Franny schreef:
Anja schreef:
Hey Franny, wat leuk om je hier te (kunnen) zien.
Door omstandigheden kan (en wil) ik niet veel op internet zijn, ben hier voor het eerst weer sinds een paar weken, maar ik wilde je even begroeten.
Lieve groetjes terug Anja !Hoe gaat het met je ? Alles redelijk goed ?
Op dit moment weer redelijk. Recent o.a. (naast andere fysieke ellende) een toch wel ernstig ongeluk gehad met een oog, waardoor ik korte tijd het leven van een (bijna) blinde leidde. Maar in dat diep duistere en pijnlijke dal heb ik Gods Nabijheid méér dan ooooooit tevoren meegemaakt. Hij heeft de duivel daarmee ( met deze ervaring)een enorme troef uit handen genomen. Maar het gaat te ver om dat hier verder uit te leggen.
Ik ben afgelopen dinsdsagavond om kwart voor negen terechtgekomen op de spoedeisende hulp , met een voor 25 procent verbrand oog ( chemisch verbrand), alwaar geen oogarts aanwezig was. De volgende morgen, woensdag dus, moest ik terugkomen omdat de oogarts dit moest beoordelen. Deze beoordeelde het als ernstig en de reactie van mijn lichaam was te heftig. Mijn immuunsysteem viel als reactie mijn eigen lichaam aan, waardoor onder andere ook de vaten in mijn oog vernauwden. Dus ik moest naast antibioticazalf ook aan de prednison(zalf). De oogarts vond dat wel jammer, omdat prednison het herstel vertragen
zou.... Aanvankelijk moest ik elke dag naar het ziekenhuis komen, omdat het beloop dagelijks onder controle moest blijven. Over de gehele breedte van mijn oog had aan de onderkant het hoornvlies losgelaten, en mijn oogleden waren aan de binnenkant helemaal aan gort. Het oogwit was nu oogrood en mij oogleden waren opgezwollen en glazig rood. Zelfs een deel van mijn onderste wimpers is weg. De binnenbekleding van mijn oogleden staken er als draden gewoon uit.
Op woensdag dus was bovenstaand de situatie. De volgende dag moest ik weer terugkomen. Toen ik donderdag laat in de middag weer bij de oogarts kwam, was deze echt helemaal verbaasd. " Dit maken wij eigenlijk niet mee", zei hij. " dit maken wij echt zeeeeeelden mee". En zo zei hij nog een aantal malen iets van die strekking. 90 procent van het hoornvlies was alweer vastgegroeid. En niet meer 25 % van het oogoppervlak was meer beschadigd, maar nog maar een kwart van die 25 procent. En dát nota beme MET Prednisonzalf. Wel was het zicht nog slecht, 40 % ( met bril, het is precies mijn toch al slechte oog), maar daar maakte hij zich niet zoveel zorgen om. Ik hoef nu pas aanstaande donderdag weer terug, in plaats van alle dagen. De antibioticazalf is er sinds zaterdag vanaf ( ik moest zes keer per dag zalven, drie keer met antibiotica en drie keer met prednison) en sinds vandaag moet ik nog twee keer per dag de prednison gebruiken. Het zicht is naar mijn eigen beoordeling nu tussen de 80 en 90 procent (met bril). Het varieert van moment tot moment, maar het is al heel erg veel beter dan het was. En zo'n snel herstel, daar was de oogarts ( een zeer vakbekwaam , uiterst ervaren en bovendien aimabel persoon,en ik denk ook gelovig arts, die vroeger in het oogziekenhuis heeft gewerkt, dus ik heb echt de beste arts die ik maar kon treffen) echt wat verbouwereerd over. De arts heeft de juiste keuze gemaakt met de prednison. En God was en is ons zeer nabij.
De eerste twee dagen leefde ik grotendeels als een blinde. Dit kwam omdat ik mijn oogbol ook met gesloten oog niet recht vooruit kon laten kijken, vanwege de pijn. Als je met 1 dichtgeknepen oog ( wat eveneens teveel pijn deed) en 1 open oog kijkt, dan gaan allebei je oogbollen naar voren. En dat kon gewoon niet. Dus enige oplossing: allebei de ogen dichthouden.
Maar goed, je ziet er nu van buiten niks of niet veel meer van. Tot en met donderdag had ik zo kunnen figureren in een horrorfilm. En die twee dagen werd ik werkelijk overspoeld door en met Gods Liefde. Nog nooit ervoer ik Jezus ZO nabij, er was zo'n enorme Rust en Vrede en Liefde en Veiligheid. Ik luisterde naar de tv ( family 7) en lag veel op bed (omdat ik ook met een grote niersteen zat en zit - maar daar zijn al vier stukjes vanaf gebrokkeld en eruit gekomen - en daarvan behoorlijk uitgeput was).
Maar nu gaat het dus redelijk goed. Er moeten nog een flinke rest van een niersteen uit. Ik heb sinds mijn 20e een nierbeschadiging en op die beschadiging groeit normaliter jaarlijks 1 grote steen. Men kan mij niet helpen met de vergruizer, omdat dat in mijn geval de oorzaak zou verergeren. Sinds twee jaar heb ik alleen niet meer 1 keer per jaar een grote steen, maar tot wel vier keer per jaar. Aangezien nierziekten in de familie zitten (deels aangeboren) is het ook geen oplossing de nier weg te laten halen. Want een beschadigde nier met een steen is nog altijd beter dan helemaal geen nier. En men weet natuurlijk nooit wat er nog de gezonde nier kan gebeuren. Dus dat doen we niet zolang het niet noodzakelijk is. Buiten de niercrises om, is de nierfunctie tot nog toe goed. En ik heb inmiddels zoveel ervaring dat ik wel weet wanneer ik moet zorgen dat ik zo snel mogelijk bij een arts terechtkom. Dat is bij een totale afsluiting ( dan kun je helemaal niet meer plassen). Dat is in 24 jaar pas twee keer gebeurd. En ik heb altijd medicijnen in huis die ik zelf al kan toepassen als er een afsluiting dreigt. Meestal werkt dat tot nog toe voldoende.
Franny schreef:
Ik denk dat ik het ook rustiger ga aanpakken wat internet betreft .
Soms zit ik te veel op een forum in de hoop dat het er wat gemoedelijker aan toe gaat en zo eigenlijk de eer te
geven aan de Heer !
Juist. Dat geldt voor mij ook, en daarom schrijf ik alleen nog hier af en toe. Zodra het moment zou komen dat het hier net zo wordt als elders, houdt het voor mij op. Maar tot nog toe is dat gelukkig niet zo. Hier geven wij gezamenlijk eer aan de Heer en kunnen Hem samen vieren. Zo ervaar ik dat althans wel. Heel fijn.
Franny schreef:
Daarom ben ik blij verrast om de hierboven titel en wat jullie geschreven hebben te mogen lezen .
Ik sluit mij er volledig bij aan
Dirk schreef:
Jezus leert ons niet dat degene met de meeste Bijbelkennis het dichts bij HEM staat.
1 Korinthiërs 2En ik, broeders, als ik tot u ben gekomen, ben niet gekomen met uitnemendheid van woorden, of van wijsheid, u verkondigende de getuigenis van God. Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u, dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd.Jezus leert ons niet te discussieren. Jezus leert ons te vertrouwen op HEM, te geloven in HEM! In Jezus ontvangen we vergeving, genezing, troost.
Laat God tot je spreken:
https://www.youtube.com/watch?v=SxjOvNZNonoAmen!
Tijdens mijn twee dagen van duisternis hoorde ik op Family 7 iemand zeggen : kennis van het Woord alleen leidt tot Farizeïsme; de Geest alleen leidt tot fanatisme. Dat vond ik wel een mooie uitspraak. En op dit forum doen wij daar niet aan mee.
Moge het betweterige gekift, gezift en " gediscussieer" verre van deze fijne virtuele gemeenteplaats verwijderd blijven.