Dag Dirk,
Als je een concordantie hebt, zoek dan het woordje tienden eens op en ga het verband waarin het woordje tiende genoemd wordt eens na. Onder de wet was het zo dat de levieten werden onderhouden door het volk met tienden van de akker. Deze tienden werden door de Levieten geheven in de landbouwsteden en ook de Levieten moesten weer een tiende geven van wat zij kregen naar het huis van God, naar de vertrekken van de voorraad-huis. Er moest o.a. koren, most en olie worden gebracht. In het voorraad-huis bevonden zich het heilige gerei en de dienstdoende priesters, de poortwachters en de zangers (Nehemia 10:37-39). Ook ging het over de tienden van de runderen of van het kleinvee, van de vrucht van het geboomte (Lev. 27:30-34). De Levieten hadden geen gebied als erfdeel gekregen zoals de andere stammen en moesten daarom door de overige stammen onderhouden worden door het tiendenstelsel. Over tienden van het salaris wordt nooit gesproken in het OT. Abraham gaf van alles wat hij als buit had veroverd tienden aan Melchisedek. Het was
geen algemene regel van vóór de wetgeving op Sinaï.
In het NT zien we dat men op de eerste dag van de week wat weglegde wat een inzameling voor de heiligen in Jeruzalem. Het was een liefdegave en een vrijwillige gave (1 Cor. 16:1-4). We zien wél dat er mensen die zich inspanden voor de goede zaak, werden onderhouden of een toelage kregen. Paulus wou dat niet. Hij werkte voor zijn brood, terwijl hij toch in dienst stond van Jezus die hem uitgezonden had.
Dat men tegenwoordig een tienden-afdracht van het salaris heeft opgezet en daarmee terugverwijst naar een tienden-stelsel in het OT, is appels met peren vergelijken. Ik heb zo het idee dat de meeste broeders en zusters die dit van hun voorganger hebben gehoord, of dat het in hun kerkregels staat, zelf niet hebben nagezocht in de bijbel of zoiets ook in Israël voorkwam. Het moet m.i. steeds een vrijwillige bijdrage zijn, en niet een gedwongen afdracht waarbij men eventueel op het geweten van de brs en ztrs inwerkt om het zo ver te krijgen.
Dat de brs en ztrs iets willen betalen voor onkosten van hun gebouw en/of hun voorganger, of de armen in de gemeente willen ondersteunen, of iets aan het evangeliseren of het bijbelvertaalwerk willen geven, is mooi. Er zijn kerken die een kerkbalans hebben waar men geld aan geeft. Er is ook in bepaalde landen het gebruik van kerkbelasting.
God heeft de vrijwillige gever lief, die vanuit het hart iets geeft en waarbij de linkerhand niet weet wat de rechterhand geeft. Een regeling in het NT wat maandelijks geld geven betreft, is niet te vinden.
Er zijn voorgangers die op allerlei gebied mega-projecten willen opstarten, b.v. een groter kerkgebouw of een evangelisatie-veldtocht, of zendelingen naar het buitenland sturen, en voor hun plannen geld nodig hebben. En dat wordt dan op de schouders van de gemeente gelegd. Of de gemeente wordt bewerkt zodat er meer geld binnenkomt bij collectes of men houd speciale collectes voor één of ander doel.
Ieder zij voor zichzelf overtuigd na een grondig onderzoek betreffende dit gegeven te hebben gedaan .
Groet,
Elle
Dirk schreef:
Elle schreef:
Sommige gemeenten hebben een tienden-stelsel opgezet waarbij wordt verwacht dat men dan een tiende van een salaris aan de gemeente afgeeft. Men stoelt dat op het tienden-stelsel uit het Oude Testament waarbij de levieten werden onderhouden door het volk, maar dat stelsel had niks met geld geven te maken, maar met voedsel.
Ik kan heel ver met je meegaan, Elle, maar toch heb ik hier een vraag over. Gaat het daadwerkelijk om uitsluitend voedsel? In bijvoorbeeld
Hebreeën 7 lees ik:
Deze Melchizedek was namelijk koning van Salem, een priester van de allerhoogste God. Hij ging Abraham tegemoet, toen die terugkeerde na het verslaan van de koningen, en zegende hem. Aan hem gaf Abraham ook van alles het tiende deel. In de eerste plaats was hij – aldus de vertaling van zijn naam – koning van de gerechtigheid en verder was hij ook koning van Salem, dat is koning van de vrede.In de eerste plaats geloof ik niet dat we onder wetten leven. We zijn uit geloof rechtvaardig. Abraham leefde eigenlijk ook niet onder een wet. Toch gaf hij
van alles een tiende deel. Aan wie gaf hij dit deel? Aan Melchizedek! Melchizedek was een koning, maar hij was ook hogepriester. Ik geloof dat Christus onze Koning is en ook onze Hogepriester. Zou het kunnen dat wij het voorbeeld van Abraham mogen opvolgen en een tiende deel van alles aan onze Hogepriester en Koning Jezus Christus mogen geven? Nadrukkelijk mogen, omdat van moeten niks goeds komt.
En, zou het mogelijk zijn dat God een orde heeft aangebracht in de gemeente, waaronder ook het geven van een tiende deel, zodat de kerk goed functioneert? Zou het kunnen dat veel kerken niet goed functioneren, omdat mensen niet willen geven, zowel arme als rijke mensen? Een tiende is een tiende, of je nu rijk of arm bent. Zo maar enkele gedachten. Hoe denk je erover?