leven na dit leven. Ik kan dat niet als reden geven want ik heb lang geloofd dat dit niet zou gebeuren. Als dat de reden is waarom de mens in God gelooft dan had ik al lange tijd geleden mijn geloof op gegeven. De mens gelooft in God omdat dit in zijn hart is gelegd door God zelve. Hij heeft hen enkel de keuze gegeven en die is voor iedereen anders. Ik ben er zeker van dat diegene die niet in God geloven hier een goede reden voor hebben. Dat dit komt door gebrek aan kennis. Ik weet zeker dat als al hun vragen beantwoord zouden worden ze wel zouden geloven. Ze hebben geen geloof omdat ze het niet kunnen geloven, niet omdat ze niet willen. En als ze al niet willen geloven komt dit door een gebrek aan kennis waardoor ze niet kunnen geloven. Maar ieder heeft al van een God gehoord. De keuze is enkel aan ons.

Wereldse Bezigheden & hun leiders

1
We hebben een nieuwe aarde gevonden, heb ik toch al eens gehoord. Ze mogen blij zijn met hun ene bol in het universum terwijl eigenlijk alle planeten aarde kunnen zijn.

De mens houd zich met van alles bezig deze tijd en hun denken is ook in danige hoeveelheid. Sommige streven hier blijkbaar naar niet beseffend dat ze beter zouden weten in plaats van eerst te moeten denken. Zo weten we bijvoorbeeld dat we maar rond de 20% denk ik, van onze hersenen gebruiken. Ik ben er zeker van dat er ook onderzoek word gedaan om op een hoger percentage te kunnen komen. De mens beseft blijkbaar niet dat het misschien zo hoort te zijn? Is dat te logisch? Misschien kunnen we elk maar 20% gebruiken maar is daar een zeker aantal percent bij ieder van ons verschillend? Misschien komen we, met alle mensen te samen, wel aan de 100%. Misschien is hier een reden voor? Zodat wij zouden kunnen samen werken? Zodat we allemaal gelijk zouden zijn? Niemand hoger of lager? Misschien is de ene goed in ruimtelijk inzicht en de andere in het componeren van muziek? De ene een wiskundige knobbel, de andere een natuurkundig expert? Misschien betekent 100% van onze hersenen gebruiken wel dat we in die dingen zelf uitmuntend zouden kunnen zijn? Dat we bv en ruimtelijk inzicht en muziek componeren en biotechnoloog en natuurkundig expert, en ga zo maar door, zouden kunnen zijn. Is dit echt nodig? Hebben we al niet genoeg zorgen aan ons hoofd? Maar wat weet ik er nu van, het is waar, ik weet helemaal niets. Maar u eigenlijk ook niet. We hebben een nieuwe aarde gevonden, heb ik toch al eens gehoord. Ze mogen blij zijn met hun ene bol in het universum terwijl eigenlijk alle planeten aarde kunnen zijn. Nee ze moeten een kant en klaar model vinden, wel veel geluk. Ga het daar dan ook maar verpesten, van de rest van het universum blijf je af. Heeft niemand zich afgevraagd waarom er zoveel planeten zijn? En waarom, zeggen ze althans, de ruimte uitdijt en groter word? Misschien is Gods oorspronkelijke plan wel om een universum van liefde te creëren? Misschien is Gods Koninkrijk wel een heel universum. In de Bijbel staat duidelijk dat er vele kamers bij God zijn. Dat is ook nodig want de oogst zal talrijk zijn in menselijke getallen maar klein in Gods termen.
We zullen nooit in deze tijd elke planeet kunnen omvormen tot een aarde omdat we simpelweg niet slim genoeg zijn. Met samenwerken kunnen we een heel eind komen maar we zijn de helft, al niet 3/4de van onze tijd bezig met onszelf en “ons” leven. We hebben geen tijd voor echt teamwerk en als dat wel zo is dan is het meestal om er geld aan te verdienen. We zijn misschien niet zo slim als dat we kunnen zijn, simpelweg omdat we anders dat hele universum gewoon naar de kloten zouden doen. Ja vernielen nadat we het leven hebben gegeven of hebben gevonden. Dat is al wat wij kunnen. We hebben dat al bewezen en noemen het primitieve eigenschappen. We hebben het geloof gegeven. En met geloof kan je zelfs een boom laten verdorren. Een berg verplaatsen. Maar gelukkig dat we dat nu niet kunnen. We zouden scheppen en vernielen simpelweg omdat we niet anders kunnen. Ooit, maar nooit in deze tijd, zal het hele universum bewoond raken en een universum van liefde creëren. Enkel in Gods wereld zal dit misschien zo zijn, want wat weet ik werkelijk? Maar dat is het enige logische dat ik kan vinden. Het universum dijt uit omdat er nog steeds nieuwe mensen bij worden geboren en dan ook komen te sterven. De kamers zijn nog in aanmaak en elke dode gelovige van de Allerhoogste God zal zijn plaatsje hebben. Ik denk dat er nu rond de 7-9,weet het niet zeker, miljard mensen op aarde lopen, tel daar al de doden nog bij. Denk je echt dat je met 1 aarde toekomt? Of met 2 of heel misschien drie? Je zal het hele universum nodig hebben en dat zal de gelovige krijgen.

2
Het lijkt wel of men tegenwoordig enkel staakt zodat men een extra dag verlof zou hebben

Nog zo iets waar de mens zich soms teveel lijkt mee bezig te houden is, staken. Ik ben niet tegen stakers maar hun acties moeten menselijk blijven. Kinderachtige streken zoals autos tegen houden die willen gaan werken daar kan ik niet zo goed tegen. De mensen in de auto dan nog bespotten al zijnde dom is nog verwerpelijker. Iedereen maakt zijn keuze, aan zichzelf denken of aan anderen denken. We hoeven elkaar niet te bespotten, en als het wel zo zou zijn, dan zouden de rollen omgedraaid zijn. Het is niet nodig tram, trein en bus verkeer lam te leggen want de enige mens die je er echt mee kloot is je medemens. Nooit zal je de personen waar je iets tegen hebt iets in de weg leggen met het openbaar vervoer plat te leggen. De mensen die jij meestal als staker wilt kloten rijden met een eigen wagen met chauffeur. Denken dat het geld kost, zo het land platleggen, is ook een excuus maar uiteindelijk moet de staker zelf het bijbetalen, en de anderen ook. En of het dan echt iets uitmaakt? Misschien voor een paar maanden. Ik ben niet tegen staken want soms kan het niet anders. Omdat de grote bazen dingen willen doen die niet voor iedereen goed zijn. Ik kan het staken dus zeer goed begrijpen maar ik hoop dat men kan begrijpen dat het soms de verkeerde treft en dus nutteloos is. Meer niet. Het lijkt wel of men tegenwoordig enkel staakt zodat men een extra dag verlof zou hebben. En als het al zo lijkt dan zouden de betreffende instanties hun hersenen moeten gebruiken en beseffen dat het op een dag eens verkeerd kan aflopen. Dat op een dag niemand hun instanties meer gebruikt, hoe machtig ze ook denken te zijn. De mens is gemaakt om oplossend te werken en als deze teveel met hetzelfde probleem geconfronteerd word dan zal de mens daar ook een oplossing voor zoeken. De trein en bus verenigingen zouden dus beter een beetje schrik krijgen dan te denken dat de mens toch altijd hun bussen en treinen nodig zal hebben en daardoor denken dat ze zich alles kunnen permitteren. Denk maar rustig verder op die piste, en op een dag zal je zien dat je bedrijf failliet is. Dat noemt men rechtvaardigheid. En wees op die dag dan ook maar blij want dat zal betekenen dat u nog meer verlof hebt. Als dat is waarom u staakt dan zal u dat ook krijgen. Misschien niet op de manier zoals u dat wilt maar rechtvaardigheid werkt zelden op een manier dat u dat wilt. Als het dat wel zou doen zou het geen rechtvaardigheid zijn want niemand wilt dat er iets slechts over hem heen komt maar allen zorgen er wel voor dat er slechtheid over anderen komt.

3
Amerika heeft helemaal geen oorlog gevoerd om de onderdrukte mens te helpen maar om zichzelf te helpen.

Nog iets dat me op mijn zenuwen werkt is de leider van Amerika, Obama genaamd. Het lijkt wel of deze man God zelve is. Hij kan zich alles permitteren en de grote meerderheid van mensen laat het allemaal toe en beziet het zelfs als iets dat goed is. Hij kan zonder probleem mensen vermoorden in andere landen en er zelfs nog voor geëerd worden. Hij kan met gemak diegene vermoorden die de vrede in de weg staan, volgens hem, maar al dat hij doet is net hetzelfde als wat diegene doen die hij vermoord. Namelijk mensen vermoorden en onderdrukken. Als die andere mens dat doet dan is hij een slecht mens die uitgeroeid moet worden maar als Obama dit doet dan is er geen enkel probleem, nee dan praten ze zelfs over vredesmissies. De mens zegt zelfs tegen mij dat dat voor het goede is maar als ik hun dan vraag of ik dan ook alle mensen die ik slecht vind mag vermoorden, om de wereld een beter plaats te maken omdat dan enkel de goede overblijven, dan zegt men mij dat dat niet hetzelfde is. Nee dat is juist wel hetzelfde. Maar ik mag zoiets niet. Als ik in Amerika geboren was dan zou dat misschien anders zijn. Het is werkelijk zoals het in de Bijbel staat: Hoe denkt u te kunnen oordelen over anderen terwijl u de dingen waar u over oordeelt zelf doet? Hoe denkt u te kunnen oordelen over een moordenaar terwijl u dat zelf bent? Het lijkt *** wel of Obama de Heilige Geest zelve is! Terwijl er letterlijk in de Bijbel staat dat er maar 1 Leider is en dat God dat is. Ik moet niets van wereld leiders hebben om die reden. Als God me zegt dat het niet zo is dan is het niet zo, ik ga enkel maar verder op wat God me zegt. Wat mijn mening is doet er in werkelijkheid niet toe, het is zelfs al zo ver, denk ik, dat ik geen eigen mening meer heb. Mijn mening is, hoop ik, Gods mening. Maar om terug te komen op Obama ga ik even praten over zijn ziekteverzekering plan. Nu heb ik onlangs op het journaal gezien dat hij al bezig is met ziekenhuisbezoeken te verloten via tombola. 1 op de 4 mensen kan het juiste lot krijgen en zo dus ook een ziekenhuisbezoek. Is dat die goede vooruitgang waarover hij sprak? Maar ook dat is niet zijn schuld, nee hoor, dat komt omdat er teveel anderen in de senaat zitten die zijn plannen tegenhouden. Ja hoor dat is het probleem. Ik wist al een jaar geleden dat de mens zo zou denken. Hoe ik dit wist? Heel simpel. Toen Obama op de tv kwam zeggen dat er in de senaat nu meer mensen van de oppositie zaten wist ik al genoeg. Ik heb toen al tegen bepaalde mensen gezegd dat hij dit ging gebruiken als excuus om de plannen die hij had niet grondig uit te voeren. Omdat hij dan zijn handen in onschuld kon wassen en zeggen: het is niet mijn schuld maar van die anderen die in de senaat zitten, die mijn plannen dwarsbomen. Ik wist toen al dat de mens ging denken zoals deze nu denkt: het is niet zijn schuld maar de anderen hun schuld. Als er zo ook mensen in Amerika zijn, die zo denken, dan ben ik er zeker van dat Obama wederom verkozen zal worden. Hij heeft daar met zijn mooie woorden en speeches, die hij nog geen eens zelf heeft geschreven, voor gezorgd. Hij praatte in het begin over zulke grote veranderingen. Het leger zou uit de buitenlanden wegtrekken, de ziekteverzekering zou voor IEDEREEN betaalbaar zijn en nog veel meer. Even later kwam hij zeggen dat er niet genoeg mensen van zijn kant in de senaat zaten en hoepla alle goede dingen waarover hij had gesproken kregen een excuus om niet door te gaan. Het leger heeft nog vele jaren in het buitenland gezeten
ze zijn zelfs nog andere landen ingetrokken! De oorlog heeft net zolang geduurd zoals hij nodig was. Tot alle mensen die zij dood wilden dood waren gaande van Saddam Hussein tot Osama Bin Laden en Khadafi. Zij waren gemakkelijke prooien want hun fouten waren groot. Zo kreeg Amerika zelfs nog handen geklop bij het doden van deze mensen. Maar die mensen die in hun handen kloppen weten niet waarom deze anderen echt moesten sterven. Het had helemaal niets met vredesmissies te maken maar met het feit dat Amerika ook daar de baas wou spelen. Want dat is het enige dat Amerika echt wilt, overal de baas spelen en alles tot zich toe-eigenen. Amerika is een dictator die over heel de wereld wilt regeren, over alle landen. Zij zijn nog erger dan de dictators die alleen over hun eigen land willen heersen. Het was niet omdat de dictators het volk onderdrukte dat zij moesten sterven maar omdat zij geen banden wilde met Amerika. Zodra deze mensen gedood waren mocht het leger uit die landen vertrekken. Hoe kun je dan zeggen dat het leger daar was om de gewone mens te helpen? Hoe kun je dat zeggen als ze vertrekken zodra de topman gedood is? Kan men dan niet zien dat dat de oorzaak van de oorlog was? Of denk je werkelijk dat door die topman te vermoorden de onderdrukking opeens weg is? Er zal wel een andere instantie het overnemen. Waarom heeft Amerika dan niet oorlog gevoerd in die andere landen bijvoorbeeld in het land waar Mubarak leider was? Zelfs nu nadat deze is afgetreden is het daar nog altijd niet goed. Waarom “helpt” Amerika hen niet? Zijn deze onderdrukte mensen dan minder waard dan de andere? Amerika heeft helemaal geen oorlog gevoerd om de onderdrukte mens te helpen maar om zichzelf te helpen. Hoe kan men geloven dat men goed voor de burger wou zijn als men letterlijk het hele land bijna achterlaat als ruïnes die getroffen zijn door de talloze bommen? Hoe kan dit dan goed voor de burgers zijn? Nee, de burgers interesseerde hun geen reet, het waren de grote bazen dat hun interesseerde want die grote bazen stonden in hun weg om die buitenlanden te verwesteren. Dat was hun echte bedoeling zodat die landen ook vol Amerikaanse prullen kwamen te staan die ze eigenlijk niet nodig hadden. Ze zijn bezig geweest met het Amerikaniseren van de landen. Niet met het bevrijden ervan. Maar een man als Obama kan daarmee weg komen, zijn voorganger niet. Toch deed deze net hetzelfde als Obama maar hij was de duivel waar Obama God blijkt te zijn.

4
Je mag nu zoveel moordenaars en verkrachters veroordelen ik verzeker u dat er voor elke vermoorde slechte mens 10 bij komen!

Nee ik moet werkelijk niet van Amerika hebben. Ze lijken onze verlosser te zijn maar in werkelijkheid is er maar 1 verlosser en dat is Jezus. In werkelijkheid mag er maar 1 iemand oordelen en dat is God. Al die zever dat we nu in een wereld leven waar de mens moet oordelen of er gebeuren erge dingen is hoe ik het noem: zever. Je mag nu zoveel moordenaars en verkrachters veroordelen ik verzeker u dat er voor elke vermoorde slechte mens 10 bij komen! Denkt u echt dat u de wereld tot een goede plaats kunt maken? Waarom zou Jezus dan nog moeten terug komen om de goede te redden??? Snapt u niet dat u enkel een gezicht op een zeker crimineel feit kan plakken en dan dat gezicht veroordelen en zijn leven beëindigen? Dat is al dat u kan doen want zijn acties zal u nooit kunnen beëindigen. Als u dat wel zou kunnen dan zou u God helemaal niet nodig hebben, en hoe graag sommigen dat ook willen geloven, het is simpelweg niet waar. Hoelang zal het duren voor er iemand in een ander land slecht begint te spreken over Amerika? En hoelang zal het duren voor de gehele bevolking opeens tegen deze groot macht is? Want dat is wat er letterlijk al jaren aan de gang is. De grootmachten veranderen en zij die grootmacht waren worden de vijand. De mens snapt dit blijkbaar niet omdat zijn leven kort is. Weet u wel dat wij heel veel geluk hebben gehad dat er geen derde wereldoorlog is van gekomen? Van die “vredesmissies” van Obama? Obama heeft direct hulp ingeroepen van alle landen die hem zouden wille helpen. Sommige hebben hem geholpen en anderen niet. Snapt men niet dat een wereldoorlog zo begint? We hebben heel veel geluk gehad dat dit niet is doorgegaan want voor hetzelfde geld hadden de landen die hun soldaten hebben ingezet om Amerika te helpen ook in oorlog gezeten. Maar alles voor de vrede hé! Ja hoor alles voor de vrede, maar al dat er van komt is in werkelijkheid oorlog. Kijk, wat Osama Bin Laden heeft gedaan was misschien niet zo goed. Hij heeft vele onschuldigen vermoord in een ander land door met die vliegtuigen in het WTC te vliegen. Maar wat Amerika heeft gedaan is nog vele slechter want zij hebben duizendmaal meer slachtoffers gemaakt in het andere land! Maar als Amerika zoiets doet blijkt het goed te zijn. Het is dus slecht om bv 1000 mensen te vermoorden in een ander land, maar het is goed om 1000,0000den te vermoorden als wraakactie in dat ander land dat jouw heeft aangevallen. Ziet de mens nu niet dat beiden hetzelfde doen? En dat de ene zijn acties nog afschuwelijker zijn dan de andere zijn acties? Hoe kan het dan dat diegene die nog ergere dingen doet opeens de goede lijkt te zijn? Misschien ben ik te achterlijk omdat te begrijpen. Laat ons het daar maar op houden. Ik moet in ieder geval niets meer van Amerika hebben. Zelfs de burgers van die buitenlanden wilden op het einde dat Amerika vertrok. Zoveel goeds zullen ze niet gedaan hebben, ze hebben het land achtergelaten als een oorlogsgebied. Binnenkort staat heel dat gebied vol met Amerikaanse winkels en bedrijven. En dan zal de mens misschien beseffen waarom Amerika die landen werkelijk aanviel maar misschien ook niet. Waarschijnlijk niet, want zoals ik al zei, is ons leven veel te kort om zulke dingen te kunnen beseffen. Al dat wij kunnen is kijken en ondergaan. Daar heeft God zelve voor gezorgd. Zo houd hij verborgen voor de wijzen wat logisch is voor de eenvoudige. Ik moet niets hebben van al die grootmachten op aarde want zij lijken het werk van God te doen. Er is in werkelijkheid maar 1 grootmacht en dat is God zelve. Laat hen maar duizenden anderen uitroeien en denken dat ze goed bezig zijn, binnen honderd jaar zijn de rollen simpelweg omgedraaid. Er zal altijd een vijand zijn want er zullen altijd mensen zijn die anderen gedachten hebben. En zolang dat zo is zullen er vijanden zijn en zolang die er zijn zal er oorlog zijn. Denken dat je vrede kan bekomen over de gehele wereld in deze tijd is een fabeltje. Als dat mogelijk was dan zou het allang zo geweest zijn. Denken dat je alleen de goede mensen op straat kunt laten lopen zonder dat er 1 slechte tussen loopt, door ze op te sluiten in een gevangenis is een fabeltje. Als dat zo was dan zou er allang geen crimineel meer rond gelopen hebben. We denken dat we winnen zodra er een crimineel achter de tralies beland maar wij winnen in het geheel niet. Want zodra deze crimineel vastzit zal er aan ander opduiken met juist dezelfde criminele feiten. Wij lossen juist niets op, nee al dat wij doen is ons zelve veroordelen. Al denken wij dat we andere veroordelen wij veroordelen in werkelijkheid onszelf.

_________________
1 Korinthiërs 13 13Kortom, er zijn drie dingen die blijven: geloof, hoop en liefde. Maar de liefde is het voornaamste.